یکی از خونخوارترین شخصیت های جهان اسلام حجاج بن یوسف ثقفی است که در زمان خلافت بنی امیه حاکم حجاز و بغداد بود.
او دهها هزار تن از ایرانیان را کشت و هنگامیکه در گذشت در زندان های او بیش از زندان های امام خمینی رحمه الله علیه ! زندانیان در غل و زنجیر داشت.
او آدمکشی بی همتا اما سخنوری یگانه بود کما اینکه امام محمد غزالی یکی از بزرگ‌ترین فقیهان جهان اسلام او‌را سخنوری فصیح میداند.
غزالی در کتاب نصیحه الملوک می نویسد به او نصیحت کردند که «از خدای تعالی بترس و بر مردمان چندین جور مکن ».
حجاج به منبر برشد و گفت «ای مردمان خدای تعالی مرا بر شما مسلّط کرده است ، اگر من بمیرم از پس من شما از جور نرهید با این فعل بد که شما راست و خدای تعالی را چون من بسیارند، اگر من نباشم یکی از من بَتر بیاید ».
این حکایت حجاج بن یوسف شباهت غریبی به روزگار ما دارد.
در این هنگامه خون و جنون و بی سروسامانی و‌تباهی ، دوباره خیمه شب بازی انتخاباتی در ایران به راه افتاده‌است و تعدادی از آدم های چرکین پا بمیدان گذاشته اند تا پته همدیگر را روی آب بیندازند و برای چپاول و غارتگری بیشتر با هم مسابقه بگذارند.
ما در این سرزمین بلا زده مان روزگارانی دراز بزرگمهر حکیم و خواجه نظام الملک طوسی و خواجه نصیر الدین طوسی و خواجه رشید الدین فضل الله همدانی و قائممقام فراهانی و امیر کبیر و مستوفی الممالک و موتمن الملک و مشیرالدوله پیر نیا و قوام السلطنه و محمد علی فروغی و سپهسالار ومصدق و امثال آنها داشته ایم که نه تنها بزرگمردانی دلیر در عرصه سیاست ، بلکه نام آورانی یگانه در پهنه دانش و فرهنگ و خردورزی ووطنخواهی بوده اند و حالا کار بجایی رسیده که یک مشت آدم چرکین( چه در برون و چه در درون ) با کت و شلوارهای نفتالین زده خواهان نشستن بر کرسی قوه اجرایی مملکت هستند که نگاهی به منش و‌کنش و حتی قیافه های چرک آلودشان مایه شرمساری هر ایرانی است ، کسانی که بقول ایرج میرزا:
غم ملت زبس خوردند مردند
ورم کردند از بس غصه خوردند
وقتی انسان در کوچه پسکوچه های تاریخ این مرز و بوم قدم میزند می بیند بر این فلات غمزده چها گذشته و چه انسان هایی سکاندار حیات سیاسی آن بوده اند، آنگاه نگاهی به امروز می اندازد و با درد و حسرت و حیرت میگوید :
بر جای کیان ببین کیانند !
طرح از : داریوش راد پور
