باید به حاکمیت همیشه یادآوری نمود که "قضاوت سیاسی همیشه با مردم است نه با حاکمیت".
همچنین، توجه شهروندان ایرانی به ضریب اعتمادِ اعداد و ارقام و آمار حکومتی موجه میباشد : این ضریب در ج ا تنها ۹٪ میباشد. بنابراین جدا توصیه می‌گردد به هیچ وجه از آمار و ارقام حکومتی یا رسانه ها و نهادهای داخلی یا وابسته به کشورها و سرمایه های خارجی استفاده ننمایند.
پس چه باید کرد ؟
طبق شواهد و آنالیزهای دقیق روزمره و هفته های اخیر، تخمین کانال پوپولیسم از :
مشارکت در تهران بین ۳ تا ۸٪
در کل کشور، بین ۷ تا ۱۴٪ میباشند.
بر این اساس، میتوان نتیجه گیری نمود که :
۱. حاکمیت ج ا بشدت بازی سیاسی را به مردم ایران باخته.
۲. کلیه ارقام حتی جعلی و دستکاری شده، بشدت بضرر حاکمیت هستند و حکایت از شکست وسیع حکام دارند.
۳. خامنه ای و آل خامنه ای بزودی مجبور به "نوشیدن جام زهر" هستند. در چنین کشورهایی، حکام با قیام و انقلاب مردمی سرنگون و متواری گشته اند.
۴. ارقام و آمار "انتخابات" بحدی پایین است که حاکمیت با وجود دستکاری های متعدد و جراحی نتایج، نتوانست ارقامی بالاتر از ۳۹.۹٪ ارائه دهد.
۵. ارقام کاندیداها در چنین شرایطی کوچکترین اهمیتی جز برای بازیگران همیشگی حکومتی ندارند. چنانچه کاندیداها همگی باید زیر سایه سنگین خامنه ای وظایف خود را به انجام برسانند.
۶. حتی کارشناسان کانال، علیرغم چند نظرسنجی موثق و هم سو با این نتایج، توقع چنین مشارکت پایینی را نداشتند
۷. چنانچه خامنه ای فرمان "آتش به اختیار تبلیغاتی" داده بود و همه مجوز "انتقاد از همه چیز و از همه کس" یافته بودند و همه "برای نجات نظام" بسیج شده بودند , حتی خاتمی که بیکباره از ممنوع التصویری خروجی یافت و رای داد ! حتی روحانی که علیرغم همه انتقاداتش رای داد !
و اما مردم ایران بطرزی غیر قابل تصور عمل کردند. و "حماسه" آفریدند (احمد بخارایی). در واقع، مردم اینبار ثابت نمودند که به آدرس های اشتباه همه پوپولیست ها دیگر اعتنایی نمیکنند : "چنین شواهدی نشان از سکوت سنگین جامعه دارد" "بمانند سکوت و دود قبل از انفجار آتش فشان یا سکوت قبل از طوفان". "جامعه آماده انفجار است".
رسواییِ دستکاریِ آرای اعلام‌شده:
اعلام نتایج نهایی "انتخابات ریاست ج ا" علاوه بر مشارکت پایین شهروندان، از جنبۀ دیگری نیز توجه ها را به‌خود جلب کرد : آرای همۀ کاندیداها مضربی از عدد ۳ است !
احتمال بسیار پایین تصادفی‌بودن این شواهد، کاربران و فعالان سیاسی را به گمانه‌زنی دربارۀ عددسازی وزارت کشور واداشت. کامبیز غفوری، روزنامه‌نگار، با انتشار تصویری از نتایج اعلام شده توسط خبرگزاری تسنیم نوشت:
«طبق این گزارش تسنیم، تعداد آرای تمام نامزدها مضربی از سه است ! آیا شما هم به همان چیزی فکر می‌کنید که من فکر می‌کنم؟»
سامان رسول‌پور، روزنامه‌نگار، نوشت:
«احتمال اینکه پنج عدد به شکل تصادفی مضربی از ۳ باشند، تقریبا کمتر از ۱ درصد است. به نظر می‌رسد با این وضعیت میزان مشارکت واقعی، چیزی حدود ۱۲.۷ درصد باشد. دست‌کم براساس منطق ریاضی چنین است».
محمد کاظم عطاری، پزشک و پژوهشگر، نوشت:
«با سه برابرکردن نتایج رأی‌ها، دیکتاتور سه برابر بیشتر از آنچه فکر می‌کردیم، به پایان نزدیکتر است»
شماری از رونامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای نیز با بهره‌گیری از هوش مصنوعی تلاش کردند احتمال اینکه آرای همه کاندیداهای انتخاب مضربی از عدد ۳ باشد را تعیین کنند. مسعود کاظمی، روزنامه‌نگار، نتیجه جستجوی خود را توضیح داد: «احتمال اینکه بطور تصادفی همۀ ۶ عدد داده‌شده، مضربی از ۳ باشند تقریباً ۰.۰۰۱۳۷ یا به عبارت دیگر حدود ۰.۱۳۷٪ است. این احتمال بسیار کم است، میتوان نتیجه گرفت که وقوع چنین وضعیتی، بطور تصادفی بسیار نادر است»
از طرف دیگر، نمیتوان فراموش کرد که دولت‌های ج ا همواره در معرض اتهام تقلب و عددسازی بوده‌اند. ولی با اینحال همچنان از حضور ناظران کاملا مستقل داخلی و بین‌المللی برای بررسی سلامت روند انتخابات جلوگیری میکنند.
و ابردروغ های آماریِ ج ا، چه آمار کشتار یا صدمات جنگ، یا آمار شهدای انقلاب یا آمارسازیِ فوتی‌های کرونا همه حکایت از تقلب حاکمیت دارند.
در نتیجه، هموطنان و شهروندان گرامی مان، شایسته است توجه نمایند :
نظریه و نتیجه گیری ریاضی و منطقی فوق، با تخمین های کارشناسان بین المللی کانال پوپولیسم هم سو میباشند:
بنابراین تخمین های هم سو مانند منطق علمی، این معنی را دارند که میتوان به این گزینه ها استناد نمود.
تخمین کارشناسان بین المللی کانال پوپولیسم از "مشارکت در تهران" "بین ۳ تا ۸٪" و "در کل کشور"، "بین ۷ تا ۱۴٪" میباشد و طبق نظریه کاملا منطقی و ریاضی "ضربدر سه"، مشارکت در کل کشور، ۱۳.۳۱٪ میباشد.
بنابراین، تنها به این ارقام میتوان استناد نمود.
مهرزاد نکوروح جم
منابع:
- https://t.me/populismir
- Baechler J., Démocraties, Calmann-Lévy
- Gauchet M., « Le mal démocratique », Esprit, octobre, 1993
- Althusser L., Montesquieu et l'histoire, PUF
- Charles de Montesquieu, De l'esprit des lois, deuxième partie, livre XI (1748), Genève, 1758, p. 46.
- Parlement du Royaume-Uni, http://www.royal.gov.uk/
- Encyclopædia Universalis
- Constant B., De la liberté des Anciens comparée à celle des Modernes, Paris, Hachette, 1986.
- Donegani J.-M. et Sadoun M., La Ve République. Naissance et mort, Paris, Gallimard
- Durkheim É., Montesquieu et Rousseau précurseurs de la sociologie, Paris, M. Rivière, 1966.
- Eisnmann Ch., La pensée constitutionnelle de Montesquieu, Paris, Sirey, 1952
- Foucault M., Dits et écrits, Paris, Gallimard, 1994
- Le peuple introuvable. Histoire de la représentation démocratique en France, Paris, Gallimard, 1998
