*
*
*
اینان چه آسان
با فرمان خدایی که نیست
جان جوانی را که هست می‌گیرند
*
اینان چه آسان
هر نادانی را
در مانداب دین‌شان فرو می‌برند
و مقدس می‌کنند
*
اینان چه آسان
همچو سوسمار
در کناره‌های زندگی کمین می‌کنند
آزداگان را می‌ربایند
و آنان را در ژرفای باورهای خود غرق می‌کنند
*
اینان چه آسان
از راه دین و ایمان
به بودن انسان دست می‌برند
و حکم نبودن را
همچو نقل و نبات
میان جوانان دانا پخش می‌کنند
رضا فرمند
مطلب قبلی...
افسانه‌ی «خاندان ایران‌ساز»، اکبر کرمی
افسانه‌ی «خاندان ایران‌ساز»، اکبر کرمی
