در حالی که کلان سیاست جدید خامنه‌ای، در صدور انقلاب (شرارت) با کمک‌های میلیاردی، به مزدوران رژیم در عراق و نیز تروریست‌های نیابتی در سوریه، لبنان، یمن، غزه و... به بهای حراج منابع انرژی و سوخت و سایر منابع دیگر، زمین سوخته‌ای در کشور، با خشکی رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و منابع آبی زیرزمینی، با بحران کمبود آب و انرژی، باقی گذاشته، وی در مراسم تنفیذ ملیجک جدید خود، ضمن قدردانی از اربابان خارجی، که به زعم وی، در دوران فشارها، از رژیم حمایت نمودند. بر جلوگیری از دخالت دول خارجی دیگر، تاکید و افزود، هیچ مسئله داخلی را، نباید منوط و متوقف به موضوع خارجی نمود. وی با این اظهارات، آب پاکی رو دست دولت پیش روی جدید و طرفدرانش، ریخته و نشان داد. که نه در سیاست داخلی و نه خارجی، هیچ تغییری رخ نخواهد داد و اوضاع فلج کننده جاری، کماکان ادامه می‌یابد. وی نشان داد. که ولو به قیمت خرابی کشور و بر بادی ملت، کوچکترین تغییری به نفع مردم و سر و سامان دادن خرابی‌های کشور، از جمله محیط زیست و کمبود آب و برق، را بر نتابیده وکوچکترین تغییری درامورکشور را، به ضرر حفظ وضع موجود و خارج شدن شیرازه امور، از دست خود می‌داند.
بنظر می‌رسد:
یک - خامنه‌ای در اتخاذ چنین سیاستی، مسئله اصلاحات گورباچفی، در اتحاد جماهیر شوروی را، در نظر دارد. که اندک گشایشی در بن بست وضع موجود آن عصر، فروپاشی شوروی را در پی داشت.
دو - نظر به اینکه قشر خاکستری جامعه، به خصوص آن دسته ازین قشر، که در انتخابات رژیم شرکت می‌کنند. نقش مهمی در ادامه وضع موجود دارند. در پی گذشت چند هفته یا ماه احساس کنند. که درب، به همان پاشنه سابق چهل و پنج سال گذشته می‌چرخد. اشتباه محاسبه در برداشت‌های خود از وضع موجود را، اجبارا بررسی نموده ودر اولین خیزش عمومی پیش رو، با چرخش عمده در سایت همیشگی خود، تلاش نمایند. علیه ادامه وضع موجود، که ادامه آن سرانجام به ضررش تمام شده، باین خیزش عمومی لبیک گفته و با شرکت فعال و بر انگیزنده در آن، به تغییرات مورد نظر، که به زعم این قشر این بار، باید به تغییر رژیم منجر شود، برسند.

علی اکبر امیدمهر