یادش بخیر، قدیم ها، در میدان توپخانه، یک «فُتو»یی بود که یک پرده ی نقاشی از یک هلیکوپتر در کنار پیاده رو عَلَم کرده بود و کسانی که می خواستند نشان دهند هلیکوپتر پرواز می دهند و با هلیکوپتر به جنگ صدام می روند پشت این پرده قرار می گرفتند و عکاس با دوربین پولاروید ش از آن ها عکسی می گرفت در حال پرواز دادن «مثلا» هلیکوپتر!

متاسفانه هر چه در اینترنت جست و جو کردم این جور عکس ها را پیدا نکردم ولی بدون تردید دوستانی که در جست و جوی اینترنتی خبره هستند می توانند این جور عکس ها را پیدا کنند.

باری عرض من این است که «فیلمْ‌آمدن» و «صحنه سازی» برای ژست آمدن هیچ عیب و ایرادی ندارد به شرط آن که این کار روی هواپیما و تانک و جنگ افزار واقعی صورت نگیرد والّا ممکن است کار دست کسی که فیلم بازی می کند بدهد خاصه این که شخص فیلم بازی کننده، رییس مجلس جمهوری نکبت باشد و اسم اش کاپیتان ممدباقر قالیباف باشد که مشهور به مرد ضد آتشی ست که در جریان آتش سوزی پلاسکو، شجاعانه به دل آتش زد و ققنوس وار سالم از میان آتش بیرون آمد! :)

در خبرهای حکومتی با مقدارِ زیادی از حیرت و تعجب و تحسین، عکس و فیلم هایی از جناب کاپیتان منتشر شد که ایشان بر روی صندلی «کاپیتان» و «سرخلبان» و به قول خلبانان «پایلوت این کماند» در حال هدایت هواپیمای ارباسی ست برای فرود در فرودگاه بیروت و نوشته شده است که ایشان در میان آتش و دود در بیروت فرود آمده است!

برای محکم کاری که بله آن کله ی کچل روی صندلی کاپیتان، خودِ خودِ ایشان است، جناب قالیباف در پاسخ به خبرنگاران می گوید:
«بله خلبانی هواپیما را خودم بر عهده داشتم تا مثل رهبرمان اعلام کنیم که ما مثل مردم در صحنه هستیم و ترسی از دشمن نداریم. ما طبق قوانین بین‌المللی رفتار کردیم و برخلاف تهدیدات دشمن هیچ ترسی از دشمن نداریم.»