آن حکومتی باید از سازمان ملل بیرون انداخته شود که بزرگترین دشمنی را در حق مردم خود انجام می‌دهد و جز فتنه‌گری، ایجاد آشوب و کشتاردر ایران و منطقه، دروغ گویی و ریاکاری هنر دیگری ندارد؛ حکومتی باید از سازمان ملل بیرون انداخته شود که منطقه را با دزدیدن سرمایه‌های مردم ایران و ریختن آن در حلق مزدوران عرب و با نادار کردن مردم ایران، به آتش کشیده است. حکومتی که اکنون برای ایجاد ترس بیش‌تر در جامعه، به‌شدت بر شمارِ اعدام‌ها در ایران افزوده است و رکورد اعدام‌ها در آن حتا از چین یک میلیارد و چهارسد میلیونی نیز پیشی گرفته و زندان‌هایش پُر است از کوشندگان راه آزادی و رفاه و پیشرفت جامعه. اصولن حکومت مافیایی اسلامی از دید اکثریت مردم ایران مشروعیتی ندارد و نماینده برگزیده مردن ایران نیست که بخواهد بنام ایران چنین درخواستِ ابلهانه‌ای بکند.
دو. حضرت استادی آقای زیبا کلام با بی ادبی فرموده‌اند:
"خاک‌ بر سر آن روشنفکری که جنایات اسرائیل را محکوم نمی‌کند. "
مطمئنن حضرت استادی این روزها یک‌بار دیگر به‌سوی جهت وزش بادِ رهبری رنگ عوض کرده است و باب میل این آخوند روانی و مافیای وابسته سخن‌پراکنی فرموده‌اند. حضرت استادی که حتمن درک و فهمش می‌باید درجه‌ای از مردم عادی بیش‌تر باشد، به کسانی که نمی‌پذیرند خاک در چشم حقیقت بپاشند و عامل اصلی همه فاجعه و کشتار امروز در منطقه چه در غزه و چه در لبنان، چه در عراق و یمن را به درستی حکومت اسلامی می‌شناسانند نه اسراییل، با بی ادبی و گستاخی توهین می‌کند؛ توهینی که شایسته و بایسته خودش است.
آقا شما خیلی دلسوز هستی نگاهی به دورو بر خودت در آن ویران‌سرا بیانداز و ببین این حکومت که برای او دُم تکان می‌دهی با مردم چه کرده است و چگونه برای تربیت مزدوران خود در راه هدف‌های کودکانه و احمقانه خود در غزه، لبنان، یمن، سوریه و عراق و... مردم یک کشور ثروتمند را به ناداری و گرفتاری‌های ریز و درشت هر روزه و فشارهای عصبی که خودکشی در آن اینک حتا دامان کودکان را نیز گرفته است، رهنمود شده است! ایشان چند جوان معترض را دیده است که برای همه عمر بینایی خود را در اثر شلیک ساچمه به چشمان و چهره از دست داده‌اند و یا شماری هم‌چنان ساچمه در بدن خود دارند؟ آیا تماسی با هزاران خانواده سوگوارِ جوانان و عزیران از دست رفته خود در کشتارهای حکومتی داشته است؟ آیا به چشم خود این کشتارهای وحشیانه را ندیده است و یا در ویلای لوکس خود کاملن در بی‌خبری به‌سرمی‌برد؟ ایشان آیا کودکان کار را در خیابان‌های اُم‌القرای اسلام را نمی‌بیند و از گور‌خواب‌ها خبری ندارد؟ هیچ در باره آن روزنامه‌نگار با شرفی که گزارش گورخواب‌ها را منتشر کرد و سپس در کمال ناباوری خبر خود‌کسی او منتشر شد، پرس و جویی کرده است؟ از روزگار کولبران خبری دارد؟ و... هزاران دردو اندوه که گفتن از آن‌ها تنها تکرار است.
کسی که ایرانی است و مردم و میهن‌اش را دوست دارد و خواهان سرافرازی و پیشرفت ایران است، نباید گول بازی‌های این شکست‌خوردگان اصلاح‌خواه حکومتی را بخورد.
یک‌بار دیگر باید تاکیدکرد که:
داده‌ها به روشنی نشان می‌دهد که اکثریت مردم ایران هیچ دشمنی با اسراییل ندارند و درگیری حکومت مافیایی با اسراییل را دعوای حکومت غاصب ایران می‌دانند؛ حکومتی که تنها با زور، ستم و کشتار، پروپاگاندا، دروغ، بلوف و ریا برجا مانده است و مورد بیزاری مزدم است.
اینک که اسراییل دست‌و‌پای حکومت مافیایی و غاصب اسلامی در منطقه را با موفقیت بریده و حکومت خون‌چکان است، دورِ دنیا راه افتاده‌اند به التماس برای جلب توجه و سازمان ملل برای آنان ضریح مقدسی شده است. بی‌گمان این دست‌وپا زدن‌ها آخرین نفس‌های یک بیمار رو به مرگ است و ره به جایی نخواهد بُرد!

کوروش گلنام
*
*