جعفر پناهی سینماگر ایرانی با فیلم "یک تصادف ساده" برندۀ جایزۀ "نخل طلایی" هفتاد و هشتمین جشنوارۀ سینمایی کن شد. به هنگام دریافت این جایزه که به نوشتۀ جراید فرانسه پیروزی ادعانامه‌ای است علیه ٤٦ سال شکنجه و سرکوب و استبداد نظام اسلامی در ایران، سینماگر ایرانی از همۀ هم وطنانش در ایران و جهان با هر عقیده‌ای خواست که اختلافات خود را کنار بگذارند و به مهمترین مسئله یعنی ایران و آزادی ایران بیندیشند
ناصر اعتمادی - رادیو بین المللی فرانسه
روزنامۀ لیبراسیون در تفسیر این جایزه نوشت که "جعفر پناهی همانطور که آرزو داشت با فیلم "یک تصادف ساده" آخرین میخ را بر تابوت رژیم اسلامی ایران کوفت." لیبراسیون از جعفر پناهی به عنوان مهمترین هنرمند مخالف رژیم ملاهای ایران طی بیش از سی سال فعالیت سینمایی یاد کرده و افزوده است که پناهی با فیلم "یک تصادف ساده" شدیدترین و مستقیم‌ترین کیفرخواست را علیه رژیم اسلامی ایران پس از هفت ماه زندان و قریب پانزده سال ممنوعیت فعالیت سینمایی صادر کرد.
فیلم "یک تصادف ساده" روایت ربودن یک زندانبان و شکنجه‌گر توسط قربانیانش است که نخست دربارۀ هویت او و سپس سرنوشتی که برای او در نظر گرفته‌اند دچار تردید می‌شوند. لیبراسیون می افزاید : خشمی که در شخصیت‌های فیلم مشاهده می شود با طنز پناهی در جریان فیلم تعدیل می شود. در این فیلم قربانیان فرد شکنجه‌گر همگی زخم‌های عمیق سیاسی و اجتماعی رژیمی مستبدد را در تن و روح خود احساس می‌کنند و نهایتاً می‌کوشند با عبور از همۀ آسیب‌هایی که متحمل شده‌اند راه آشتی در آینده را پیش بگیرند.
لیبراسیون با اشاره به صراحت لحن پناهی می نویسد که سینماگر ایرانی بی پرده رژیم اسلامی ایران و رهبران آن را "پوسته‌ای خالی" توصیف می‌کند که به دست خود گور خویش را کنده‌اند. نشریه فرانسوی یادآوری می‌کند که پناهی قصد زندگی در تبعید را ندارد. او حتا آمادگی خود را برای بازگشت به زندان اعلام کرده است.
