اما شرایطی که در این قرارداد می تواند به جمهوری اسلامی تحملی گردد ؛ کدامند؟

شرایطی که ج.ا باید برای ایجاد اعتماد جهانیان به ان تن در دهد؛ تعطیل کامل فرآیند هسته ای؛ تحویل کامل مدارک و مستندات فعالیت های چندین ساله و از جمله مشخصات دانشمندان خود؛ اجازه بی قید و شرط بازرسی از هر محل (نظامی یا غیر نظامی) توسط نمایندگان سازمان های ناظر بین المللی و از جمله بازرسان سازمان بین المللی انرژی اتمی خواهند بود.

مجموعه دیگری از تعهداتی که بر جمهوری اسلامی تحمیل خواهند کرد و در واقع اقتدار کشور و حاکمیت سرزمینی ما را نقض می کند؛ می تواند شامل حفظ احاطه کامل آسمان ایران توسط اسرائیل (و آمریکا) باشد؛ شرطی که عملا کل کشور را به منطقه پرواز ممنوع (یا هرگونه پرواز با اجازه اسرائیل) تبدیل می کند؛ و این همان عاملی است که می تواند فروپاشی تدریجی رژیم را رقم زند.

سناریو امروز را نگاه کنیم تا به عمق ماجرا پی بریم.

امروز خزانه موشک های رژیم به آخر رسیده است؛ سیستم دفاع هوایی رژیم کلا نابود شده و لانچرهای پرتاب موشک نابود شده؛ جنگنده های قدیمی رژیم یا بمباران شده و یا زمین گیر شده اند؛‌ و فرماندهان نظامی اصلی رژیم به هلاکت رسیده اند.

و آسمان ایران در دست ارتش اسرائیل است؛ فرمانده ارتش اسرايیل عنوان کرده است که " اسرائیل فضای آسمان ایران را از دست نخواهد داد" .

این چه معنای واقعی دارد:

این به معنی؛ کنترل تمامی این سرزمین از بالا و عکس العمل نسبت به هر گونه تحرک نیروهای نظامی؛ عملیات در سایت های هسته ای؛ و یا حتی پرواز هواپیمای های ترابری و مسافری خواهد بود. یعنی چه؟ یعنی اینکه هر هواپیمایی بخواهد در این فضا پرواز کند باید از اسراییل و امریکا و نه از ج.ا اجازه بگیرد ؟ این یعنی پایان حاکمیت جمهوری اسلامی بر سرزمین ایران.

فکر کنید هواپیمایی از بندرعباس می خواهد به تهران پرواز کند؛ اسراییل می تواند - بهردلیلی - به آن اجازه پرواز ندهد. یا حتی قطار باربری از شمال به جنوب کشور در حال حرکت است؛ اسرائیل می تواند با هر بهانه ای واقعی یا غیر واقعی ؛ از حرکت آن جلوگیری کند.

این موضوع را اگر گسترش دهید تا به عمق ماجرا پی ببریم. بعنوان مثال وزیر خارجه رژیم می خواهد به دیدار پوتین برود تا با او مشورت کند؛ اسرائیل تشخیص می دهد به ان هواپیما اجازه پرواز در فضای ایران را نمی دهد و نتیجتا وزیر خارجه مثل دفعه قبل مجبور است از راه زمینی به روسیه برود.

اینجاست که عمق سخنان فرمانده ارتش اسرائیل که می گوید: نیروی هوایی این کشور «تسلط بر آسمان تهران» را به دست آورده و قصدی برای عقب ‌نشینی از فضای ایران ندارد thetimes.co.uk)) بیشتر روشن می شود.

فرمانده ارتش با این بیان رسماً اعلام کرد که اسرائیل قصد ندارد دست از کنترل فضای هوایی ایران بکشد.

حال شما به این شرایط؛ مواردی مثل تعهد رژیم به عدم مداخله در امور داخلی کشورهای خاورمیانه؛ تعهد به عدم تامین مالی و تجهیزاتی نیروهای پروکسی باقیمانده؛ پایبندی به قوانین گروه ویژه اقدام بین المللی مالی (اف ای تی اف)؛ پذیرش کنترل اقدامات مالی کشور توسط سازمان های بین المللی ناظر؛ ایجاد مکانیزم های بازرسی وکنترل مفاد قرارداد از طرف جامعه جهانی و اسرائیل؛ و حتی محدود کردن حضور نظامی جمهوری اسلامی در خلیج فارس (به استناد تهدید رژیم به بستن آبراه بین المللی هرمز)؛ منع تولید یا خرید یا داشتن هر گونه سلاح غیر متعارف؛ محدود نمودن تولید برد موشک های ایرانی؛ منع استقرار هر گونه سکوهای پرتاب موشک در سواحل جنوبی خلیج فارس و درخواست تضمین اجرای این قرارداد از سوی شورای امنیت ملل متحد را اضافه کنید.

تا اینجا هنوز می تواند این لیست ادامه یابد و حتی گشایش سفارت های کشورهای طرف های قرارداد و ناظر (آمریکا)؛ ارجاع فوری هر گونه موارد نقض قرارداد آتش بس و صلح به شورای امنیت ملل متحد؛ درخواست غرامت جنگی از کشور ایران؛ (قرارداد ترکمنچای را نگاه کنید) را به آن اضافه کنید.

بنظر شما با این شرایط؛ آیا این رژیم دیگر توان ادعای حاکمیت بر ایران را می تواند داشته باشد ؟ آیا این رژیم توان رویارویی خارجی یا داخلی خواهد داشت ؟ و سوال اساسی اینکه؛ با این شرایط آیا هموطنان ستم دیده ما نسبت به شرایط روز بروز وحشتناک تر خود ساکت خواهند ماند ؟

بی شک؛ این جنگ پایان نیافته؛ و تازه شروع شده؛ آنچه اتفاق خواهد افتاد؛ چه رژیم با شرایط تحمیل برنده جنگ؛ قرارداد صلح را امضا کند و چه از پذیرش ان سر باز زند؛ افتادن در تله ایست که می تواند به فروپاشی رژیم - با هزینه کمتر برای نیروهای خارجی - منجر شود.

امیدواریم که هموطنان مبارز بتوانند با شناخت و استفاده از فرصت ها به سازماندهی نیروهای خود بپردازند؛ عاملیت را در میدان بدست گیرند؛ فروپاشی را کنترل کنند؛ و حاکمیت سرزمینی را به میهن مان برگردانند.

با احترام

کیقباد اسماعیل پور؛ کانادا