جمهورى اسلامى، در ايران دوباره خشم خود را نسبت به نماد ملى و ايرانگرايى در روز كورش با بستن مسير هاى پاسارگارد ( آرامگاه كورش) بخوبى نشان داد. در مقابل مردمان ايران با تلاش هاى خود ، نشان دادن كه برای حفظ نمادهاى ملى و اسطورهاى ايرانى بيش از هر نماد اسلامى باید مبارزه کرد. و اين مبارزه روزى به نتيجه دلخواه خود خواهد رسيد.
امروز ديگر در انديشه نسل نو و نسل" زد" ايرانى ،كورش و نمادهاى ملى ، عميقن نقش بسته است. مردم ايران خود پل بزرگى بين ايران و هخامنشيان زده اند و به عمق بهاى اين نماد ملى پى برده اند. امروز ديگر نمادها و اسطوره هاى ايرانى نزد ايرانيان جايگاه خاصى پيدا كرده است.
از خشم سركرده هاى جمهورى اسلامى نسبت به كورش بزرگ همين بس كه ٧ آبان روز ورود «كورش » به بابل ( روز کورش) در تقويم جمهورى اسلامى ثبت نشده است!٥٣٩ سال پيش از ميلاد كورش وارد بابل مى شود و نه تنها يهوديان كه تمام سران كشورهاى ديگر كه در اسارت ايرانيان قرار داشتن را رها كرده و از آنحاييكه امروز تنها يهوديان از اقوام باقى مانده هستند ، امروز، آنها به نيكى از كورش ياد مى كنند.
درسال ١٣٩٥ جمعيتى قابل توجه اى در آرامگاه كورش جمع مى شوند و اعتراضات خود را در آنجا با نمايش بزرگى نشان ميدهند. ايرانيان براى اين شخصيت بزرگ ملى و جهانى اجازه دريافت نمى كنند. و سركوبگران رژيم فاشيستى مذهبى در آن سال به سركوب و دستگيرى گسترده جوانان دست زدند . رهبران جمهورى اسلامى ، بدنبال تبديل كردن ملت به امت بودن ،امما جوانان اين فرصت را به اسلامى هاى" اُمل القرايى" ندادند .همه شاهد بودن، خمينى، خيلى تلاش كرد تا نمادهاى ملى را از صفحه تاريخ ( ايران) حذف كند ولى موفق نشد. بعد از او خامنه اى هم در سخنرانى ٧ سال پيش خود نگهبانى از نمادهاى ايران و ايرانگرايى را توهم ناميده و باز با بيسوادى كامل ادعا كرد؛افتخار به كيان و پادشاهان توهم است ،او با سواد حوزوى اش گفت:" عزت ملى يعنى افتخار به واقعيت!"
همان واقعيتی كه تمامى جهانيان به آن افتخار مى كنند جز خامنه اى و اعوان و انصارش كه بايد به شناسنامه اشان نگاه كرد كه علت متوهم بودند از كجا ناشى ميشود؟ تلاش رژيم ايران ستيز در اين بود كه تمام افتخارات و نمادهاى ملى را درايران ازبين ببرد ولى هرچه كاشت باد درو كرد. بخوبى قابل تشخيص است ، رژيمى كه حقوق بشر در پيشگاه اش ارزش ندارد منشور حقوق بشر كورش را بايد توهم بداند! بخاطر همين شناخت از رژيم ضد ايرانى است كه امروز مردم ايران بيشتر از نمادهاى ملى ياد مى كنند و در تجمع خود در آرامگاه كورش اعلام كردن : "آزادى انديشه با ريش و پشم نمى شه!"
كورش بزرگ ، امروز نماد ملى ايرانیان است ، كسى كه قطعنامه ى حقوق بشر را در ٢٥٦٤ پيش بر روى سفالهاى گِلى نوشت تا به جهانيان نشان دهد كه رهايى انسان پيش از هر سياست ديگرى و تدبير انديشه اى ارزش دارد.
