آزادی در راه است. حکومت شیرگرگرفته بیماریست زبون شده. اما همچنان یاوه گو. پشم ها فروریخته ، پیکر حاکم فرتوت لرزان از دشمنی که همیشه تکرار می کرد وهراسش بدل داشت مجبور به پنهان شدن در دخمه ای در قعر زمین شده است . مردم آگاه از تاتوانی رژیم وزبونی او مترصد فرصتی که بار دیگر پای در میدان نهند واین باربا حمایت اکثریت مردم ستون خیمه کذائی جمهوری اسلامی بر چینند و آغازی شیرین در اتحادی همگانی را تجربه کنند.چرا که این بار دست به عملی می یازند که آگاه بر آنند.
چرا که آگاهی روشنی می بخشد .روشنی اعتماد می آورد.اعتماد شجاعت می دهد.
شجاعت امید می آفریند. امید شوربر پا می کند
شوربر جان می نشیند ،شور نشسته برجان های آگاه،
جان های شیفته،! آزادی طلب می کنند
جان های شورگرفته درجستجوی آزادی بحرکت در می آیند
شعار آزادی سر میدهند.جنبش می آفرینند.
جنبش عجین شده با عشق آزادی! بسان موج های بلند درمیان اقیانوسی ازمردم خیزمی گیرد
تن به صخره های استبداد می کوبد.می غرد،عظمت خود بنمایش می نهند.
توده ای که نا امید بود وگرفتار در قدرت حاکم !تن سپرده به ذلت. تن سپرده به نواله ای ناچیز،
عادت کرده به روزمرگی ، تنبلی ،رخوت ،مصلحت طلبی که رویا های بزرگ را از انسان میگیرد.
عادت کرده به تداوم زندگی در سایه استبداد.خوکرده به تاریکی!
نا باور به قدرت خود. نا باور از توان گسستن زنجیرهای بسته بر پای خویش
نا باور از رسیدن به آزادی! نشسته در انتظار مرگی آرام، بی صدا،بی شکوه این بار
نخست با تعجب بر فرو ریختن هیمنه نظام می نگرد. براین موج های برآمده از درون خود نگاه می کند.
وحشت می کند! خودراپس می کشد.
اقیانوس درتلاطم است.موجهای بی تاب،ایستاده در مقابل تندر،شلاق خورده،زخمی شده رااین بار سر باز ایستادن نیست.
هر بار فرو می افتد. خروشان تر،جری تر ،نیرومند تر از قبل برمیخیزد.
مشت گره کرده برصخره ها می کوبد.درهم میشکند صخره های شکاف افتاده را.
سر بر آسمان می ساید.گلبانگ سر بلندی سر میدهد.
توده ترس خورده را بشگفتی وا میدارد.
پس آنگاه به تحسینشان می کشاند.توان ونیرویشان که این بار آگاهانه بپا خاسته با عشق در جانشان می نشیند.
زمان نوید بهار آزادی می دهد.عطر آزادی در مشامشان می پیچد. نفس عشق درگلوگاهشان می دمد پیک ازراه رسیده افقی روشن و نشاط انگیزرا نشان می دهد
تاریکی رنگ می بازد.ترس از میان بر میخیزد.
مردم سیمای خود درسیمای آزادی خواهان می بیند،
قدم پیش مینهند.
عظمتی است زمانی که اقیانوسی از مردم پای درمبارزه
عظمتی که نیرو می بخشد .وحدت می آفریند.یکدلی ایجاد می کند.
وحشت در دل حاکم مستبد ،دردل سرکوب گران می افکند
با قدرتی افزون شده جاری می شود.
هیچ نیروئی قادر به ایستادن در برابراقیانوس بحرکت در آمده مردم نیست. این روز نزدیک است . روز در هم شکستن سد های حکومت در برابر اقیاوس مردم .روز بزرگ آزادی روز رهائی یک ملت!
