بگرییم و بسازیم بم را
امروز سرزمین زخمی ما خون می گرید. نه فقط زمینش، که آسمانش، نه تنها مردمانش که پرندگانش، که قناری هایش.
امروز خشم زمین، میهن اهورایی ما را با خوان دیگری رو به رو کرده است، خوانی از خوان های اهرمن. کودکان ما، مادر مادر می گویند و هیچ مادری دادرسشان نیست. مادران در خاکند.
مادران، فرزند فرزند می گویند و هیچ شان پاسخ نیست. کودکان غرقه در خونند و زیر هزاران آوار.
پدران نیستند. برادران پر کشیده اند، پرندگان بال ندارند، پر پرواز ندارند، میهن ما روز ندارد. شب است آنجا. شبی کویری، سرد و بی مهر.
و چنین است که ما دیگر بار، باید که طلسم دیگری باطل کنیم و برخیزیم.
برخیز ایران ! برخیز ایرانی! برخیز آدم! برخیز از هر کجایی و هرگونه که می اندیشی. برخیز و گل سرخ مهربانی را برای فرزندان غرقه در خون، شکوفا کن. آواز یگانه کن و با « شهرام ناظری» بخوان و بمان که میهن گوش به آواز ما بنشسته است.
ما با آوازی یگانه، بم را و ایران را دوباره خواهیم ساخت.
سه شنبه شش ژانویه – ساعت هشت شب
Mardi 6 Janvier 2004 à 20h30
Théâtre du soleil – Cartoucherie 75012 Paris
Métro : Château de Vincennes – Bus 112
Esplanade du Château de Vincennes
Réservation :
Centre Culturel Pouya
48 bis quai de Jemmapes – 75010 Paris
Métro République
Tél : 01 42 08 38 47