جمادي:
آدورنو، اگزيستانسياليسم را فلسفه دراماتيك مي داند
انسان انضمامي هايدگر كاذب است
تهران- خبرگزاري كار ايران
به نظر آدورنو آنچه هايدگر بيان كرده در جامعه امروز محلي از اِعراب ندارد و آنچه كه هايدگر پنبه كرد آدورنو آنها را رشته كرد؛
سياوش جمادي مترجم و نويسنده آثار فلسفي در گفتوگو با خبرنگار سرويس انديشه ايلنا ضمن بيان توضيحاتي درباره آخرين كتابي كه با عنوان "زبان خويشمندي " از تئودور آدورنو، در دست ترجمه دارد, گفت: نزديك به 40 سال است فلاسفهاي چون هايدگر، مارسل و ياسپرس و به طور كلي جريان فلسفه اگزيستانسياليسم مطرح شدهاند. بالطبع در اين چند دهه بين دانشمندان و روشنفكران طرفداران هايدگر و پوپر چالشي عميق پديده آمده و در ايران نيز اين مناظرات را ميتوان بين" فرديد" و" آريانپور"ديد. اين كتاب يكي از جديترين آثاري است كه جريان فلسفه اگزيستانسياليسم درنقد شدهاست.
وي ادامه داد: جا دارد چالشهاي دهه 50 و60 در فضاي سياسي وجامعه دموكراتيك آلمان كه بسيار قابل توجه است مطرح شود و در اين ميان هايدگر توسط سختترين مخالفانش مورد نقد قرار ميگيرد. اين كتاب لبه تيغ حمله خود را در درجه اول متوجه ياسپرس و هايدگر البته با نگاه مكتب فرانكفورت كردهاست.
مترجم" نيچه به قلم ياسپرس" در پاسخ به انتقادات مطرح شده از جانب آدورنو به هايدگر و يا سپرس گفت: هر فردي كه در جامعه زندگي ميكند و در شبكه قدرت اسير است، از نظر ياسپرس و نيچه به اموري زايد ميپردازد, در اين مورد هايدگر نيز مساله مرگ در "هستي و زمان" رامطرح كرده الست. در صورتي كه اگر به هستي و وجود انضمامي خود برگرديم، براي خود من وحشتناكتر از مرگ و جهنم، بيپولي است. به نظر آدورنو آنچه كه هايدگر بيان كردهاست،در جامعه امروز كه شاكلههاي فكري و ذهني آن، مناسبات قدرت است، محلي از اعراب ندارند. به بيان ديگر آنچه كه هايدگر پنبه كرد، آدورنو شخصا آنها را رشته كرد.
جمادي در ادامه گفت: آدورنو معتقد است خشت اول اگزيستانسيا ليسم در جهت كاذب و در وغين قرار گرفته كه در عين حال قدرت زيادي در نمايش فلسفي دارد. او به بيان ديگر اگزيستانسياليسم را فلسفه دراماتيك( نمايش) ميخواند.
اين مترجم آثار فلسفي به تعلق خاطر اصحاب مكتب فرانكفورت به تفكر فلسفي ديالكتيك اشاره و تصريح كرد: اصحاب مكتب فرانكفورت به تفكر فلسفي ديالكتيك كه در حال جدال با عوامل متناقض و برخواسته از زمينه اجتماعي و تاريخي باشند معتقد هستند. آدورنو انسان انضمامي هايدگر را كاذب ميخواند.
مترجم" هايدگر و سياست" به زبان موسيقايي اين كتاب اشاره كرد و گفت: از نظر فرم و سبك در اين كتاب رشتههاي وحدت بخش مشاهده ميشود. بر خلاف اين كه اين كتاب، بخش، فصل و حتي پاراگراف بندي ندارد امري جالب است؛ زيرا آدورنو بر موسيقي و ژورناليسم مسلط بود.
جمادي در انتها ضمن اشاره به اين كه موضعگيري در شان فلسفه آموز نيست، بلكه بايد به سمت نقد درست پيش رفت، گفت: انتقاد آدورنو به فلسفه اگزيستانسياليسم اساسي و جدي است. او دردمندانه انتقادات ژرفي از نسل خود را بر اين مكتب وارد كرده و انتقاداتش قابل تامل هستند.
گفتني است، جمادي در حال ترجمه كتاب" زبان خويش مندي" از متن آلماني است و ترجمه آن مراحل پاياني خود را طي ميكند.