بالاترين نشان فرهنگی فرانسه بر سينه‌ شهرام ناظری، ايسنا

شهرام ناظری: جريان هنری در دنيا به‌رغم دعواها کار خود را پيش‌ می‌برد

خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - موسيقی

شهرام ناظری تا ساعتی ديگر راهی فرانسه می‌شود تا بالاترين نشان فرهنگی دولت فرانسه بر سينه‌اش جای گيرد.

به گزارش خبرنگار بخش موسيقی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، نشان شواليه را دولت فرانسه به‌خاطر يک عمر فعاليت هنرمندانه‌ی اين آوازخوان سنتی ايرانی به وی اعطا می‌کند.

ناظری به‌همراه داريوش طلايی - نوازه‌ی تار - و نويد خاورزمينی - نوازنده سازهای کوبه‌يی و پرکاشن - صبح روز شنبه ۲۹ سپتامبر تک‌اجرای بداهه‌شان را در تئاتر شهر پاريس عرضه می‌کنند.

وی در آستانه‌ی سفرش به فرانسه به خبرنگار ايسنا گفت، درباره‌ی چگونگی اجرا چيزی نمی‌داند، چراکه می‌خواهد با حس و حال همان لحظه در آن مکان به اجرا بپردازد.

ناظری که به او لقب پاواروتی ايران را داده‌اند، عنوان کرد که به وی اطلاع داده‌اند که شامگاه روز شنبه با حضور مشاور اول رييس‌جمهور فرانسه و رسانه‌های مختلف، نشان يادشده به او اعطا خواهد شد.

او درباره‌ی اظهار نظرهای اخير سارکوزی و واکنش‌های داخلی و خارجی به سخنان نخست وزير فرانسه درباره‌ی ايران و از سوی ديگر نوع توجه اين کشور اروپايی به هنر ايران در زمينه‌ی سينما، موسيقی، نمايش و هنرهای تجسمی عنوان کرد، جريان هنری و فرهنگی بيشتر ضامن صلح جهان بوده و در دست‌يابی به اين روند تاثيرگذار است. همان‌گونه که شاهديم اتفاقا طيف فرهنگی دايما دارد کار خود را به‌رغم دعواها انجام داده و پيش‌می‌برد.

ناظری چنين نتيجه‌گيری کرد که به‌طور کلی ذکاوت پنهانی جهانی به اين نکته دست يافته است که هنر را همچون ديدگاهی که نسبت به صلح وجود دارد، آزاد بگذارد. طيف فرهنگی و هنری اگر بتوانند نقش مثبتی در صلح جهانی به‌وجود آورد در روابط کشورها هم تاثير گذاشته و آن‌ها را بيشتر و گسترده‌تر می‌کند.

اعطای نشان شواليه از سوی دولت فرانسه يک ‌سال پيش به‌تصويب رسيد و به‌خاطر نقش ساليانی که شهرام ناظری در فستيوال‌های خارجی برای آشنا کردن طيف اروپايی با موسيقی شرق و نيز ايجاد تحول در اين رشته به‌وجود آورده به او داده می‌شود.

از حدود سه دهه‌ی قبل شعر مولوی را در کارهايش اجرا کرد؛ برای نمونه سال ۸۶ سال مولانا معرفی شد. اما ۲۵ سال پيش روی نوار "گل صد برگ" نوشته شد: تقديم به هشتصدمين سال تولد مولانا. "يادگار دوست" هم چنين است؛ ۱۰ سال پيش روی کاست "سفر به ديگر سو" نوشته شد: يادواره‌ی شمس.

بنابراين پيش از آن که سال مولانا به‌صورت نمادين از سوی دنيا دنبال شود، او به‌عنوان پيشرو در اين جهت گام برداشت و اين برايش امتيازی محسوب می‌شود.

او که طی دو سال گذشته به‌دعوت انستيتو موسيقی - نيويورک و آسيا سوسايتی - نيويورک، سالن اسکار - کداک تياتر -، سالن فيلارمونيک، ديزنی هال کنسرت، فستيوال‌های رم، فلورانس، ونيز، مادريد، بارسلون، ژاپن، برزيل، مراکش، وزارت فرهنگ و هنر ترکيه و ... برنامه‌هايی را اجرا کرده و قرار است ۱۵ اکتبر - اول آبان‌ماه سال جاری - برای بزرگداشتی ديگر از مولانا، در فستيوال باربيکين انگلستان بخواند.

در فستيوال باربيکين، محسن نفر - نوازنده‌ی تار، سينا جهان‌آبادی - کمانچه و آلتو کمانچه -، حسين رضايی‌نيا - دف -، سهيل امينی - بربط - و نويد افقح - تنبک - می‌نوازند.

"دان هکمن" - منتقد موسيقی - که می‌گويند فرد بداخلاقی است و برای نشريه‌ی لس‌انجلس تايمز کار می‌کند، شهرام ناظری را ورای پاواروتی خواند که کارش تعريف علمی دارد و در چارچوب علم موسيقی می‌گنجد و فضای جادويی به‌وجود می‌آورد. بم‌های تاثيرگذاری دارد که گويی ناگهان دريايی از صدا را بر سر شنونده می‌ريزد.

شهرام ناظری دراين باره گفت، دوستان "دان هکمن" می‌گفتند گويا او عاشق شده است که اين چنين سخن می‌گويد.

ناظری که "بلبل پارسی زبان" لقب گرفته است، عنوان کرد، خودم را کوچک‌تر از اين می‌دانم که با بزرگ‌ترين خواننده‌ی اپرای جهان -پاواروتی - مقايسه شوم. آن‌ها با اين اطلاق به‌طور قطع هدفشان مقايسه‌ی دو فرد نبوده بلکه می‌خواستند دو فرهنگ شرق و غرب را با هم مقايسه کنند. پاواروتی عظمت موسيقايی غرب را نشان می‌دهد. و گويا اين فضای پيچيده عميق و رازآميزی در موسيقی در شرق است که ورای عظمت‌ها حرکت می‌کند. بنابراين "ورای پاواروتی" يعنی نگاه آن‌ها به شرق که اين‌گونه توصيف شده است.