با مهدی تماس می گيرم تا خبر بدم؛ نمی تونم امروز برای ديدن فيلم به او که از صبح در صف ايستاده بپيوندم. تماس برقرار که می شود می پرسم کجايی؟ ميگه تو راه خونه! متعجب ميشم... از سکوتم می فهمه و بی درنگ ميگه:«اين يکی هم نيومد!»
مهدی را چند سالی است می شناسم، در صف جشنواره فيلم فجر با هم آشنا شديم و به گمانم اولين فيلمی که با هم ديديم ارتفاع پست حاتمی کيا بود. او به معنای واقعی کلمه عشق سينماست و در ده روز برگزاری جشنواره تقريبا هر روز با چهره در هم صاحبکارش روبرو می شود اما به خاطر شوق ديدن فيلم ها خم به ابرو نمی آورد حتی اگر مثل پارسال به خاطر ديدن فيلم «سنتوری» و غيبت از محل کارش آخر ماه با حقوق کمتری به خانه بازگردد. اما امسال مهدی حال و روز خوشی ندارد و هر بار که با او تماس می گيرم از وضعيت جشنواره ناله می کند. از چند ماه قبل می گفت خيلی دوست دارد فيلم «سه زن» را تماشا کند و ببيند خالق «زندان زنان» آيا توانسته تجربه موفق قبلی را تکرار کند يا نه، اما با شرايطی که مميزی ها برای فيلم منيژه حکمت پيش آورد او تصميم گرفت فيلمش را از جشنواره بيرون بکشد و با انتشار نامه يی از عوامل فيلم عذرخواهی کند.
حکمت تصميمی سخت را گرفته بود چراکه هر سينماگری علاقه مند است آثارش در جايی مثل جشنواره فجر که تا پيش از اين همواره نمونه يی وزين از تلاش سينماگران ايرانی در طول يک سال بوده است، ديده شود، اما حکمت نمی خواست فيلمش به اين بهانه، بهايی سنگين را بپردازد.
او در رنجنامه اش خطاب به عوامل «سه زن» نوشت:«من از شما عوامل خوب و دلسوز و حرفهيی فيلم "سه زن" عذرخواهی میکنم، اميدوارم مرا ببخشيد که فيلم را به جشنواره فيلم فجر ارايه نکردم. جشنواره فيلم فجر ويترين سينمای ايران است. ديده شدن تلاش و کوشش خانواده سينما در اين روزگار سخت و طاقتفرسا، برای حضور مهم فرهنگی در يک سال گذشته در اين ويترين حق ماست... ياران خوبم همانطور که میدانيد فيلم "سه زن" با دغدغههای يک گروه فرهنگی و دلسوخته سينمای ايران ساخته شده است. يک و نيم سال کار و حساسيت برای ساخت يک فيلم فرهنگی، هويتی و ارزشمند که حاصل يک تفکر جمعی است را به دست سليقه و تيغ سانسور با نگاهی غير از دغدغه فرهنگی نمیسپارم. هرچند که ديده شدن زحمت شما عزيزان اين فيلم حق شماست، ولی به چه بهايی ..... بگذاريد بازی زيبای بازيگران خوب اين فيلم و تلاش و زحمت عوامل حرفهيی پشت صحنه حراج نشود...»
با اين حساب چند روز قبل از جشنواره تکليف مهدی مشخص شد، البته شايد هنوز هم ميشد بين فيلم ها دنبال آثار خوب گشت اما گويا اين ماجراها تمامی نداشت. هنوز چند ساعتی از اعلام اسامی فيلم های بخش سودای سيمرغ نگذشته بود که مهدی تماس گرفت. صدايش هم عصبانی بود هم ناراحت. از دليل اين احوال آشفته پرسيدم که برايم توضيح داد دو فيلم از اميدهای جشنواره که ساخته هايی از سامان مقدم و پريسا بخت آور بودند اصلا در بخش اصلی جشنواره قرار نگرفته اند. آخر چرا؟ پاسخی نداده اند. دو روز بعد در روزنامه ها خواندم که فيلم «صد سال به اين سال ها» ساخته سامان مقدم از جشنواره کنار کشيده و فيلم «دايره زنگی» که در زمان ۱۲۰ دقيقه ساخته شده به لطف سانسور به فيلمی کمتر از يک ساعته تبديل شده است!!! مهدی ديگر به عالم و آدم بد و بيراه می گفت.
چند روز پيش کمی آرام تر شده بود، تماس گرفت و گفت:« بيا بريم کنعانِ مانی حقيقی رو ببينيم.» رفتيم سينما فلسطين و کنعان رو ديديم. فيلم نسبتا خوبی بود با تصاويری بديع و البته پايانی قابل پيش بينی و نه چندان دلچسب!
به مهدی گفتم کاش اگر قرار بود حتما همينطوری تموم بشه اسمشو ميذاشتن «گمگشته» که لااقل از اول فيلم آخرشو حدس نزنيم!» از سينما که اومديم بيرون مهدی گفت:«برنامه نيمه دوم جشنواره (سودای سيمرغ) که بياد نگاه می کنم که فيلم بهمن فرمان آرا چه روزيه تماس می گيرم با هم بريم.» منم گفتم باشه!
پريشب تماس گرفت که «فرمان آرا هم پريد!» گفت:«می خواستن يه سکانس کليدی از فيلمشو حذف کنن اونم زير بار نرفته و کلا بی خيال جشنواره شده» ... اين هم از بهمن خان!
خلاصه سرتونو درد نيارم... تو اين چند روز که من درگير اخبار ردصلاحيت کانديداهای مجلس بودم و از اين ور و اونور خبر می گرفتم مهدی هم که عمرا" در تمام طول زندگيش يک روزنامه سياسی هم نخوانده پيگير اخبار ردصلاحيت ها بود اما از يک جنس ديگر...
همين الآن خبر رسيد «دايره زنگی» همون فيلم نگون بخت خانم بخت آور هم از جشنواره خارج شده! آقای ساداتيان تهيه کننده دايره زنگی گفته:« اين فيلم سينمايی در نخستين نمايش خود در سينما فلسطين با استقبال خوبی مواجه شد و قرار بود در سينما فرهنگ هم به نمايش درآيد اما متاسفانه از طرف مسئولان جشنواره بيست و ششم اين نمايش لغو شد.»
نه! دليل ردصلاحيت خانم بخت آور و فيلمش به خاطر انجام کارهای فنی تو ترکيه نبوده، آقای تهيه کننده گفته:«برای نمايش دوم "دايره زنگی" مميزیهای جديدی به ما اعلام کردند که در صورت اعمال آنها داستان فيلم به شدت لطمه میخورد. ضمن اينکه در فرصت کم باقيمانده تا پايان جشنواره امسال اعمال اين اصلاحات به هيچ وجه امکانپذير نيست و بنابراين در اين شرايط ترجيح میدهم فيلم از جشنواره خارج شود...»
ياد نامه چند روز پيش «جمال شورجه» کارگردان اصولگرا و يکی از اعضای هيئت انتخاب فيلم های ايرانی بيست و ششمين جشنواره فيلم فجر در پاسخ به نامه اعتراض آميز ۴۵ سينماگر که در اعتراض به وضعيت فرهنگی در دولت احمدی نژاد نوشته شده بود می افتم که در بخشی از آن درباره سينماگران امضا کننده نامه نوشته بود: «... بايد واقعا تکليف نظام و سيستم فرهنگی کشور با اين ها روشن شود…»