 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
|
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|
|
|||
جناب آقای جوادی
در پاسخ به نوشته کوتاهتان، ذکر چند نکته را ضروری می دانم.
1) نوشته اید که من از چهره های شناخته شده دوم خردادی هستم، این کاملا درست است و اصولا سالهاست که من با اسم خودم مقاله طنز می نوشتم و به همین دلیل هم در شرایطی که هر هفته برای بازجویی می رفتم مجبور بودم با اسم واقعی زندگی کنم و بنویسم و زندان بروم، و مثل آقای ژوبین رازانی با اسم مستعار منصور حکمت نمردم. در شجاعت شما همین بس که تا بعد از مرگ هم جرات ندارید با اسم واقعی زندگی کنید و بمیرید. راستی واقعا اسم شما علی جوادی است یا شما هم مثل آن مرحوم از بچه میلیاردرهای کشور هستید که با اسم مستعار برای کارگران مبارزه می کنید؟
2) آنچه نوشتم اتهام سخیف نیست، به شما در طول یک روز حدود 200 رای داده شده است و با توجه به اینکه به آقای کورش مدرسی هم حدود 700 رای در مجموع داده شده است، این واقعیت مشکوکی است. چون وقتی تعداد هواداران شما روی کره زمین کمابیش حدود دویست نفر است، حتما هر نفر از آنها 4.5 بار باید رای داده باشد تا شما دو نفر 900 رای بیاورید.
3) نوشته اید که بعد از اینکه فهمیدید رای سازی شده است از این نظرخواهی کناره گرفتید، رای سازی فقط از سوی شما و یکی دیگر از دویست نفر هواداران حزب کمونیست کارگری صورت گرفته بود، لذا منطقی نیست که شما رای سازی کرده باشید و نفهمیده باشید که خودتان رای سازی کرده اید.
4) گفتید که بعد از فهمیدن رای سازی از مضحکه کناره گرفته اید. چرا؟ مگر سیاستهای حزب تان باز هم عوض شده اسیت؟
5) جان مادرتان شما دیگر برای ما ادای رهبران سیاسی را درنیاورید. چطور ممکن است کسی به شما علاقمند باشد و بخواهد به شما رای بدهد؟ مگر مردم دیوانه اند؟ ضمنا من بارها تصمیم گرفته بودم که برای نابودی نظام کثیف جمهوری اسلامی با دولت اسرائیل همکاری کنم، اما تنها انتقادی که از حکومت اسرائیل دارم این است که چرا به حزب شما وابسته است و از شما کمک مالی می گیرد.
6) گفته اید که من نمی توانم به کمونیستها درس آزادی بدهم، این کاملا درست است، اگر می توانستم هم این کار را نمی کردم، اصولا برای من که سالها تدریس کرده ام سخت ترین کار درس دادن به شاگرد کودن است، نمی خواهم به شما توهین کنم، ولی شما خودتان گفتید هنوز کمونیست هستید و پیشرفت بهداشت در جهان نیز کمکی به بهبودی تان نکرده است.
7) در بخشی از مقاله تان نوشته اید که« سید ابراهیم نبوی خوب میداند كه رهبران حزب كمونیست كارگری از محبوبترین چهره های سیاسی ایران هستند». در این مورد حکایتی معروف است. می گویند یک روز تونی بلر برای بازدید به یک تیمارستان رفت. یکی از بیماران جلوی او را گرفت و او را اذیت کرد. تونی بلر گفت: ای دیوانه! تو نمی دانی که من تونی بلر هستم؟ آن دیوانه نگاهی به او کرد و گفت: ناراحت نباش تو هم خوب می شی. و بعد یکی از اعضای حزب کمونیست کارگری را که گوشه ای ایستاده بود نشانش داد و گفت: این آقا را ببین، وقتی اینجا آمد می گفت من کارل مارکس هستم، ولی الآن حالش خوب شده است. آقای جوادی! به بیماری که شما دارید می گویند پارانویا و اگر یکی دو ماه بستری شوید قول می دهم خوب شوید، خیلی ها بدتر از شما بودند و خوب شدند، انشاء الله به امید امام رضا و حضرت ابوالفضل بهتر می شوید.
8) نوشته بودید دست و پا زدنهای سیدابراهیم نبوی بیهوده است، مگر من داشتم دست و پا می زدم؟ من یک کار در اینترنت دارم و آن اینکه از سفارت جمهوری اسلامی پول می گیرم و به نفع نظام و خاتمی تبلیغ می کنم و تا به حال هم موفق بوده ام، تعداد خوانندگان نوشته های من حداقل صدبرابر کل اعضای شماست و برای ادامه این وضع احتیاج به دست و پا زدن ندارم.
در پایان، من می دانم که برای اینکه مردم اسم شما را بشنوند و شما را بشناسند، این نامه را نوشتید تا من به شما جواب بدهم و شما خواننده پیدا کنید، من هم فقط همین یک بار را به شما فرصت می دهم و دیگر جواب تان را نمی دهم. تلاش کنید از فرصتی که به شما دادم نهایت استفاده را بکنید که دیگر خبری نیست.
عزت زیاد
سید ابراهیم نبوی
17 دی ماه 1383
