خانم گنجی! شاید هنوز وقت مانده باشد

خانم گنجی گرامی
هیچ توضیحی را جز اینکه با تمام وجود به جان و وجود اکبر گنجی علاقه دارم و بعد از آن به افکار و عقاید او احترام می گذارم، لازم نمی دانم. به همین دلیل بی هیچ توضیحی سراغ اصل ماجرا می روم. شما همین حالا وظیفه دارید به این امید که احتمالا بتوانید اکبر را نجات دهید، همراه با فرزندانتان و نه هیچ کس دیگر به بیمارستان میلاد بروید و از مسوولان بیمارستان و مقامات دادستانی بخواهید که سرم اکبر را وصل کنند و یکی از اعضای خانواده یا خودتان هم پهلوی او بمانید تا او نتواند مقاومت کند و سرم را از دستش بکشد. شما باید رسما اعلام کنید که گنجی را به هر قیمت راضی خواهید کرد که درخواست آزادی مشروط کند. گنجی، اگر اکنون زنده باشد، فقط به وسیله شما و فرزندانش زنده می ماند.

خانم گنجی!
فرض کنید تنها کسی هستید که در دنیا به فکر شوهرتان هستید و بدانید فقط شما می توانید وجود نازنین او را نجات دهید، فقط به همین فکر کنید. به هر قیمت شده باید فقط به زنده ماندن اکبر فکر کنید. به این که ممکن است راه نجاتی وجود داشته باشد فکر نکنید، بخدا اگر همین حالا این کار را نکنید هرگز خودتان را نخواهید بخشید. حتی اگر با مرگ گنجی زیباترین دموکراسی هم در جهان بوجود بیاید و همه دنیا گلستان شود، باز هم ارزش وجود او را ندارد.

خانم گنجی!
سه روز است که می خواستم این یادداشت را بنویسم، امروز از شما خواهش می کنم این کار را بکنید، حتی رودرروی گنجی هم بایستید، به او بگوئید که باید زنده بماند، اگر شما را هم به بیمارستان راه ندادند، فرزندتان را به بیمارستان بفرستید، به گنجی فقط بگوئید که باید زنده بماند. مسوولان دادستانی می خواهند گنجی را بکشند، و اگر شما آخرین تلاش تان را نکنید این اتفاق در همین ساعات آینده می افتد، اصلا به آزادی و دموکراسی و حقوق بشر و هیچ چیز فکر نکنید. فقط به گنجی فکر کنید. فقط. ممکن است این تلاش دیر باشد، اما حتی اگر سر سوزنی هم جای امیدواری باشد تلاش تان را بکنید.

آخرین نکته اینکه در این لحظات حساس و خطرناک از شما خواهش می کنم تا زمانی که حال گنجی بهبود نیافته است، جز در مورد جان گنجی با هیچ کس حرف نزنید، بگذارید از این پس دیگران بار فشار را تحمل کنند، شانه های گنجی برای تحمل این فشار بیش از پیش خسته است.

با احترام
سیدابراهیم نبوی
دهم مرداد 1384