 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - حكمت و فلسفه
بزرگترين ميراث شريعتي براي جامعه ايران، آزاد انديشيدن و دگرانديش بودن براي رسيدن به آگاهي و آزادي است.
حسن يوسفي اشكوري عصر روز گذشته در بيست و هشتمين سالگرد درگذشت دكتر علي شريعتي، در حسينيه‌ي ارشاد، با بيان مطلب بالا گفت: بزرگترين خدمتي كه شريعتي در دهه 50 به جامعه كرد، جرات انديشيدن و تفكر بود. او به ما مجال داد تا بدون اجازه متوليان، درباره‌ي دين بيانديشيم.
وي تصريح كرد: شريعتي نمي‌خواست از ما كليشه بسازد كه در چارچوب بمانيم، بلكه او روشنفكر عرصه‌ي عمومي است.
يوسفي اشكوري با اشاره به تعريف دكتر شريعتي از روشنفكر به عنوان “پيامبري پس از خاتميت”، روشنفكر را فردي آگاه دانست كه مي‌خواهد از فرهنگ، فهم و... جامعه را تغيير دهد.
او به روشنفكر به عنوان يك مهندس و معمار جامعه اشاره و افزود: روشنفكر و متخصص با هم متفاوت‌اند؛ اما كار متخصص در ادامه‌ي كار روشنفكري است، بنابراين توقع داشتن از شريعتي يا امثال وي براي حل مسائل جزئي و عيني و عملي جامعه، توقع بي‌جاست.
يوسفي اشكوري با عنوان كردن ميراث دكتر شريعتي براي آزادانديش بودن و رسيدن به آگاهي و آزادي، به سخنان خود پايان داد.
به گزارش خبرنگار ايسنا، دكتر مسعود پدرام هم در اين مراسم گفت: شريعتي نقش‌آفرين عرصه‌ي عمومي بود؛ عرصه‌اي كه مي‌تواند قدرتي بسازد كه حكومت را به پذيرش و انجام تغييراتي در جهت مفاهيم رفتاري، مناسبات و خواست‌هاي شكل‌گرفته در اين عرصه وارد كند.
او افزود: از ديدگاهي، فعاليت دكتر شريعتي يك فعاليت سياسي محسوب مي‌شود؛ با اينكه به مسائل حكومتي اعتنايي نداشت و با بيان مفاهيمي چون دموكراسي، نوانديشي ديني، آزادي‌انديشي، پاسخگويي حكومت، عرصه‌ي عمومي را براي ايجاد تحول بر مي‌انگيخت.
وي با تاكيد بر مفهوم عرصه عمومي، تبيين كرد: عرصه عمومي فضايي است بين جامعه و حكومت. در اين عرصه، افراد به امر عمومي انديششده و آن را نقد مي‌كنند.
پدرام همچنين گفت: جايگاه مهم و اصيل‌تر براي شكل‌گيري افكار و خواست عمومي، تنها جايگاه عرصه عمومي است.
وي با اشاره به عرصه عمومي به عنوان فضايي كه در آن بحث دموكراسي و تحول يكديگر، قانونمداري و رويه غير خشونت بار بين بازيگران آن شكل مي گيرد، مفاهيم بين شده توسط دكتر شريعتي را به آنچه اكنون عرصه عمومي تعريف مي شود، نزديك دانست و افزود: در اين عرصه، همگان در وضع برابري قرار دارند و ساحت ديگري فهمي شكل مي گيرد.
او با معرفي اينكه بالاترين وجه انساني در جهت خير يكديگر انديشيدن است، عرصه عمومي را فضايي مناسب براي اين شكوفايي عنوان كرد.
