هشت سال از شروع جنبش دانشجوئی - مردمی سال ۷۸،جنبشی که به مدت يک هفته هئيت حاکمه نظام ازهردو جناح را،بشدت غافلگيروموقتاماشين سرکوب آن را فلج ساخت می گذرد.گرچه اين قيام دانشجوئی-مردمی پس ازتوافق بالائی ها حول سرکوب و بدليل عدم بلوغ لازم اين جنبش درطرح مطالبات اثباتی ومشخص،ودر فقدان پيوندهای ارگانيک وگسترده بين اين جنبش با مبارزات جوانان و ساير اقشاروطبقات زحمتکش جامعه نتوانست بقدرکافی توده ای وسراسری شود وبهمين دليل نتوانست تا وصول به مطالباتش به مبارزه درخشان خود ادامه دهد؛اما اين واقعيت چيزی از اهميت قيام فوق که به بهانه توقيف روزنامه سلام شروع ولی بسرعت ازآن فراتر رفته و راديکاليزه شد، به مثابه يک فصل درخشان از مبارزات جنبش دانشجوئی عليه کليت استبداد حاکم نمی کاهد.
امسال جنبش دانشجوئی در شرايطی پايان هشتمين سالگرد قيام ۱۸ تير را پشت سرمی گذارد، که بيش از هر زمانی تحت شديدترين پيگردها و فشارهای فزاينده رژيم اسلامی قراردارد. روزی نيست که ده ها نفر از دانشجويان به کميته های انضباطی فراخوانده نشوند و معلق و يا اخراج نگردند. روزی نيست که دانشجوئی دستگير وروانه زندان نشود.روزی نيست که نشريات دانشجوئی توقيف و تشکل های مستقل و امکانات آن ها منحل و يا پلمپ نشود. روزی نيست که در دانشگاه های ايران تجمع، تحصن وحرکت های اعتراضی به وقوع نه پيوندد. زندان اوين و سايربازداشت گاه های رژيم در سراسر ايران هرگز از فعالين دستگيرشده دانشجوئی و مقاومت ستايش انگيز آن ها در برابر دژخيمان خالی نشده است. هم اکنون ۹ تن ازدانشجويان پلی تکنيک نزديک به ۶۰ روزاست که دراثر ئوطئه ازپيش طراحی شده عوامل رژيم، با اتهامات ساختگی دستگير و تحت فشار و شکنجه قراردارند.
دريک سال گذشته جنبش دانشجوئی مبارزات درخشان و رو باعتلائی را در دانشگاه های کشور به نمايش گذاشت.ازآن جمله می توان به مبارزات درخشان دانشگاه اميرکبير(پلی تکنيک)دربرابرعرض اندام ابلهانه احمدی نژاد در صحن اين دانشگاه ومقابله بی وقفه با فشارهای مداوم رژيم برای ممانعت ازشکل گيری تشکل های مستقل اين دانشگاه، ومبارزات پرشور دانشجويان علامه طباطبائی،دانشگاه های بابل و بابلسر و شيراز و...اشاره کرد.دفاع ازمطالبات سياسی و صنفی دانشجوئی درکنار طرح مطالبات کلان سراسری و نيزدفاع سياسی و عملی از مطالبات سايراقشار اجتماعی-طبقاتی جامعه از مهم ترين شاخص های اين جنبش بوده است. دربرابرآن، رژيم نيز با همه امکانات خود،از بيت رهبری و نماينده گانش دردانشگاه ها گرفته،تا بکارگيری همه دستگاه های اطلاعاتی نظام،وتا کميته های انضباطی،و نهاد حراست و بسيج و مقامات انتصابی دانشگاه ها، شب و روز مشغول توطئه عليه دانشجويان بوده و اخيرا نيز زمزمه های ی يک ضد انقلاب فرهنگی تازه ای را سرداده است.سرکوب مطالبات صنفی-رفاهی،مطالبات سياسی،ممانعت ازتشکل يابی مستقل دانشجويان واستادان واِعمال آپارتايد جنسی هدف های عمده رژيم را دردانشگاه تشکيل می دهد.روشن است که نفوذو پايگاه اجتماعی رژيم دردانشگاه ها ودرميان دانشجويان به نازل ترين درجه خودرسيده وآن را دراقليت مطلق قرارداده است.بطوری که تنها با اعمال مستقيم زوراست که حاکميت قادر به تأمين حضورخود درمحيط های دانشجوئی است.
هشتمين سالگرد ۱۸ تيرامسال درعين حال با گسترش اعتراضات بخش های مختلف اجتماعی هم چون کارگران ومعلمان وزنان ونيزنارضائی گسترده عمومی ازسياست های فلاکت آفرين رژيم همزمان شده است. آخرين نمونه آن شورش مردم زحمتکش تهران وشماری ازشهرستان ها عليه سهميه بندی بنزين بودکه نشان داد نه فقط اصلاحات سياسی درجمهوری اسلامی بی حاصل شکست خورده است، بلکه ادعای تأمين عدالت،بهبودوضع معيشتی،وبردن نفت به سرسفره مردم، ودريک کلام شعار تأمين نان هم بی حاصل و شکست خورده است.ودرست بهمين دليل است که جمهوری اسلامی امروزه بيش ازهرزمانی برای مقابله با مردم، به تنها ابزاربقاء خود يعنی چماق سرکوب وايجاداختناق فراگيرروی آورده است. طرح قرون وسطائی پروژه تأمين امنيت اجتماعی نيزبيان ديگری ازهمين استيصال روبه تزايد رژيم است.
بی شک درشرايطِ وجود يک بحران همه جانبه وچندوجهی سياسی واقتصادی وبين المللی ،جنبش دانشجوئی به مثابه يک جنبش آگاه و دارای سنت درخشان مقاومت،نيز دارای وظايف متعدد وخطيری است که تنها با اتکاء به يک راهبردسياسی چندوجهی قادرخواهد بود به وظايف تاريخی خود پاسخ بدهد.مهم ترين مؤلفه های اين راهبردسياسی عبارتنداز:
الف -دفاع قاطع جنبش دانشجوئی ازدوخواست جداناپذيرآزادی و نان. مبارزه عليه استبداد بدون مبارزه همزمان عليه سياست های اقتصادی خانمان براندازحاکم برآن، مبارزه ای سترون و ناپيگير است.بدون دفاع قاطع وپيگيرازآندو جنبش دانشجوئی هرگزنخواهد توانست نقش پيشرووسازنده خود را ايفاء کند.
ب-گسترش پيوند های متقابل و هم جانبه جنبش دانشجوئی با سايرجنبش های اجتماعی گوناگون وبويژه با بخش های گوناگون طبقه بزرگ مزدوحقوق بگير،اعم ازکارگران،معلمان،پرستاران و نيزبيکاران وشاغلان خانگی و...
ج- مبارزه پيگيروهمه جانبه عليه استبداد به عنوان آماج مقدم مردم ايران،بدون مبارزه همزمان عليه امپرياليسم وتهديدات و مداخلات آن درمنطقه وکشورمان ونيز همبستگی با جنبش های ضدسرمايه داری جهانی درمبارزه عليه نظام امپرياليستی حاکم برجهان ناممکن است.
د- جنبش دانشجوئی درهمان حال برای ايفاء يک نقش نيرومند نيازبه آن دارد که پايه های نفوذ خود را درميان دانشجويان به بيشترين ميزان گسترش داده وبه مثابه يک جنبش سراسری ودارای وسيع ترين پايگاه توده ای ِ دانشجوئی عرض اندام کند.بی شک دست بابی به چنين هدفی بدون دفاع قاطع ازمطالبات اخص صنفی وسياسی قاطبه دانشجويان بهرمان مطالبات اخص وخودويژه بخش های مختلف اين جنبش، ناممکن است. تنها باتأمين همبستگی واتحادصفوف دانشجوئی است که رژيم قادرنخواهد شد هم چون اکنون حاکميت سرکوبگرانه خود را درسطح دانشگاه های کشور برقرارکند. هم چنين تنها با تأمين چنين همبستگی گسترده است که جنبش دانشجوئی قادرخواهد شد بيشترين تأثيرسازنده ومثبت را درتعميق مطالبات وهمبستگی سايرجنبش های اجتماعی وطبقاتی برجای نهد.
ه-بی گمان نقش دانشجويان راديکال وسوسياليست،به مثابه آگاه ترين و پيگيرترين بخش دانشجوئی در دردفاع ازراهبردهای فوق يعنی دفاع ازمطالبات جنبش دانشجوئی، مبارزات زحمتکشان برای آزادی و برابری وعليه استبداد و امپرياليسم، دارای اهميت زيادی بوده وجايگزين ناپذيراست. آن ها ضمن تقويت صفوف همبسته خود به مثابه دانشجويان سوسياليست وچپ، در همان حال و به موازات آن همواره مدافع راستين و پيگير تقويت همبستگی مبارزاتی صفوف دانشجويان و زحمتکشان بوده و در هر سطحی بعنوان بخش لاينفک واثرگذاری ازيک جنبش متکثر و پلوراليستی نقش مؤثر و راهبردی خود را ايفاء می کنند. شرط ايفاء وتداوم اين نقش حياتی در محيط های دانشجوئی تنها در گرو تبديل شدن آن ها به بخش ارگانيک وجدا نشدنی، و فعال و رزمنده از جنبش دانشجوئی و دفاع ازمطالبات دانشجويان ازيک سو و راديکاليزه کردن اين مطالبات در بستر تجربه وعمل اجتماعی دانشجويان از سوی ديگراست. هم چنان که تقويت پيوند دوجانبه جنبش دانشجوئی( بادرنظرگرفتن مشخصات خودويژه واستقلال نسبی آن و پرهيزاز هر گونه تلاش برای زائده سازی آن)، با ساير جنبش های اجتماعی و طبقاتی از ديگر وظايف دانشجويان سوسياليست و راديکال را تشکيل می دهد.
******
۱۶ آذر و۱۸تير، بويژه در شرايط سخت سرکوب و فشار رو بافزايش استبداد و در عبور از گردنه های خطير، همواره الهام بخش مبارزات دانشجويان بوده و برتوش و توان اين جنبش در مقابله با دشواری ها می افزايد. با همه امکانات خود به دفاع از جنبش دانشجوئی و مبارزات آن برخيزيم. پرتوان باد مبارزه جنبش دانشجوئی برای آزادی وبرابری وعليه ارتجاع واستبداد!
کميته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ايران (راه کارگر)