بحث مذاکره بيش از بستهها در مساله هستهيی مهم است
رييس هيات مديره موقت فراکسيون اصولگرايان در مجلس هشتم اظهار کرد: بيشتر منتخبان راهيافته به مجلس هشتم اصولگرا هستند ولی اين امر نبايد اصولگراها را دچار غرور کند.
به گزارش خبرنگار ايسنا،« علی لاريجانی» که در برنامه «نگاه يک» سيما سخن میگفت، همچنين تحليلهايی را که درباره رياست مجلس هشتم بيان میشود نادرست خواند و گفت: اين تحليلها مبنای واقعی ندارد و صرفا گمانهزنی است.
وی همچنين تعامل خود را با «حداد عادل» خوب و مثبت ارزيابی و شايعاتی را که در اين ارتباط منتشر شده رد کرد و گفت: من و آقای حداد از قديم با يکديگر آشنايی داريم و اختلافی وجود ندارد.
لاريجانی همچنين به نمايندگان مجلس هشتم توصيه کرد که در شرايط فعلی به جای اين که بر روی اصلاحطلبی و اصولگرايی دعوا کنند، روی مسائلی مانند تورم، مسکن و سرمايهگذاری متمرکز شوند.
وی افزود: اگر بر سر مسائل اصلی با يکديگر بحث و دعوا هم کنند مردم میپسندند و میگويند اينها درباره مسائل اصلی کشور دارند با هم دعوا میکنند.
لاريجانی ادامه داد: به نظر من در حال حاضر دعوای اصولگرايی و اصلاحطلبی مساله روز مردم نيست.
اين فعال سياسی در ادامه با بيان اين که اصولگرايان اکثريت مجلس هشتم را تشکيل میدهند در عين حال گفت: مبادا آنها مغرور شوند و احساس کنند مردم به آنان اقبال کردهاند و بگويند ما بايد اين کليد را بگيريم داخل جيبمان بگذاريم و برويم کار خود را بکنيم؛ { بايد بدانند} اين کليد در جيبی قرار میگيرد که ته آن سوراخ است و زود بر زمين میافتد و کس ديگری آن را برمیدارد.
وی در ادامه در پاسخ به پرسشی درباره نقش مجلس شورای اسلامی در حل مشکلات اساسی مردم با بيان اين که مجلس يک قوه مستقل در کشور است و از بعدی در قانون اساسی به عنوان قوه مادر شناخته میشود؛ چنانکه امام خمينی(ره) نيز در مورد مجلس گفتهاند « در راس امور است» و میدانيد که هيچ بخشی در کشور نمیتواند مجلس را منحل کند، گفت: مجلس بايد در ابتدا خودش را دريابد و يک تعامل منطقی، تاثيرگذار و موثر با ساير قوا داشته باشد، همچنين کميسيونهايی که در مجلس هستند بر اساس تخصص شکل بگيرند.
لاريجانی با بيان اين که در حال حاضر در يکی از کميتههای هيات مديره موقت فراکسيون اصولگرايان بر روی کميسيونهای مجلس بحث میشود، افزود: ما معتقديم افراد کارشناس بايد در کميسيونها حضور يابند؛ چون قوه دماغی مجلس در کميسيونها شکل میگيرد.
وی در بخش ديگر سخنانش همچنين با تاکيد بر اهميت همه کميسيونهای مجلس و بيان اين که اين کميسيونها بايد با بخش اجرايی کشور به نحو سازگاری تعامل داشته باشند، اظهار کرد: مثلا کميسيون عمران بايد با بخش ساختمان در وزارت مسکن و شهرسازی ارتباط تنگاتنگی داشته باشند و ما به دنبال اين باشيم که اگر نقصی در دولت يا قوه ديگری وجود دارد آن را با فکر و طرح رفع کنيم و به جای مچگيری مسابقه خدمت و فکرکردن را مبنا قرار دهيم که در اين صورت رويکرد ما در جهت حل مشکلات مردم خواهد بود.
رييس هيات مديره موقت فراکسيون اصولگرايان همچنين گفت: البته مرکز پژوهشهای مجلس نيز میتواند مرکز پرتحرکی برای تحقق اين مبحث و مشارکت متخصصان در تصميمگيریها باشد.
لاريجانی در ادامه در پاسخ به پرسشی درباره لزوم آموزش نمايندگانی که برای بار اول وارد مجلس میشوند گفت: خيلی احتياجی به آموزش نيست؛ چون کسانی که به مجلس شورای اسلامی راه پيدا کردهاند تحصيلات فوق ليسانس يا بالاتر دارند و مجلس يک آييننامه داخلی دارد که نمايندگان بايد بر آن مسلط شوند و در واقع يک رويه بر مجلس حاکم است که نمايندگان به مرور آن را ياد میگيرند؛ {در هر حال} مسالهی اصلی ما اينها نيست.
وی در ادامه با بيان اين که دو حوزه کاری مهم در مجلس وجود دارد که يکی از آنها تقنين و ديگری نظارت است گفت: نمايندگان بايد با بحث تقنين مقداری آشنا بشوند و قوانين گذشته را مطالعه کنند تا در قانوننويسی دچار تکرار نشوند.
لاريجانی با بيان اين که غربال قوانين بايد در مجلس هشتم صورت بگيرد گفت: حجم زيادی از قوانين انباشته وجود دارد که خود اينها باعث سردرگمی مردم میشود.
وی در همين ارتباط افزود: به نظر من يکی از عواملی که باعث شده سرمايهگذار به توليد رغبت نداشته باشد قوانين متکثر اين حوزه است و دومين عامل نبود ثبات در مقررات.
لاريجانی همچنين درباره نظارت در مجلس هشتم گفت: به نظر من خود کميسيونهای مجلس نقش بسيار مهمی در اين امر دارند.
وی در ادامه با شاره به مشکلاتی که در مورد برخی مقررات در بخش آييننامه وجود دارد، افزود: به نظر من الان ما می توانيم اين آييننامه را اصلاح کنيم؛ به نحوی که امور سهلتر شود و مجلس وقت بيشتری را به نظارت و مسائل تخصصی اختصاص دهد.
لاريجانی از جمله کميسيونهای مهم در امر نظارت را کميسيون اصل ۹۰ برشمرد.
رييس هيات مديره موقت فراکسيون اصولگرايان همچنين در پاسخ به اين پرسش که به نظر میرسد کميسيون اصل ۹۰ مجلس چندان به صورت جدی فعاليت نکرده گفت: به نظر من در مجلس هفتم با حضور آيتالله فاکر و جديتی که ايشان داشتند اين کميسيون بهتر از گذشته عمل کرده و تا آنجا که میدانم به مسائل جدی رسيدگی شده و مردم نيز خيلی از تخلفات را به اين کميسيون اطلاع دادهاند.
وی گفت: البته به نظر میرسد کميسيون اصل ۹۰ از جمله کميسيونهايی است که خيلی مورد استقبال نمايندگان نيست؛ در حالی که اين کميسيون جزء مهمترين کميسيونهاست و با ساز و کاری که در هيات مديره موقت اصولگرايان در پيش گرفتهايم تاکيد داريم که افراد قوی و دقيق در اين کميسيون حضور يابند.
لاريجانی در ادامه اين گفتوگو به پرسشهايی در حوزه خارجی از جمله درباره حوادث لبنان، عراق و روسيه پاسخ گفت.
به گزارش ايسنا، دبير سابق شورای عالی امنيت ملی در پاسخ به پرسشی در ارتباط با حوادث لبنان و بهانهجويی برخی مقامات لبنانی درباره شبکه ارتباطی حزبالله لبنان برای زير سوال بردن حزبالله گفت: به نظر میآيد کسانی که اين مسائل را به وجود آوردهاند دنبال يک سناريوی ديگر هستند؛ چون طبيعی است حزبالله و مقاومت برای اين که با يک دشمن خارجی بجنگد بايد سيستم مخابراتی خاص خود را داشته باشند وگرنه در مورد خيلی چيزها جاسوسی میشد؛ پس داشتن چنين شبکه اطلاعاتی متعارف و بخش مهمی از مقاومت در دنيای امروز است؛ از اين رو اين که يک مرتبه اين مساله را بزرگ کردند شايد دارای اهدافی بودند، شايد تصور میکردند با اين کار میتوانند ضربهای به حزبالله بزنند و آن را به کنجی ببرند؛ البته يک احتمال ديگر اين است که دنبال يک ماجرای جديدتر در منطقه میگردند.
وی افزود: به هر حال برای من مشکل است که درک کنم آنها نمیدانستند حزبالله روی اين مساله ايستادگی میکند و اين مسئله مهمی برای حزبالله است .
لاريجانی ادامه داد: رفتاری که حزبالله در اين مساله از خود نشان داد معقول بود و سخنان نصرالله نيز خيلی دقيق است و در واقع دو جريان ملی و آمريکايی در اين کشور با يکديگر نزاع دارند.
وی با بيان اين که حزبالله در اين مساله فعال شد، گفت: ما شاهد هستيم در حال حاضر آرامش نسبی ايجاد شده و من فکر میکنم رفتار حزبالله برای سينوره و برخی کشورهای حامی او تا حدود زيادی پندآموز بود که اين کارهای ناسنجيده ممکن است برای آنها گران تمام شود.
لاريجانی در پاسخ به اين پرسش که « وقتی جنگ ۳۳ روزه شروع شد، برخی تحليلگران میگفتند درگيری بين آمريکا و گروه ۱۴مارس با ۸ مارس ايجاد شده و آيا اين مساله جديد را میتوان فاز جديدی در اين ارتباط دانست» گفت: من نمیخواهم خيلی تحليل بدخيمی از موضوع ارائه کنم، ممکن است اين جور باشد ولی با توجه به شرايط منطقه و گرفتاریای که اسرائيل در درون خودش دارد بعيد میدانم به يک آتشبازی مضحک ديگر دست بزنند.
وی افزود: از آمريکايیها نيز بعيد است و حداقل قرائن عقلی اين اجازه را نمیدهند؛ چون آنها در عراق دارای مشکلاتی هستند و انتخابات رياستجمهوری آمريکا نيز در پيش است؛ از اين رو بازکردن دروازه جديدی برای منازعه به نفع آنها نيست؛ البته هميشه بايد احتمال رفتارهای غيرعقلانی را در سياستهای گاوچرانها داد و مراقبت داشت؛ گرچه احتمال آن پايين است ولی ديدهبانی دقيق ضروری است.
نماينده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنيت ملی همچنين در پاسخ به پرسشی درباره بحثهای مربوط به خروج رژيم صهيونيستی از ارتفاعات جولان و احتمال تحقق اين امر گفت: به نظر من اين مسئله جدی نيست و اين در واقع دو نوع بازی است که دو طرف در حال انجام آن هستند. بايد در نظر داشت ارتفاعات جولان برای اسرائيل جنبه حياتی دارد.
لاريجانی همچنين در پاسخ به پرسشی در ارتباط با تاثير تغييرات روسيه بر روابط با ايران با توجه به اين که پوتين در روزهای آخر رياستجمهوری قطعنامه تحريم ايران را به امضاء رساند، گفت: بعيد میدانم در پی اين تغيير تحول زيادی در روابط رخ دهد، بايد توجه داشت که مدودوف و پوتين رابطه نزديک و در واقع صميمانهای با يکديگر دارند، با يکديگر همسن و از يک اردوگاه هستند و به نظر من تغيير مهمی در نوع روابط ايجاد نخواهد شد.
وی گفت: رفتار پوتين در قضيه قطعنامه نيز يک بحث طولانی دارد.
دبير سابق شورای عالی امنيت ملی ادامه داد: بايد بدانيم روسيه يک بازی به نفع منافع خود میکند و ما نيز به دنبال منافع خود هستيم، ما نبايد جايگاه روسيه را بيش از آنچه هست برای خود بالا ببريم و از طرف ديگر نبايد بیدليل آن را تنزل دهيم.
لاريجانی همچنين درباره مساله عراق و گرفتاری آمريکا در اين کشور گفت: امريکايیها از ادامه وضع موجود در عراق خسته شدهاند و آثار فرسودگی را در سيمای سربازان، مقامات و سياستمداران امريکايی میتوان ديد؛ چنان که در رفتار يکجانبهگرای امريکايیها در بين خودشان نيز اختلاف به وجود آمده است.
وی گفت: آمريکايیها در صحنه عراق از نظر اجرايی به بنبست رسيدهاند؛ چنان که هر چند وقت يک بار استراتژی و رويکرد جديدی را در مورد عراق امتحان میکنند.
لاريجانی با اشاره مذاکرات ايران و آمريکا در مورد عراق نيز گفت: در طول مذاکره ايران راهکار خوبی در مورد عراق ارائه داد که برای ايجاد امنيت، عملياتی بود؛ اما آنها بازی کردند و از فرصت استفاده نکردند، آنها با خودشان نيز سوءتفاهم داشتند و برخورد غيرواقعی انجام دادند؛ چنان که بحث تسليح برخی افراد اهل سنت را در عراق دنبال کردند و همه عقلای عراق و منطقه گفتند که اين امر، يعنی توزيع سلاح، بازی با آتش است و نتايج منفی دارد؛ آنها از طرفی شعار خلع سلاح ميليشيا را مطرح و از طرف ديگر ميليشيای ديگری را ايجاد میکنند، همچنين يک دعوای تصنعی بين شيعيان ايجاد کردند، چون دعوای شيعه و سنی نتيجه نداد؛ چنان که اگر از نفوذ ايران استفاده نمیشد اين مسئله ختم نمیشد.
وی در پاسخ به اين پرسش که امريکايیها از طرفی از پتانسيل و نفوذ ايران برای ايجاد امنيت و حل مسائل در عراق استفاده میکنند و از طرف ديگر مدعی میشوند ايران در امور مربوط به عراق دخالت میکند؟ گفت: مشکل در واقع فرصتطلبی آنها است، آنها میخواهند از اين قضيه هم نان بخورند و هم فحش دهند؛ اما ما به دنبال اين حرفها نيستيم، ما نسبت به ملت عراق حساسيت داريم.
لاريجانی ادامه داد: همان طور که گفتم امريکايیها در عراق دچار فرسودگی شدهاند و هر روز استراتژی خود را عوض می کنند؛ اما ما در ايران مشی ثابت و معقولی را دنبال میکنيم؛ چنانکه جمهوری اسلامی از نفوذ خود استفاده کرد و مسائل بسته را خاتمه داد و اکنون نيز در مورد شهرک صدر.
وی ادامه داد: امريکايیها حادثه درست میکنند ولی نمیتوانند آن را اداره کنند.
لاريجانی همچنين در مورد دور بعدی مذاکرات ايران و آمريکا در مورد عراق گفت: اگر آمريکايیها بخواهند به روش قبل رفتار کنند به نظر ما فايده زيادی ندارد مگر اينکه رويکردشان را عوض کنند.
دبير سابق شورای عالی امنيت ملی همچنين در پاسخ به پرسشی درباره اين که بيشترين مذاکره را در دورانی که مسووليت دبيری شورای عالی امنيت ملی را بر عهده داشته با کدام مقام خارجی انجام داده است؟ گفت: از نظر حجم ساعت با آقای سولانا، بعد از آن البرادعی و بعد از آن ايوانف وزير خارجه روسيه بيشترين مذاکره را داشتم.
وی درپاسخ به اين پرسش که در اين مذاکرات با کدام مقام راحتتر بوده است گفت: ما با همه حرفهای خود را راحت می زديم و آنها نيز میدانستند ما روی حرفی که میزنيم میايستيم و راحت صحبتهای خود را بيان میکرديم؛ مثلا بعد از مذاکرات طولانی که با البرادعی داشتيم، وی متوجه نوع نگاه ما شد و توانستيم با او در ارتباط با مداليته به توافق برسيم.
وی در پاسخ به اين سوال که آيا موردی بوده که اروپايیها تحت تاثير آمريکايیها زير توافقات خود زده باشند؟ گفت: بله اين اتفاق افتاده است، بعد از مذاکرات اوليه به چارچوب توافقاتی رسيده بوديم، ولی وقتی جنگ ۳۳ روزه رخ داد و آقای کسينجر مقالهای نوشت و تاکيد کرد که بايد به سرعت قطعنامهای عليه ايران صادر شود، کشورهای اروپايی نيز به همراه امريکا به دنبال صدور قطعنامه عليه ايران رفتند و اين اتفاق افتاد، آقای سولانا با من تماس گرفت و گفت خرابکاران کار خود را کردند. گويی آقای سولانا مايل نبود اين اتفاق بيفتد چون در واقع يک نزديکی ايجاد شده بود و متوجه شد که از کجا خوردند.
لاريجانی همچنين در پاسخ به اين پرسش که به نظر وی مذاکرات پنهانی موثرتر است يا آشکار گفت: هر دو تاکتيک است و بستگی به نوع مسئله دارد.
لاريجانی همچنين درباره لزوم مذاکره در عرصه ديپلماسی با دوستان و دشمنان گفت: اين امر نيز به موضوع بستگی دارد ولی به نظر من اشکالی ندارد آدم با دشمنانش هم مذاکره کند، اين مذاکره ممکن است برای حل مساله يا کاهش شدت آن يا انصراف آنها از يک هدف يا موضوع باشد، خيلی وقتها بايد با دشمن مذاکره کرد و همه اينها میتواند برای کار مفيد باشد، گاهی نيز نبايد حرف زد و مذاکره کرد؛ همانطور که گفتم بستگی به شرايط دارد.
وی همچنين در پاسخ به پرسشی درباره سختبودن شرايط کار در داخل يا خارج گفت: درعرصه سياست خارجی نوعی پيچيدگی وجود دارد و شما با کسانی روبرو هستيد که در خيلی جاها مبانی مشترک نداريد، ولی در داخل با کسانی روبرو هستيد که مبانی مشترکی با شما دارند.
لاريجانی گفت : ولی بعضی وقتها در داخل ناراحت میشوم و احساس میکنم برخی حرفها، رقابتها و بحثها در غير وجه به کار میرود و باعث فرسايش توان میشود.
وی در پاسخ به اين پرسش که شما فکر میکنيد بعد از اتمام چهار سال نمايندگی مجلس چه حسی خواهيد داشت؟ گفت: نمیدانم بعد از اتمام چهار سال چه حال و روزگاری داريم؛ ولی فکر میکنم اگر وقت ما صرف مسائل فرعی و دعوای جناحی شود، واقعا اين مساله تاسفآور است و تجربه نشان میدهد اين مناقشات کم فايده ترين مباحث است.
لاريجانی گفت: ولی اگر از ابتدا از فرصت به نحوه مناسب استفاده شود و نمايندگان به جای اين که به کشمکش حزبی بپردازند به مسائل و موضوعات ملی بپردازند به هرميزانی که به نتيجه برسند و در اين ارتباط اهتمام داشته باشند، افتخارآميز است؛ البته من نمیگويم پتانسيل ما به گونهای است که میتوانيم به راحتی مسائل را حل کنيم.
لاريجانی در ادامه درباره بسته پيشنهادی اخير کشورهای ۱+۵ با توجه به، به نتيجه نرسيدن بستههای دو سال گذشته گفت: بسته قبلی خيلی محتوای غنی نداشت و ما رد نکرديم، بلکه گفتيم ناقص است و بايد نقص آن را جبران و مذاکره کرد؛ ولی خود آنها مجال نداند و نوعی بازی را شروع کردند و شايد در يک شرايط نزديک میشديم ولی آنها بازی را بهم زدند.
وی گفت: در مورد بستهای که در حال حاضر صحبت میشود اطلاع دقيقی ندارم چون عرضه نشده است ولی آنچه در رسانهها مطرح شده و وزرای خارجی برخی کشورهای اروپايی مطرح کردهاند بيانگر آن است که اين حد از موضوع نمی تواند مسئله را حل کند، مگر اين که يک راه حل معقولتر در پنهان آن وجود داشته باشد، ما به لايه ظاهری کاری نداريم، آنها میتوانند در عمل يک رفتار عاقلانه داشته باشند. تا کنون در ظاهر در مورد آن چيزهايی گفتهاند ولی اين وصف خيلی موفقيت آميز نيست و اگر در لايه پنهان اين متدلوژی را دنبال و به جای وقت تلف کردن مذاکراتشان را شروع کنند و در مذاکرات حرفها را بزنند، شايد به نتيجه بهتری برسند، چون در مذاکرات حرفها زده میشود و آنها میتوانند مثلا چهار تا پنج ماه مذاکره کنند و اگر به نتيجهای نرسند به جای خود برگردند؛ ولی اگر به نتيجه رسيدند میتوانند آن را ادامه دهند.
وی ادامه داد: من چندی پيش به وزرای خارجه برخی کشورهای اروپايی نيز گفتم به جای اين که يکی دو سال و نيم است که میگوييد با فلان شرط مذاکره میکنيم و هيچ اتفاقی رخ نمیدهد و وقت خود را تلف میکنيد بياييد مذاکره بدون پيش شرط انجام دهيد، بعد از مدتی ببينيد چقدر پيشرفت کرديد و اين مذاکرات بر اساس مبانی مورد قبول بينالمللی باشد. من معتقدم نفس مذاکره باعث میشود ديدها مقداری نزديک شوند و حداقل درک درستی از نگرانیهای يکديگر پيدا میکنند.
وی گفت: من فکر میکنم در اينجا بحث مذاکره مهم است و اين بستهها مهم نيست، ممکن است هر کسی برای خود بستهای را در نظر بگيرد، ما بايد در بطن ببينيم چگونه اين پروژه را میخواهند جلو ببرند.
لاريجانی گفت: من فکر میکنم تصور اين کشورها اين بود که ايران اين پروژه را در يک جايی رها میکند و از خواسته خود کنار میکشد.
وی با بيان اين که بسته پيشنهادی جديد آنها قابل تخمين است و ظاهرا مبنا را بسته پيشنهادی قبلی گذاشته و يک مقداری زنگوله های جديد به آن اضافه کردهاند گفت: آنها در صدد هستند با ارائه اين بسته در افکار عمومی فضاسازی کنند و فکر میکنند می توانند به ايران با اين کارها فشار بياورند، ولی اشتباه میکنند.
لاريجانی همچنين با اشاره به بسته پيشنهادی ايران و اين که ايران با تدوين اين بسته قصد مسابقه در اين رفتار را نداشته است گفت: قصد ما از ارائه اين بسته پيشنهادی کمک به حل امور بوده است. ايران برای اين که نشان دهد حسن نيت دارد اين بسته را از نظر خودش تدوين کرده است.
دبير سابق شورای عالی امنيت ملی گفت: اين بسته فقط به مساله هستهيی محدود نيست و مربوط به موضوعات و مسائل اقتصادی، سياسی، منطقهای، جهانی و...است و در واقع يک رويکرد در حل مسائل را نشان میدهد، همچنين نگاه مثبتی دارد و در واقع در تهيه آن از تجربيات گذشته استفاده شده است، اين نشان میدهد ايران نگاه مثبتی برای حل مسائل دارد و آنها می توانند از اين فرصت استفاده کنند.
لاريجانی در پايان گفت: شايد برخی افراد در گروه ۱+۵ به دنبال اين باشند که دردسرسازی کنند ولی اگر عقلای آنها که گاهی نيز با ايران تماسهايی دارند اين فرصت را بفهمند میتوانند از آن به طور مناسب استفاده کنند و يک مسير جديد برای آنها باشد.