 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
از همه دوستان برای حضور گرمشان در سالگرد کشتار ٦٧ تشکر می کنيم و اميدواريم کمی و کاستی هايی که در نخستين کار صورت گرفت را به ما گوشزد کنيد و بيشتر از پيش همراهمان باشيد. تلاش ما برای حرکت و ساماندهی نيرويی است که بتواند صدای مردم ايران را با هر عقيده و مرام به درستی در محدوده ای که زندگی می کنيم بازتاب دهد. تلاش ما فراخواندن جوانانی است که در اين کشور کار و تحصيل می کنند و امروز با دانش و دانسته های خود قادرند تا صدای رسای نسل سوخته پدران و مادران خود باشند. تلاش ما فراخواندن مترجمان و متخصصين ايرانی با عقايد مختلف برای همکاری در جهت احقاق حقوق انسان در ايران است.
با ما تماس بگيريد و نظرات و راهکارهايتان را با ما در ميان نهيد و بيشتر از آن خود در کنار و همراه ما برای تحقق ايدهای مشترکمان تلاش کنيد. ما شما هستيم و شما ما! ديوارهای بی اعتمادی اگر فرو نريزد ! کدورتها و بدفهمی ها اگر برطرف نشود ! اين ما! متحقق نمی شود.
کانون دفاع از حقوق بشر در ايران - بلژيک
گزارشی از همايش بيست سال سکوت در پروکسل
تلاشی ديگر برای شکستن سکوت
از ٢ ماه پيش تصميم گرفتيم که در سالگرد کشتار زندانيان سياسی در سال ٦٧ همزمان با ايران مراسمی داشته باشيم. با وجود تعطيلات در اروپا بسيار اين در و آن در زديم تا سالنی مناسب را برای مراسم رزرو کنيم٠ بارها دور هم نشستيم و در مورد چگونگی آن برنامه ريختيم و سپس تصميم گرفتيم٠ می خواستيم در محدوده کوچکمان اين سکوت بيست ساله را بشکنيم. می خواستيم که با وجود امکانات محدود فرياد کسانی باشيم که بيست سال پيش دست و پا بسته در سه دقيقه فرمان مرگشان را داده بودند. می دانستيم که فريادی از گلوی ما بدون مشارکت و همراهی ديگران خارج نخواهد شد٠ تلاش کردپم که از لاک کوچک خود خارج شويم و چنين کرديم٠ مهم نيست که ما مطرح شويم يا نشويم بلکه آن مهم است که به هدفی که در پيش نهاده بوديم برسيم. بايد تلاش می کرديم که پيام را هر چه شفافتر به ديگران منتقل کنيم. از آنها که توان ترجمه به زبانهای فرانسه و ندرلند را داشتند ياری طلبيديم . ساعتها پيدار ماندند و بدون دستمزد کار کردند٠ دوستانی ديگر با مهر پيام دادند که برای شب مراسم برای حاضرين غذای مختصری تدارک خواهند ديد و چنين کردند. اما سئوال کوچک و آزاردهنده ای ذهن ما را مشغول کرده بود٠ با توجه به عدم استقبال مردم از برنامه های سياسی آيا در نهايت مثل بی شمار دفعات قپل باز تنها خود شنونده حرفهای خود خواهيم بود؟
اما قبل از شروع برنامه شاهد بوديم که صندلی های سالن در حال پر شدن است و کم کم عده ای را می ديدی که سرپا ايستاده اند. برنامه شنبه ٣٠ سپتامبر درسالنی نه چندان بزرگ ولی مملو از جمعيت با شعری از احمد شاملو با صدای گرم رسول مجری برنامه آغاز شد و سپس خانم عفت ماهباز گفتاری مملو از احساس که گاهی رنگ خشم می گرفت و گاهی رنگ اندوه و زمانی ديگر حماسی بود و اميد دهنده آغاز کرد ٠ خلاصه سخنان خانم عفت ماهباز تنها شب قبلش توسط دوستی به فرانسه برگردانده شده بود و تا پاسی از شب دو انگشتی تايپ می کرد تا در روز همايش در اختيار فرانسه زبانان قرار گيرد. آقای رضا کاظم زاده روانشناس پس از خانم ماهباز گفتاری را در مورد شيوه های شکنجه و تاثير آن بر روح و روان پی گرفت و تلاش کرد در زمانی محدود دانش و تحقيقات خود در اين باره را با مدعوين قسمت کند. سپس استراحتی کوتاه و پديرايی از مهمانان با نوشيدنی و انواع خوراکيها فرصتی داد تا دوستان حال و احوالی کنند ٠ قسمت دوم برنامه
با سخنان فرانسواز گيليت مسئول بخش زنان در عفو بين الملل بلژيک در باره اشکال مبارزه زنان در ايران ادامه يافت که نشان می داد که چشمهای دقيقی تمامی حرکات زنان ايران و برخورد حاکميت با آن را زير نظر دارد. در ادامه فيلم کوتاهی از خاوران به زبان انگليسی به نمايش در آمد و بخش کوچکی از فيلم تابوتها تهيه شده به وسيله کانون زندانيان سياسی نمايش داده شد٠ آقای اميل فرانک از عفو بين الملل سخنانی را درمورد نقض فاحش حقوق بشر در ايران و اعدام کودکان و نو جوانان ايراد کرد و سپس دو تن از مدعوين احساسات خود را در غالب شعر در صحنه خواندند٠ در آخرين قسمت برنامه نامه ای از مشاهدات يک زندانی سياسی سابق که ازايران به دست ما رسيده بود خوانده شد و در پی آن اعلام يک دقيقه سکوت و تقديم دسته گلی از طرف کانون دفاع از حقوق بشر در ايران -بلژيک توسط يک دختر و يک پسر جوان به خانم عفت ماهباز تقديم شد. در انتها خانم شرين اسفندارمز نماينده کانون با تشکر از حاضرين اختتام برنامه را در حالی که گفته هايش به انگليسی ترجمه می شد اعلام کرد.
کانون دفاع از حقوق بشر در ايران - بلژيک
