مشت محکم احمد جنتي به دهان رئيس جمهور خاتمي، ف.م.سخن

بايد قبول کرد که احمد جنتي راست مي گويد: "نامه ي مقام معظم رهبري نه تنها وقوع اشتباهي را از سوي شوراي نگهبان متذکر نشده که اقدامات شوراي نگهبان را در بررسي صلاحيت نامزدهاي رياست جمهوري مبتني بر قانون توصيف کرده است واز خدمات شوراي نگهبان نيز تشکر نموده اند".

احمد جنتي با اين جمله مشت حقوقي محکمي به دهان رئيس جمهور مي زند: "پر واضح است که تدبير ايشان در جايگاه منيع رهبري نظام اسلامي، مبتني بر تشخيص مصالح عاليه اي است که قهرا بر همه قوانين و احکام اوليه حاکم و براي همه لازم الاتباع است، ولي درک اين مهم نياز به شرح ندارد که صرفا ايشان در چنين جايگاهي قرار دارند و شان اقدامات مبتني بر مصالح ملزمه حاکم بر قوانين، اختصاص به ولايت امر دارد و اعمال اين اختيارات ملازمه با خطا و اشتباه مجريان قانون نداشته و نيز قوانين را به طور کلي ساقط نمي کند بلکه احکام موردي است که در خصوص موضوع موجب ضيق يا توسعه ي قوانين مربوط است، اين احکام موصوف به احکام حکومتي است".

اگر بخواهيم اين بند را به زبان ساده توضيح دهيم معني اش اين مي شود که رهبر همه کاره است و حرف ديگران پشيزي ارزش ندارد، و آن چه رهبر به ما گفته است نه توصيه و پند و اندرز و تذکر بلکه حکم حکومتي بوده است.

آقاي خاتمي و آقاي ابطحي و ديگران بهتر است در آخر عمر سياسي خود، از اين بازي مفتضحانه خارج شوند و اگر قدرت اعتراض ندارند لااقل سکوت اختيار کنند. اين طور براي همه بهتر خواهد بود.

کار رهبر اگر توصيه بود، و شوراي نگهبان اگر توصيه پذير بود، توصيه ي رئيس جمهور و ديگران هم بايد به همان اندازه مورد توجه قرار مي گرفت ولي مي دانيم اگر آسمان هم به زمين مي آمد، شوراي نگهبان محال بود صلاحيت دکتر معين را تاييد کند.

هنوز هم دير نيست. رهبر زنده است و تمام اين ماجراها را به چشم خود مي بيند و اخبار را دنبال مي کند. ايشان مي تواند خيلي صريح و روشن به دو طرف ماجرا - که بر سر حرف ايشان به جان هم افتاده اند - بگويد آن چه من گفتم توصيه و تذکر بود؛ يا آن چه من گفتم حکم حکومتي بود، و خيال همه را راحت کند. اما چنين چيزي روي نخواهد داد و طيف هاي مختلف سياسي بايد به جان هم بيفتند چون هدف از بازي همين است.

با اطلاعيه اخير احمد جنتي دو راه پيش روي اصلاح طلبان و دکتر معين باقي مي ماند: يا از حضور در انتخابات سر باز زنند و جريان اصلاح طلبي داخل حکومت را با اين اعتراض ِ منفي دوباره زنده و فعال کنند، يا با خفت و خواري ِ ناشي از پذيرش اين حکم حکومتي در انتخابات حضور يابند و با آراي کم و شکستي مفتضحانه تبديل به زائده ي حاکميت تماميت خواهان شوند.

[وب لاگ ف.م.سخن]