دیدنیها >> گزارشي از حضور مخفيانه دختران در استاديوم ها براي تماشاي بازي فوتبال، اعتماد

مهدي اميرپور

از روزي که دختران «کمپين استاديوم» با روسري هاي سفيد کنار در ورودي استاديوم آزادي تجمع کردند تا شايد بتوانند بازي ايران - بحرين را در مسابقات مقدماتي جام جهاني تماشا کنند، موضوع «ورود دختران به استاديوم هاي فوتبال» از موضوعات داغ ورزشي ايران شد. البته آن روز، زماني که سيدمحمد خاتمي رئيس جمهور وقت ايران با هيات همراه از در اصلي مجموعه ورزشي آزادي عبور کرد و با صحنه تجمع دختران روبه رو شد، اجازه حضور آنها در ورزشگاه را تنها براي يک مسابقه صادر کرد. آنها بازي ايران - بحرين را تماشا کردند و حتي در جشن صعود تيم ملي به مسابقات جام جهاني هم حضور داشتند ولي پس از پايان آن ديدار باز هم دختران پشت درهاي استاديوم ماندند. در اين بين حتي محمود احمدي نژاد يک مرتبه دستورالعملي را براي سازمان تربيت بدني فرستاد که در آن تصريح شده بود؛ «بسترسازي براي حضور دختران در ورزشگاه ها در اولويت قرار بگيرد.» هر چند آن دستورالعمل با مخالفت برخي علما به بايگاني نهاد رياست جمهوري رفت.

با اين اتفاقات بود که حضور در استاديوم هاي فوتبال بين دختران به يک آرزوي دست نيافتني تبديل شد. اما نبايد از قلم انداخت دختراني هم هستند که به اين آرزو دست يافتند. الگوي اين گروه دختران براي رسيدن به سکوهاي استاديوم فوتبال فيلم «آفسايد» جعفر پناهي است. پس از آنکه جعفر پناهي در آفسايد به موضوع ورود غيرقانوني دختران به استاديوم آزادي پرداخت که در آن دختران با لباس پسرانه دنبال عبور از بازرسي هاي نيروي انتظامي بودند، حالا نوبت رسيده به اينکه خارج از فضاي سينما دختران اين ترفند را براي ورود به استاديوم امتحان کنند. اين اتفاق دست کم در مسابقات اين فصل ليگ برتر ايران چند باري از استاديوم هاي فوتبال گزارش شده و بازخوردهاي عجيبي هم داشته.

آنهايي که شناسايي شدند

نيم ساعتي از آغاز داربي خوزستان گذشته بود که چند نفر از تماشاگران آباداني مسابقه سراغ نيروي انتظامي ورزشگاه مي روند تا تماشاگر مشکوکي را که روي سکوهاي ورزشگاه تختي آبادان نشسته بود به نيروي انتظامي معرفي کنند. آن تماشاگر مشکوک تنها با پسري که همراهش بود حرف مي زد و البته تن صداي ظريف اش باعث شده بود تماشاگران به او شک کنند. آن تماشاگر اصلاً هيبت پسرانه يي نداشت و البته در اولين برخورد ماموران نيروي انتظامي، ديگر همه فهميدند آن تماشاگر مشکوک دختر است. او از سوي نيروي انتظامي دستگير شد. گويا پس از دستگيري دختر نيروي انتظامي سراغ پسري که همراه او بوده، مي رود و پسر را که از خويشاوندان دختر بود، مجبور کردند به والدين دختر خبر بدهد تا با حضور در يکي از کلانتري هاي نيروي انتظامي دخترشان را از ماموران نيروي انتظامي تحويل بگيرند. ولي پس از اينکه ماموران نيروي انتظامي با فرمانده مستقر در ورزشگاه مشورت مي کنند، متوجه مي شوند که نمي توانند دختر را بازداشت کنند چرا که از نظر قوانين موجود او اصلاً هيچ جرمي را مرتکب نشده. به عبارت ديگر حضور يک دختر با لباس پسرانه در استاديوم هاي فوتبال به شکلي رسمي، خلاف قانون نيست و براي همين بود که ماموران نيروي انتظامي دختر تماشاگر را در مقر خود در ورزشگاه نگه داشتند تا عموي دختر برخلاف تصور، با اطلاع قبلي از حرکت برادرزاده اش او را از ماموران نيروي انتظامي تحويل بگيرد. اين تنها موردي نيست که در مسابقات ليگ برتر اين فصل دختري با لباسي پسرانه براي تماشاي بازي فوتبال به استاديوم مي رود. پيش از اين اتفاق در آبادان دختري در بازي ملوان انزلي - پرسپوليس خودش را به جمع تماشاگران حاضر در ورزشگاه تختي بندر انزلي رسانده بود.

البته او از سوي ماموران نيروي انتظامي حاضر در استاديوم شناسايي نشد و حتي با اينکه نيمکت نشينان پرسپوليس هنگام گرم کردن در پيست تارتان متوجه حضور او روي سکوهاي پشت نيمکت تيم شان شدند، باز هم اين موضوع را به ماموران اطلاع ندادند. از سوي ديگر سال گذشته هم در استاديوم شريعتي کرج يک دختر در کنار پدر و برادر خودش شاهد يکي از ديدارهاي خانگي سايپا بود. اين حضور هم با برخورد روبه رو نشد. البته هنوز عکسي که از حضور مخفيانه او در ورزشگاه شريعتي کرج ثبت شده در وبلاگ هاي «حامي حضور زنان در استاديوم» استفاده مي شود ولي چون از پشت سر دختر گرفته شده، چهره او قابل شناسايي نيست. جالب اينکه او با پوشش متعارف دخترانه يعني با مانتو و روسري به استاديوم شريعتي کرج رفته بود.

البته قطعاً آمار دختراني که مخفيانه براي تماشاي مسابقات ليگ برتر به استاديوم هاي فوتبال مي روند بالاتر از اينهاست ولي از آنجا که حضور آنها در ورزشگاه هم از چشم خبرنگاران و هم از ديد ماموران نيروي انتظامي پنهان مي ماند، رسانه ها خبر حضور آنها در استاديوم فوتبال را از دست مي دهند. با وجود اين کافي است پاي حرف برخي از تماشاگران مرد بنشينيد تا وقتي از خاطرات خود حرف مي زنند با گوش خودتان بشنويد که چند مرتبه دختران را با لباسي پسرانه در صندلي هاي کنار خود در ورزشگاه شناسايي کردند و البته مواظب بودند دستگير نشوند.

وقتي روي سکوها هستي

«و. م.» يکي از تماشاگراني است که مخفيانه براي تماشاي مسابقات ليگ برتر ايران به استاديوم آزادي رفته. او 12 اسفندماه سال گذشته روز بازي استقلال تهران با برق شيراز در استاديوم آزادي با لباس پسرانه و يک پرچم بزرگ استقلال در جايگاه تماشاگران دوآتشه استقلال نشسته بود و تا پايان مسابقه بدون مشکل بازي تيم محبوبش را تماشا کرد. وقتي خبرنگار روزنامه اعتماد با تماس تلفني با او به دنبال جزئيات ورود مخفيانه اش به استاديوم بود، نه تنها مخالفتي با اين درخواست نداشت که حتي با خوشرويي و هيجان زدگي تمام ماجرا را تعريف کرد.

او از روزهايي حرف زد که اين ايده در ذهنش شکل گرفته و البته از روزي که اين ايده عملي شد؛ «البته اصلاً برنامه يي جهت اينکه براي بازي استقلال- برق شيراز به استاديوم بروم، نداشتم ولي چون ديگر روزهاي پاياني فصل زمستان بود و من براي رفتن به استاديوم بايد لباس هاي ضخيم زمستاني را تنم مي کردم، ترجيح دادم پيش از پايان زمستان از فرصت استفاده کنم. براي رفتن به استاديوم يک کاپشن گشاد و کلفت پوشيدم و سرم را هم با يک کلاه بافتني پوشاندم. البته پيش از اينکه به استاديوم بروم از دوستان و همکاران خودم که به ورزشگاه رفته بودند بابت فضاي ورزشگاه پرسيده بودم تا مشکلي پيش نيايد.» البته او براي ورود به استاديوم تنها به سمت مجموعه ورزشي آزادي حرکت نکرده و همراه چهار نفر از خويشاوندان پسر خود دست به اين کار زده. آنطور که خودش اعتراف مي کند صحنه عبور از در ورودي ورزشگاه حساس ترين جايي است که او در پروسه ورود مخفيانه به ورزشگاه آزادي گذرانده. چند گام از آن ورودي که گذشته به جايي رسيده که ماموران نيروي انتظامي براي جلوگيري از ورود ترقه و مواد محترقه تماشاگران را بازرسي مي کنند. ولي گويا از آنجايي که جثه «و.م.» کوچک تر از چيزي بوده که به آن شک کنند، او بدون بازرسي از آخرين گيت بازرسي هم عبور مي کند و مي رسد به ورودي سکوهاي ورزشگاه.

او روي يکي از سکوهاي تماشاگران دوآتشه استقلال مي نشيند و دو طرفش را خويشاوندان اش پر مي کنند تا کسي متوجه حضور او نشود. اما ديالوگ هايي که بين او و پسران شکل مي گيرد و تن صدايش باعث مي شود چند نفر از تماشاگران غريبه بفهمند که او دختر است و مخفيانه به ورزشگاه آمده. «و.م.» مي گويد؛ «پس از آنکه فهميدند من دخترم اصلاً اتفاق خاصي نيفتاد. البته پيش از اينکه بفهمند من پسر نيستم به راحتي فحاشي مي کردند ولي پس از آن احترام من را نگه مي داشتند و اگر کسي هم از سکوهاي آن طرف تر فحاشي مي کرد، يک جوري ساکتش مي کردند.»

او حتي صورتش را هم مطابق معمول دختران که براي ورود به ورزشگاه صورت شان را رنگ مي کنند، رنگ نکرده و جالب اينکه از سوي هيچ کدام از ماموران انتظامي شناسايي نشده. البته او آن سوي سکه را هم پيش بيني کرده بود و در صورت دستگيري با يکسري از دوستان خود هماهنگ بود تا آنها او را از ماموران انتظامي استاديوم آزادي تحويل بگيرند؛«البته خانواده ام از ماجرا اطلاعي نداشتند چرا که هنوز اين قضيه در خانواده ها حل نشده.» ولي از سوي ديگر هم «و.م.» هيچ ترسي از اين کار نداشته. به هر حال گويا او کاملاً به قوانين جزايي آشنايي دارد و مي داند که در قانون، جرمي با موضوع «ورود غيرقانوني دختران به ورزشگاه» وجود ندارد. البته در توضيح ماجرا بايد اضافه کرد که در قانون بر «ممنوعيت حضور دختران در استاديوم هاي فوتبال» تاکيد نشده و اين محدوديت تنها به خاطر سنت هاي اجتماعي شکل گرفته. به هر حال هنوز کسي نمي داند با دختراني که براي رسيدن به سکوهاي استاديوم فوتبال دست به هر کاري مي زنند، چه کار بايد بکنند. نه قانوني داريم که بتوانيم مانع از حضور آنها در استاديوم هاي فوتبال شويم، نه مي توانيم با استدلال منطقي آنها را از اين کار منصرف کنيم. البته هر وقت هم بحث با اين دسته از دختران باز مي شود آنها از حقوق خودشان مي گويند. به هر حال اين انتظار چندان انتظار زيادي هم نيست. وقتي دختران به راحتي مي توانند به سالن بسکتبال مجموعه ورزشي آزادي بروند و مسابقات ليگ برتر بسکتبال را تماشا کنند و هنگامي که آنها به راحتي مي توانند شاهد مسابقات ليگ برتر واليبال باشند و وقتي که همسر افشين قطبي و فريده شجاعي نايب رئيس بانوان فدراسيون فوتبال شاهد بازي استقلال- پرسپوليس هستند، ديگر کسي نمي داند با چه استدلالي بايد اين درخواست آنها را وتو کرد.