اتفاق يا انفجار؟ جميله کديور، اعتماد

در رابطه با حادثه اسفبار شنبه شب انفجار در مرکز فرهنگی - مذهبی ره پويان وصال حضرت سيدالشهدای شيراز، نکات چندی وجود دارد که قابل تامل است و بر اهميت موضوع می افزايد؛

۱- چنين اتفاقی با اين تعداد کشته و زخمی (۱۲ کشته و نزديک به ۲۰۰ زخمی بنا بر روايت منابع رسمی دولتی) طی سال های گذشته در سراسر کشور کم سابقه بوده است.

۲- اين اتفاق در بزرگ ترين مرکز فرهنگی غيردولتی منطقه جنوب کشور که همواره با استقبال گسترده اهالی (چيزی بيش از پنج هزار نفر در نشست های عادی هفتگی و چند ده هزار نفر در هر مراسم خاص) همراه بوده، رخ داده است.

۳- خبر اين حادثه به رغم اهميت، با چندين ساعت تاخير در لابه لای بخش های خبری صداوسيما پخش شده، در حالی که کليه کانال های خبری دنيا به محض اطلاع از وقوع حادثه، گزارش های زنده خود را شروع و به کرات پخش کردند.

۴- مثل موارد مشابه و حوادث طبيعی و غيرطبيعی ديگر در کشورمان که مديريت بحران در آن بسيار مهم است و معمولاً اين مساله يا وجود ندارد يا کم به چشم می خورد، در اين حادثه نيز ضعف مديريت بحران به گفته شاهدان عينی وجود داشته است. در چنين مواقعی اولويت با تخليه محل از اشخاص عادی و خانواده هايی است که به دنبال خبر از عزيزان خود هستند. به گفته همين شاهدان، عدم کنترل بر محل در ابتدای وقوع حادثه و در نتيجه کند عمل کردن آمبولانس ها، حضور پاره يی افراد و بالاخره مديريت ضعيف،به حجم آسيب ديدگان اين حادثه بيش از پيش افزوده است.

۵- در رابطه با علت وقوع اين حادثه نيز مثل بسياری موارد مشابه ديگر تناقض بسيار است. طبيعی است که دولت و نهادهای امنيتی و انتظامی اين واقعه را نه ناشی از بمب گذاری و خرابکاری، بلکه ناشی از يک اتفاق و سهل انگاری تلقی کنند؛ چيزی که شاهدان عينی حادثه آن را رد کرده اند. انجوی نژاد مسوول و سخنران اصلی اين مرکز فرهنگی - مذهبی، با رد اين موضوع، با قاطعيت اين واقعه را ناشی از بمب گذاری دانسته است.

۶- بيان دلايل ارائه شده حول موضوعاتی چون انفجار کپسول گاز متصل به بخاری (در شرايطی که هوای شيراز از اسفندماه گرم شده و نياز به بخاری نبوده، ضمن اينکه سيستم لوله کشی گاز در محل اصولاً ضرورتی به استفاده از کپسول گاز برای بخاری را ايجاب نمی کرده)، يا انفجار مهمات باقيمانده از برگزاری نمايشگاه دفاع مقدس (در حالی که معمولاً ادواتی که برای نمايش آورده می شود، همه خنثی شده و با مهر و مشخصات بوده است يا به تعبير مسوول کانون فقط چند پوکه منور خالی بوده) تا حدودی نشان از کم توجهی گويندگان اين دلايل به شعور مخاطبان دارد.

۷- گمانه زنی برای عاملان اين حادثه، اگر آن را همچون محافل رسمی اتفاقی ندانيم، بايد اولويت اصلی و دغدغه اساسی همه باشد. دامنه وسيعی از نيروهايی همچون نيروهای القاعده (با توجه به ماهيت اين نيروها)، وهابيون (با توجه به سخنرانی های موجود در اين مرکز در رابطه با وهابيت و حرکت های اخير وهابيون)، طرفداران انديشه بهائيت (با توجه به برخوردهايی که در شيراز اخيراً نسبت به آنها شده بود و جلسات اين مرکز در مقابله با بهائيت)، عمال وابسته به سازمان مجاهدين خلق (با توجه به ماهيت تروريستی اين سازمان) و برخی نيروهای وابسته (که در ناامنی مردم، احساس امنيت می کنند) می توانند از جمله گزينه های احتمالی عاملان وقوع اين حادثه باشند.

۸- و بالاخره تلخی اين حادثه برای بازماندگان با هيچ واژه يی تسکين پذير نيست، مگر آرزوی صبر و استقامت برای آنها در اين حادثه.