گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
در همين زمينه
12 آبان» هشدار جدی و مهم برای کاربران اينترنتی در شب و روز ۱۳ آبان، موج سبز آزادی12 آبان» آيت الله خامنه ای: مسوولان کشور فريب لبخندهای آمريکا را نخواهند خورد، ايسنا 12 آبان» آيت الله منتظری: اشغال سفارت آمريکا کار درستی نبود! 12 آبان» هشدار سازمان مجاهدين انقلاب نسبت به توطئه تعرض به سفارتخانه های خارجی 12 آبان» تهديد پيامکی شهروندان تهرانی برای عدم شرکت در مراسم سيزدهم آبان، موج سبز آزادی
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! جبهه ملی، نهضت آزادی، فعالان ملی - مذهبی: در راه پيمايی های ۱۳ آبان شرکت می کنيم!ملت ايران از يکصد سال پيش تاکنون برای دستيابی به آزادی همواره در مبارزه و تلاش پيگير عليه استبداد داخلی و استيلای خارجی بوده است. فرآيندی که ترجمان خارجی آن در انقلاب مشروطيت، نهضت ملی کردن صنعت نفت و انقلاب ۱٣۵۷، پديدار گرديد، بی شک به عنوان نقاط عطف در تاريخ سياسی-اجتماعی ايران به شمار رفته است. با آنکه رويدادهای ياد شده هر بار به دلايلی با نافرجامی های غيرمنتظره روبرو شدند، ولی همواره الهام بخش نسل های آينده برای پيگيری تلاش ملی در راستای تحقق آزادی های بنيادين در پرتو ارزشهای بشری و ملی بوده است. بويژه امروزه که حقوق بشر و آزاديهای بنيادين بعنوان ارزشهای جهان شمول مندرج در منشور ملل متحد و اسناد الحاقی آن بر تمامی عرصه های تعاملات جوامع بشری، اعم از داخلی و بين المللی، سايه افکنده و دولتها نسبت به رعايت و اجرای آنها، از جمله آزادی های عقيده، بيان، انتخابات، حزبهای سياسی، گردهمايی ها و رسانه ها متعهد شده اند. آنها که اين قانونهای و تعهدات بين المللی و حقوق بشری را نقض می کنند، نه تنها در برابر ملت خود مسئول هستند، بلکه به سبب نقض تعهدات بين المللی در برابر نهادهای بين المللی مربوط نيز بايد پاسخگو باشند. بديهی است مردم ايران از اثرات و پيامدهای آزاديهای بنيادين و جهان شمول مذکور غافل نبوده و سرسختانه خواستار رعايت و اجرای درست آنها از سوی دولت های وقت بوده اند و در برابر عدم رعايت و ناديده انگاشتن تکاليف مزبور و نقض فاحش آنها که همواره سرزنش ها و محکوميت های پی در پی نهادهای بين المللی مربوطه را در پی داشته است، با هر روش متناسب با شرايط روز، اعتراض و ناخرسندی خود را در اين باره ابراز کرده اند. بويژه در شرايط کنونی، جامعه ايران به دليل سوء مديريت حکومت وقت و ناتوانی در اداره کشور با نارسايی ها و نابسامانی های زيادی در عرصه های گوناگون امور داخلی و خارجی و از دست رفتن فرصت های پيش آمده، روبرو بوده است. تغيير وضع کنونی از سوی آگاهان و نيک انديشان جامعه برای برون رفت از شرايط ناهنجار روز امری ضروری تشخيص داده شد و فعالان سياسی و اجتماعی بر آن شدند تا از راه مشارکت در انتخاباتی آزاد و سالم به اين مقصود دست يابند. با وجود اينکه اکثريت مردم ايران بطور اصولی نسبت به رويه و برخورد گزينشی شورای نگهبان بدگمان بوده اند و به تامين آزادی و سلامت انتخابات بشدت ترديد داشته اند، با تمام شک و شبهه ها بر آن شدند تا با حضور گسترده خود در انتخابات دوره دهم رياست جمهوری به اين ضرورت و نياز سياسی-اجتماعی کشور و تغيير اساسی وضع موجود پاسخ دهند. به همين جهت، پيام تغيير در جريان مبارزات انتخاباتی اخير بازتاب گسترده و استقبال همگانی را در پی داشت و شواهد و نشانه های وقت همه حاکی از دستيابی به اين خواست سياسی- اجتماعی بود. افزون بر آن، خرد و مصلحت سياسی مندرج در ضرورت تغيير، نويد دهنده دستيابی به اين انتظار بود. ولی رويدادهای پسين نشان داد که در ساختار نظام استبدادی موجود، انتظار تساهل و سازگاری با فرايند انتخابات آزاد پنداری نادرست و ساده انديشانه است. بهمين جهت، بر خلاف انتظار همگانی، اعلام شتابزده و بی سابقه نتيجه انتخابات به يکباره جامعه را با شگفت زدگی تمام نسبت به فرآيند انتخابات از پيش تعيين شده مواجه ساخت. در برابر اين رويداد غيرمنتظره، مردم برای بازپس گيری حقوق از دست رفته خود، در تمام راهپيمای های معترضانه مسالمت آميز، قانونمند و آرام نسبت به خلافکاری های انجام شده برآمدند که با واکنش خشونت آميز عوامل حکومت و پيامدهای قانون ستيز آن، چون بازداشتهای خودسرانه، ضرب و شتم، بازداشت ها، شکنجه، کشتار و سرانجام برگزاری محاکمات نمايشی روبرو شدند، روندی که کمابيش تا کنون ادامه داشته است. دوازده آبان ۱٣٨٨ Copyright: gooya.com 2016
|