امان از جمعه گردی های آقای نوری علا! فيروز افروز

باز هم جمعه آمد و نيش قلم آقای نور علا! در اين جمعه به آقای دکتر کديور بند شد. درست مثل نماز جمعه دانشگاه تهران که احمد جنتی و احمد خاتمی هر روز جمعه بهانه ای پيدا می کنند که نهضت سبز را زير سئوال ببرند و آن را بی رنگ کنند! اشتراک هدف اين دو گروه به ظاهر متضاد يعنی نويسندگان عضو انجمن نويسندگان در تبعيد و کودتاچيان قشری سئوال انگيز و به واقع حيرت آور است.

من به جزئيات نوشته آقای نوری علا کاری ندارم فقط می دانم يک روز مهاجرانی، يک روز اکبر گنجی، يک روز خانم عبادی و بابک داد، موسوی يا کروبی و... کليه کسانی که قبل و بعد از انتخابات مشوق و پشتيبان نهضت مردمی سبز اند مورد انتقاد و حمله انجمنی ها قرار می گيرند همان طور که از منبر نماز جمعه توسط سخنگويان انجمن حجتيه اين گروه مورد حمله واقع می شوند اگر رسانه های داخل کشور به طور دربست در اختيار قشريون مذهبی است اين حضرات خارج کشور هم از صدای امريکا و بی بی سی و سايت های کا مپيوتری و صدها ايستگاه تلويزيونی و راديوئی بهره می گيرند.

آفريدگار مرا لعنت کند اگر غرض شخصی با کسی داشته باشم ولی اين حمله گاز انبری سرچشمه اش کجا است؟ يک دسته می خواهد اسلام عزيز را از گزند دشمنان مصون بدارد و اين گروه دوم می خواهد دو باره به دام اسلاميست ها نيافتد و برای رسيدن به هدف خود هر دو گروه نهضت سبز و طرفداران نهضت سبز را مورد حمله قرار می دهند! تعجب آور نيست؟

آقای جنتی و احمد خاتمی و خامنه ای و احمدی ﻧﮋاد به طر فداران سکولاريسم و مخالفين اسلام کاری ندارند و متقابلاﱢ انجمنی ها هم به کسانی که فاشيسم را بر کشور ما حاکم کرده و خون مردم را در خيابان های تهران و شهرستان ها جاری کرده اند و در شکنجه گاه ها به مرد و زن تجا وز می کنند کاری ندارند. اين ها موضوعا ت مناسبی برای جمعه گردی و مقالات و گفتارهای ايشان نيست کديور و مهاجرانی و شيرين عبادی به نظر آن ها خطرناکند! موسوی و کروبی سوﮋه بهتری برای نوشته های ايشان است تا خامنه ای و احمدی نژاد و صدها وحشيا نی که به جان و مال و ناموس مرد م تجاوز می کنند اين وحشيان «دائی جان» را مايوس نمی کنند سخنان کاملاﱢ مستدل مهاجرانی در پشتيبانی از نهضت سبز «دائی جا ن» را به شدت مايوس می کند.

ناگفته نماند که اين انجمنی ها در نوشته ها و گفته های خود يک موزيک متن هم دارند که در جمعه گردی اخير حمله به کديور فراموش شده بود و آن حمله به چپ و لجن پراکنی به احزاب و سا زمان هائی است که ريشه در بطن جامعه ايران د ارند.

بالاخره روزی و روزگاری روشن خو اهد شد که سرنخ کجاست و اين دلسوزی ها برای ملت ايران از کجا سرچشمه می گيرد تا سيه روی شود هر که در او غش باشد!

فيروز از اورلند
۱۴ - نوامبر - ۲۰۰۹