مصاحبه صریح با دکتر کروبی پیرامون مسائل جاری، سحام نیوز

امروز در دانشگاه فرصتی دست داد تا با دکتر محمد تقی کروبی فرزند آقای کروبی پیرامون خبر دیروز خبرگزاری فارس

مبنی بر به رسمیت شناختن دولت صحبتی صریح اما کوتاه داشته باشیم. شاید این گفتگو بتواند به ابهام ها و عدم درک مناسب از مطلب آقای کروبی کمک کند.

آقای دکتر خبر خبرگزاری فارس منتسب با آقای کروبی بسیاری از مردم را شوکه کرد، بطوری که بخشی از مردم تلقی کردند معامله ای در کار است. آیا معامله یا تعاملی انجام شده که مردم از آن بی خبرند؟

اجازه دهید قبل از پاسخ به سوال شما به این نکته اشاره کنم که پس از جنجال خبری دیروز با پدر صحبت کردم. با اینکه نظر ایشان را در ارتباط با انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری میدانستم احتیاط کرده و مجددا نظر ایشان را جویا شدم. اگرچه عبارت بکار رفته از سوی ایشان کاملا گویا و روشن بوده اما بدلیل انعکاس گزینشی بخشی از مردم را دچار سردرگمی کرده است. ببینید مشروعیت و واقعیت موجود دو موضوع کاملا متفاوت است. (Legitimacy) به معنای مشروعیت است، احراز مشروعیت در هر امری منوط به تحقق شرائطی است. آقای کروبی از ابتدا تا به امروز گفته اند نتیجه انتخابات را مطابق آرای مردم و آنچه به صندوق ها ریخته شد، نمی دانند. حتی دیروز تصریح کردند که اشکلات به انتخابات به جای خود باقی است. از منظر ایشان نتیجه انتخابات دهم مهندسی شده بود. اما بعد از آنکه شورای نگهبان انتخابات را تائید کرد و سپس رهبری مطابق اصل یکصد دهم آن را تنفیذ کرد، آقای احمدی نژاد رئیس دولت شدند، خواه این امر را ما بپسندیم یا نپسندیم. رئیس دولت بودجه را تنظیم می کند و تصمیماتی می گیرد که در روال روزمره زندگی ما و شما موثر است، نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت. اما مقبولیت و مشروعیت نیازمند شرائطی است که معترضین معتقدند آن شرائط تحقق پیدا نکرده است. اینکه برخی از اعضای شورای نگهبان در ستاد رئیس دولت بودند و بجای نظارت به تبلیغات برای ایشان مشغول بودند و یا اینکه آرای در برخی از شهرها از میزان واجدین شرائط به میزان مضحکی بالاتر بوده و ده ها ایراد ماهوی و شکلی دیگر نکاتی است که نعین کننده مشروعیت است. اما به لحاظ شکلی هیچیک از این موارد فوق الذکر عامدانه دیده نشد و مهر تائید شورای نگهبان بر آن زده شد. در این حالت کسیکه قوه مجریه را در دست گرفته فارغ از چگونگی کسب آن، واقعیتی است که ما باید به آن توجه کنیم وکمافی السابق از مسیر قانون احیای حقوق خود را مطالبه کنیم.

اگر این موضوع با این روشنی است پس اعتراضات برای چه بوده است. آقای کروبی برای چه در اعتراضات شرکت کرده اند؟ چرا مردم این هزینه سنگین را تاکنون پرداخته اند؟ من بعنوان یک فرزند شهید منتقد هستم و همین الان چند نفر از دانشجویان خود شما در زندان هستند؟ این ها سوالاتی است که در ذهن جوانان است و می خواهند بیشتر در جریان امور رهبران خود باشند.

برمیگردم به بیانیه های ایشان و مهندس موسوی. کروبی و موسوی همانند بخش اعظم مردم ایران خواستار به رسمیت شناختن و اعمال حقوق مردم مطابق قانون اساسی هستند. فقدان ارتباط و محدود شدن شریان های اطلاعاتی موجب عدم شناخت مناسب از مطالبات گردیده است. ما به رفتار های غیر قانونی جریان حاکم معترضیم و معتقد به اجرای صحیح قانون در مقابل همه افراد بدون تبعیض هستیم. قانون اساسی می گوید همه افراد در مقابل قانون برابرند. ما می خواهیم این برابری در عمل تحقق یابد. قانون اساسی برای شب اول قبر نیست ، برای اجراست. اگر بنا بر آن باشد که بخش اعظم اصول آن نادیده گرفته شود پس چه خاصیتی دارد. فراموش نکنید کروبی و موسوی نیز در کنار ملت هزینه سنگینی تاکنون پرداخته اند اما اعتقاد به اصلاح و بازگرداندن قطار انقلاب به ریل و ممانعت از انحراف، آنان را در این مسیر مستحکم کرده است. هتاکی وفحاشی لجام گسیخته کیهان و سایت های رسمی و غیر رسمی دولت بخش کوچکی از هزینه ای است که کروبی تاکنون پرداخته است. اگر موضع جدید کروبی را می خواهید توصیه می کنم مطلب مربوط به اینکه چه کسانی در بیست سال گذشته در خواب هستند را حتما مطالعه کنید.

پاسخ شما قانع کننده است اما من جوابم را نگرفتم. آقای موسوی در بیانیه شماره ۱۷ در بند یک پیشنهادی خود تلویحا دولت را شناسائی کردند، بنا بر اخبار رسیده آقای خاتمی در حال نامه نگاری پشت صحنه هستند بطوریکه کیهان از آن بعنوان ندامت نامه یاد می کند و اقای کروبی دیروز بیکباره میگویند احمدی نژاد رئیس دولت این نظام است. صادقانه بگوئید آیا پشت پرده معامله ای و یا گفتگوئی صورت گرفته یا خیر؟

خیر. آقای کروبی فردی صریح و شجاعی هستند که برای دو روز دنیا، آخرت خود و نیز محبت این ملت را به هیچ چیز نخواهند فروخت. اگر بنا بر معامله و نادیده گرفتن اتفاق ها بود ایشان هفت ماه تحمل دشنام ها ، برخوردهای غیر انسانی و نیز خطر ترور را به جان نمی خریدند. مطمن باشید اگر خبری باشد و کروبی از آن مطلع باشد آن را صادقانه و با صراحت اعلام خواهیم کرد. نه معامله ای است نه ترسی. آنان که از حریم امنیتی برخوردار هستند هر آنچه را که خواستند به ما گفتند. دیگر چه مانده که این جریده فخیمه و یا کیهانیان دیگر با ارتزاق از اموال بیت المال به ما و مهندس موسوی و مردم شریف این کشور نسبت ندادند. اما دوستان توجه کنند به عبارات آقایان کروبی و موسوی. به اعنقاد من بند یک اعلامیه هفدهم مهندس موسوی اتفاقا عالمانه تنظیم شده و به همین واقعیت اشاره کرده است. تلاش در جهت احقاق حقوق از دست رفته مردم و بازگشت به قانون ما را نباید در مسیر غیر منطقی خشونت طلبان، این جنگ طلبان جنگ ندیده، قرار دهد. برای روشن شدن موضوع اجازه دهید مثالی بین المللی بزنم که دیوان بین المللی دادگستری در رای معروف خود قضیه تینوکو به آن استناد کرد. کسیکه حاکم یک کشور است و قدرت را در اختیار دارد به انعقاد قراردادها و تعاملات بین المللی همچون مسائل داخلی اقدام می کند.

در عرصه بین المللی کسی بدنبال تعین مشروعیت نیست و تعهدات هر دولت اعم از دموکرات، نیمه دموکرات و یا دیکتاتوری در عرصه های بین المللی معتبر است و حتی با تغیر دولت و حاکمیت تعهدات تغیر نمی کند. دولت فعلی صرف نظر از چگونگی اخذ قدرت به لحاظ شکلی مراحل قانون اساسی را طی کره و حاکم است. گفتن این نکته نباید باعث آشفتگی مردمی شود که اتفاقا با استناد به قانون می خواهند حقوق خود را مطالبه کنند. ما طبق قانون اساسی خواستار راهپیمائی هستیم، شما بگوئید از چه کسی باید درخواست مجوز کنیم؟ از چه کسی باید بابت حساب و کتاب اموال و درآمد های نجومی کشور سوال کنیم؟ از چه کسی باید در قبال امضای تعهدات بین المللی که ممکن است منافع ملی این کشور را نادیده بگیرد و یا در امور جاری که همه ما با آن به نوعی سروکار داریم، سوال کنیم ؟

در ارتباط با نامه نگاری آقای خاتمی شما چه نظری دارید؟ محتوای آن چیست ؟ آیا با هماهنگی با آقای کروبی و موسوی صورت گرفته است؟

من از محتوای نامه و یا نامه های آقای خاتمی اطلاع ندارم. تا آنجا که می دانم هماهنگی در بین نبوده است. اما بدانید آقای خاتمی اگر اقدامی کرده حتما از سر دلسوزی و در جهت کمک به احقاق حقوق مردم کرده است. من امیدوارم با موضع گیری ایشان و یا نزدیکان شان ابعاد موضوع در اختیار مردم قرار گیرد و جلوی سو استفاده جریان مقابل گرفته شود. دوستان ما دقت کنند عده ای در لباس روزنامه نگاری و در شرائطی که روزنامه نگاران گرانقدر یا در حبس هستند و یا محروم از این حرفه، با داشتن امنیت در جهت تخریب شخصیت ها و چهره های مورد اعتماد مردم قلم فرسائی می کنند.