بيانيه مشترک ۹ حزب و سازمان پيرامون فاجعه ملی کشتار زندانيان سياسی

جريان های سياسی امضا کننده اين بيانيه، ضمن گراميداشت ياد هزاران مرد و زنی که ۲۳ سال پيش در چنين روزهايی تنها به خاطر عقايد خويش يا وابستگی خود به اپوزيسيون به دستور مستقيم خمينی رهبر جمهوری اسلامی ايران به پای چوبه دار رفتند، برآنند برای جلوگيری از فاجعه‏ ای مانند کشتار همگانی زندانيان سياسی ايران در تابستان ۱۳۶۷ و اعدام های پيش از آن، دست در دست هم هر آنچه در توان دارند انجام دهند.
رويدادهای تاريخی برای هر کشوری ميراثی به جای می‏گذارند. آنان که امروز مدعی آزادی و عدالت در ايرانند، نمی‏تواند به رويدادهای دهه‏های اخير تاريخ کشور ما و نقش خود در آن بی‏اعتنا باشند و از روشنگری درباره جنايت هايی که بر مردم رفته است طفره روند و يا در برابر آن سکوت اختيار کنند. مردم، اعتبار سخن امروز هر کس را در هر موقعيتی که هم باشد با درسی که از گذشته گرفته‏ايم می سنجند. نه از نقد اين گذشته می توان طفره رفت و نه آن را به فراموشی سپرد.

ما امضاکننده کان اين بيانيه، از جمله بر اين باوريم که يکی از مهمترين درس های رويدادهای سه دهه اخير ايران، ضرورت مبارزه برای جامعه‏ ای است که دولت را در اعمال قهر کنترل و شيوه‏های استبدادی را در سرکوب دگرانديشان، برای هميشه نفی کند.
زننده ترين، غيرانسانی ترين و فاجعه بارترين اين شيوه ها، درهم شکستن شخصيت انسان ها، شکنجه و اعدام است. جمهوری اسلامی، پيشينه سياه بيش از سه دهه شکنجه و اعدام ده‏ها هزار ايرانی را در پرونده خود دارد. ماشين کشتار جمهوری اسلامی همچنان دگرانديشان دربند را بيرحمانه قربانی می کند و برای زهر چشم گرفتن از مردم، پيوسته تعدادی از زندانيان را به اعدام محکوم ميکند. يکی از بزرگترين موج اعدام ها در سه دهه اخير، در تابستان ۱۳۶۷ رخ داد. با استناد به همه اسناد، شواهد و تحقيقات، اکنون ديگر سرسخت‏ترين انکارکنندگان واقعيت قتل عام زندانيان سياسی ايران در سال ۱۳۶۷ نيز نمی‏توانند حاشا کنند که در آن روزها، حکومت ايران، فوج فوج زندانيان بی‏دفاع را تنها به خاطر مخالفتشان با حکومت يا عدم اعتقاد به ايدئولوژی حاکم به کام مرگ فرستاد.
ما ضمن گرامی داشت ياد جان باختگان اين جنايت بزرگ در بيست و دومين سالروز آن، برآنيم جلوگيری از امکان تکرار چنين فجايعی در گرو تغيير رفتار، انديشه، قوانين و ساختاری است که با شکنجه و اعدام در پی جذف دگرانديشان و تثبيت قدرت در جامعه اند. اما تا به امروز، نهايت کوشش به کار برده شده تا فاجعه ی قتل عام چند هزار زندانی در سال ۶۷ توسط حکومت اسلامی و بدستور رهبر آن، در پرده بماند و جامعه ی ايران از اين جنايت هولناک آگاهی نيابد. ما می‏خواهيم کشور ما از شرايطی برخوردار شود که در آن هيچ حکومتی نتواند به شکنجه و اعدام مخالفان بپردازد. ما برای آن مبارزه می‏کنيم که انديشه نابود کردن ديگران ريشه کن شود.
ما همه نيروهای سياسی ايران را به عقد پيمانی فرا می‏خوانيم که برای جلوگيری از هر نوع فاجعه مشابهی در آينده ايران، حکم شکنجه و اعدام و زندان سياسی محو شود. اکنون که برآمد مردم ايران برای آزادی، ياد قربانيان فاجعه ۶۷ را زنده تر از هر زمان کرده است، بهترين فرصت برای هر چه گسترده تر کردن حلقه چنين پيمانی است. بايد ماشين کشتار جمهوری اسلامی ايران را متوقف کنيم و برای جلوگيری از انتقام گيری بيشتر حکومت و اعدام زندانيانی که به گروگان گرفته است، چاره ای بيانديشيم.
ما پيگيری پرونده کشتار سال ۶۷، روشن شدن همه ابعاد اين جنايت تاريخی جمهوری اسلامی و عاملان آن، رسيدگی به دادخواهی قربانيان و بازماندگان جانباختگان را وظيفه خود می دانيم و از هر اقدامی که در اين راه انجام گيرد پشتيبانی می کنيم. در اين راستا همدلی و همکاری همه آزاديخواهان ايران راه چاره ما می باشد.

اتحاد جمهوريخواهان ايران
حزب دمکرات کردستان ايران
حزب دمکراتيک مردم ايران
حزب کومه‌له کردستان ايران
جبهه ملی ايران ـ اروپا
سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران
سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
کميته هماهنگی شورای موقت سوسياليست‏های چپ ايران
شورای همآهنگی جنبش جمهوريخواهان دمکرات و لائيک ايران

شنبه ۱۶ مرداد ۱٣٨۹
۷ اوت ۲۰۱۰