تباهی ِ تاريخی: از مجلس مهستان به مجلس اراذل و اوباش، مسعود نقره‌کار

اگر اشکانيان می پنداشتند روزگاری جای مجلس مهستان يا مجلس بزرگان و اشراف را مجلس اراذل و اوباش اسلامی خواهد گرفت ، قيد بر پا کردن چنين روش ومنشی می زدند و عطای اش به لقای اش می بخشيدند.اصلن چرا راه دور برويم، حتی " مصلحت خانه" يا " مجلس مشورت " و "مجلس وکلای تجار" ناصر الدين شاه نيز با مجلس وحوش اسلامی تفاوت کيفی داشت چه رسد به مجلسی که فرمان تشکيل اش حدود صد سال قبل در روزهای انقلاب مشروطه صادر شد. آن روزها هر گز تصور نمی شد روزگاری مجلس مشروطه تجمع نوعی اراذل و اوباش اسلامی , و يا به قول احمد کسروی "استرداران و شترداران نتراشيده دژآگاه و اوباشان سنگلج و چاله ميدان و...که به مجلس و مجلسيان حمله می کردند و يا چاقو کشان و قمه کشان و .. کلاه نمدی های محلات و اشراری" که شعار ضد مجلس مشروطه می دادند، از آب در آيد.
نه فقط در رابطه با مجالس ايران, که برای تاريخ پارلمانتاريسم , مجلس شورای اسلامی ,تجربه ی فاجعه ا ی شرم آور و ننگين است.
عربده کشی های روز سه شنبه ی "لتوت و لشوش الدوله ها"ی حزب الله ،که نخستين عربده کشی اين جماعت نبود و آخرين نخواهد بود, بازتاب تفکر و روشی ست که پس از حمله اعراب به ايران برای قرن ها فاتحه ی چيزی به نام مجلس را خواند. همان تفکر و روش امروز به کلام و رفتار نعره کشان و قداره بندان مجلس اسلامی بدل شده است.
مجلس ارتجاع , که به حق و به درستی رکن اصلی قوه مقننه نظام جمهوری اسلامی است , نعره ی " اعدام بايد گردد "سر داده است تا بار ديگر چهره ی واقعی حکومت اسلامی بی حجاب کند. اما اين بارتفاوت در اين است که عربده کشان خواستار اعدام " رييس سابق " همين قوه ،" نحست وزير ۸ سال دفاع مقدس" و رييس جهمور سابق مملکت که هنوز هم خود را رهروان راه " امام راحل" می دانند، شده اند.
حسين شريعتمداری ،که شايد تنها "روزنامه نگار" بازجو و شکنجه گر جهان باشد، و جای اش نيز در مجلس شورای اسلامی خالی ست، در رابطه با روز نعره کشان " لتوت و لشوش الدوله ها"ی حزب الله، در کيهان اش نوشت:
" نمايندگان مجلس در بيانيه ای تاکيد کردند کاسه صبر ملت از مدارا در برابر سران فتنه لبريز شده است و همگان خواستار اشد مجازات آنها هستند......حال و هوای خانه ملت آکنده از ابراز انزجار نسبت به فتنه گری های موسوی و کروبی و فرياد مطالبه اشد مجازات برای آنها بود......در بخش هايی از بيانيه نمايندگان مجلس آمده است: در حالی که پژواک فرياد ضد استعماری و ضد استبدادی امام خمينی(ره) و بازتاب قيام و انقلاب اسلامی ملت ايران پس از گذشت ۳۲ سال از تونس و مصر در فضای جهان اسلام پيچيده و بيداری اسلامی ارکان سلطه آمريکا و اسرائيل در منطقه را به لرزه افکنده است کروبی و موسوی با دعوت به تظاهرات به بهانه حمايت از مردم مصر و در حقيقت برای خدمت به آمريکا و رژيم صهيونيستی بار ديگر فتنه ای به راه انداختند و آب به آسياب دشمنان اسلام و مسلمانان ريختند و برای رسانه های غربی و آمريکايی خوراک تبليغاتی فراهم کردند. ..... حضرت آيت الله آملی لاريجانی همان طور که تاکنون دستگاه قضا با قاطعيت آشوبگران را محاکمه و احکام قانونی را صادر کرده است، انتظار می رود در رابطه با عناصر اصلی و مزدوران بيگانه که بعد از هر پيروزی، شيرينی را به کام ملت تلخ می کنند نيز اين رويه اعمال و تصميمات جدی اخذ شود. انتظار است با توجه به فرمايشات رهبر معظم انقلاب که فرمودند نخبگان سياسی که قانون را زير پا می گذارند، چه بخواهند، چه نخواهند، مسئول خونها و خشونتها و هرج و مرج هايی هستند که اتفاق می افتد، همچنين با توجه به فرمايش حضرت امام که فرمودند کسانی که دعوت به راهپيمايی غيرقانونی می کنند و اغتشاش می کنند، مفسد فی الارض هستند و با توجه به اقدامات مفسدانه برخی از سران فتنه مانند موسوی و کروبی که با اطلاعيه های دشمن شاد کن خود علاوه بر اقدامات ضد انقلابی گذشته اغتشاشات ديروز را سازماندهی کردند و برخی از هموطنان ما را به شهادت رسانده و مجروح ساختند، ...اين افراد را هرچه زودتر به عنوان مفسد فی الارض محاکمه نمايد....گفتنی است در هنگام قرائت بيانيه، نمايندگان شعارهای «مرگ بر موسوی و کروبی و خاتمی» «موسوی و کروبی اعدام بايد گردند» و «هاشمی، هاشمی؛ بصيرت، بصيرت» سر دادند.....نمايندگان همچنين با نصب پلاکاردی در جايگاه هيئت رئيسه مجلس، خواستار محاکمه موسوی و کروبی به جرم اقدام عليه امنيت ملی شدند.
اهالی خانه ملت در اين اطلاعيه تاکيد کردند: «ما نمايندگان مجلس خواستار محاکمه و اشد مجازات موسوی و کروبی به جرم افساد فی الارض و اقدام عليه امنيت ملی هستيم.....»(۱).
همين چند جمله ی اين بيانيه ی چرکين و رفتار اهالی خانه ارتجاع اوج دژنره شدن ( تباهی و فرو کاسته شدن) پديده ای به نام مجلس در ميهن مان را نشان می دهد,، مجلسی که امروز به حق ( و با عرض معذرت ! ) می بايد در باره اش با ميرزاده عشقی هم آوا شد:
بعد از اين بر وطن و بوم و برش بايد ريد
به چنين مجلس و بر کر و فرش بايد ريد
در حقيقت در عدل، ار در اين بام و درست
به چنين عدل و به ديوار و درش بايد ريد
آن که بگرفته از او تا کمر ايران گه
به مکافات، الا تا کمرش بايد ريد
.......................................(۲)

********
۱- کيهان تهران , چهارشنبه ۲۷ بهمن .۱۳۸۹
۲- سيد محمدرضا ميرزاده عشقی (۱۳۰۳-۱۲۷۲) مشير سليمی-علی اکبر، کليات مصور / عشقی،چاپ تهران، ۱۳۴۴، ص ۴۲۳.