دختر سيامک پورزند: پدرم خودکشی کرده است، راديو فردا

يک روز پس از انتشار خبر درگذشت سيامک پورزند، روزنامه‌نگار و فعال فرهنگی در ايران، دختر وی اعلام کرد، پدرش خود را از طبقه ششم ساختمان محل سکونت خود در تهران به پائين پرت کرده و «در کمال قدرت و اراده» به زندگی خود پايان داده است.

لی‌لی پورزند، دختر سيامک پورزند، روز شنبه در گفت و گو با راديو فردا اعلام کرد، پدرش روز جمعه در اعتراض به وضعيت خود، به زندگی‌اش پايان داده است.

خانم پورزند با اشاره به شرايط نابسامان پدرش در ۱۰ سال گذشته در ايران، در باره مرگ وی اظهار داشته است: «اين مرگ، مرگی بود اعتراضی و در کمال قدرت و اراده؛ ايشان تصميم گرفت به اين زندگی پايان بدهد و از طبقه ششم بالکن منزل کوچک مسکونی خودش ديروز ساعت دو بعد از ظهر، نهم ارديبهشت، خودش را به پائين پرت کرد.»

لی‌لی پورزند همچنين با اعلام اين که دو ساعت پيش از خودکشی پدرش با وی تلفنی صحبت کرده است، با اشاره به سال‌ها تلاش اعضای خانواده آقای پورزند برای فراهم ساختن امکان ديدار با وی گفته است: «لحظه‌ای رسيد در زندگی ايشان که آن را با ما هم قسمت نکردند و فکر کردند که اين همه التماس برای گناه ناکرده بس است و زندگی خودشان را اينطور پايان دادند تا اعتراض کنند به اين همه سال‌های رنج و ناعدالتی.»

دختر سيامک پورزند همچنين افزوده است: «ديگر لازم نيست جسمشان اسير داشتن پاسپورت يا نداشتن پاسپورت برای کوچکترين حق بشر که ديدار خانواده‌اش است، باشد. روحش آزاد است و ما زندگی او را جشن می‌گيريم.»

وی همچنين از اقدام پدرش با عنوان حرکتی تازه و اعتراضی برای نشان دادن «لايه‌های ديگری از ظلم و جوری که مردم ايران در اين ۳۲ سال متحمل می‌شوند» ياد کرده است.

روز جمعه گزارش‌هايی درباره درگذشت سيامک پورزند، روزنامه‌نگار و فعال فرهنگی، در سن هشتاد سالگی، در منزل شخصی خود در تهران، منتشر شده بود.

سيامک پورزند، از سال ۱۳۸۰ تحت فشار نهادهای امنيتی جمهوری اسلامی و به دور از خانواده‌اش در ايران زندگی می‌کرد و در اين مدت هرگز اجازه خروج از کشور و ديدار با اعضای خانواده‌اش را نيافت.

سيامک پورزند متولد سال ۱۳۱۰ است و فعاليت های خود را در روزنامه‌نگاری در سال ۱۳۳۱ با کار در روزنامه باختر امروز به مديريت حسين فاطمی آغاز کرده بود.

وی برای نخستين بار در اواخر پاييز ۱۳۸۰ توسط نيروهای امنيتی جمهوری اسلامی بازداشت شده بود.

بر اساس برخی گزارش‌ها، وی ماه‌ها‌ در سلول انفرادی نگهداری می‌شد و در اين مدت متحمل «شکنجه‌های جسمی و روحی» شده بود.

سيامک پورزند پس از نزديک يک سال بازداشت،‌ که از حق داشتن وکيل و ملاقات با خانواده و همچنين همسرش مهرانگيز کار، وکيل حقوقدان و فعال حقوق بشر محروم بود سرانجام در دادگاهی غيرعلنی محاکمه و به يازده سال زندان محکوم شد، اما چندی بعد به دليل وخامت حال جسمانی‌اش به بيمارستان منتقل شد و سپس در منزل شخصی تحت تدابير امنيتی قرار گرفت.

در اسفند سال ۸۲ و در جريان بازداشت شماری از نويسندگان و منتقدان سينمايی، سيامک پورزند بار ديگر بازداشت و به زندان اوين منتقل شد و ماه‌ها بعد از زندان آزاد شد.

در سال‌های اخير سيامک پورزند به دليل تحمل زندان و فشارهای وارده از سوی نهادهای امنيتی به شدت بيمار شده بود و تلاش اعضای خانواده وی برای دريافت اجازه خروج از کشور برای وی به نتيجه نرسيده بود.

به گفته لی‌لی پورزند در اين مدت‌ اعضای خانواده سيامک پورزند حتی به آيت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی نامه نوشته و از وی خواستار رفع محدوديت‌ها برای وی شده بودند.

دختر سيامک پورزند همچنين گفته است، مقام‌های جمهوری اسلامی در ۱۰ سال گذشته برای اعضای خانواده آقای پورزند کمترين امنيتی را قائل نشدند تا آنها بتوانند برای ديدن وی به ايران بازگردند.