گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
14 آبان» ویژه خبرنامه گویا: آمریکا نگران حمله "قطعی" اسرائیل به ایران!
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! بیانیه بیش از یکصد و بیست تن از روشنفکران ایرانی در محکومیت سرکوبگری رژيم حاکم و تجاوز نظامی خارجی به ایراندر هفته های اخیر امواج نگران کننده ای از چند سو برخاسته، و تهدید ایران به حمله ی نظامی باز در دستور کار قرار گرفته و بعضی مقامات دولت آمریکا، اسرائیل، انگلستان، بعضی دول ديگر، و حتی شماری از مخالفان حکومت ايران در تأييد چنان تهاجمی سخنان فاقد دقت و دور از تدبير ابراز کرده اند. تحولات مهم و دورانساز موسوم به بهار عرب، بويژه سرانجام عبرت آموز ديکتاتور ليبی و نظام تبعيض- محور او که با مداخله ی مستقيم و عملیات نظامی ناتو محقق گشت، اينک کسانی را بدين طمع انداخته است تا رهايی ايران از دست نظام ستمگر فقيه سالار را در اجرای سناریويی مشابه بجويند. چنين سخنان و اقدامات نامسئولانه ای خطر عظيمی را متوجه ملت و مملکت ايران می سازد، و مايه نگرانی ماست. ما امضاکنندگان اين نامه، گروهی از کوشندگان راه آزادی و مدافعان حقوق بشر، خواهان گذار به دموکراسی در ايران، و برپايی حاکميت برآمده از انتخابات عمومی و آزاد در راستای تأمین حقوق مدنی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی واقتصادی همه ی ایرانیان هستيم، و اميد می بريم تا در آينده ای نزديک نظامی در ايران قوام يابد که تمامی مردم ایران، زنان و مردان، از هر قوم، زبان و دین و باوری، بتوانند به شيوه ی برابر در اداره ی آن مشارکت آزادانه و حضور مؤثر داشته باشند. نظامی که نیمی از جمعیت کشور- زنان- را با تبعیض های ناروا از حقوق اساسی و برابر محروم نسازد. ما راه رسيدن به اين خواسته را التزام اکيد به حق حاکميت ملی، حفظ تماميت ارضی ايران، و استيفای همه جانبه حقوق مردم می دانيم. رفتار جمهوری اسلامی ايران در عمر سی و اند ساله اش خلاف اين بوده است: از مجازات شتابزده سران رژيم پيشين بدون رعايت موازین قضايی ، سرکوبی اقليتهای قومی و مذهبی، نقض معاهدات بين المللی، شکنجه و کشتار زندانيان سياسی، تداوم عامدانه ی جنگی ويرانگر، حذف برنامه ريزی شده ی معارضان داخل و خارج از کشور، تا گسترش تروريسم دولتی. دستگاه ديکتاتوری ولايت فقيه اعمال ضدّبشری و خلاف اخلاق را همواره در لفاف ايدئولوژيک فروپيچيده، و مشی مسئوليت گريزی را در سايه ی شعارهای مزوّرانه پيش برده است: اين حکومت چه بسيار ستمگریها را به نام دين توجيه نموده، و چه فراوان معامله های غيرقانونی و زيانبار را با پرده پوشی انجام داده است. بی پایگی منطقی و بی محتوايی ادّعاهای فريبنده دستگاه ولايت فقيه اکنون بيش از هر زمان ديگر برملا گشته است، و فساد مالی لايه های حاکميت برخی از وفاداران به نظام حاکم را هم نگران کرده است. اينک اين رژيم تنها از راه ارعاب و اختناق، به پشتوانه ی زندان و شکنجه می کوشد قدرتنمايی کند. دور نيست روزی که ايرانيان کابوس ظلم و جهل را از سر بتارانند، و با همدلی و همقدمی کشورشان را به جايگاهی شايسته در عرصه جهان برسانند. تقارن اين فرصت تاريخی در ايران با تحولات دورانساز منطقه البته مايه ی اميدواری فراوان و نيز موجب فراخوان به تدبير و عقلانيت هر چه بيشتر است. ما امضاکنندگان اين نامه نگرانيم که مبادا تشبث به مقولاتی همچون دخالت بشر دوستانه و حمايت از دموکراسی، دستمايه ی اقدامات ضدايرانی و جنايتهای غيرانسانی قرار گيرد. مبادا مفاهيم والا و آرمانی مانند دموکراسی، و کمکهای بشردوستانه و حقوق بشر نقاب قدرتپرستی و منفعت جويی عدّه ای قرارگيرد تا باز به ايران و ايرانی لطمه وارد سازند و کشور را به تباهی بيشتر بکشانند. ما امضاکنندگان اين نامه معتقديم، و از سر مسئوليت انسانی اعلام می کنيم که کمکهای بشردوستانه و دموکراسی از دهانه ی توپ در نمی آيد؛ کمکهای بشردوستانه و دموکراسی را موشکهای هدايت شده ارمغان نمی آورد؛ کمکهای بشردوستانه و دموکراسی از شکم هواپيمای بمت افکن بر سر مردم فرو نمی ريزد ؛ کمکهای بشردوستانه و دموکراسی را طياره های بدون سرنشين کنترل از راه دور شليک نمی کند. ما با تهاجم نظامی به کشورمان ایران به هر مستمسک که باشد، از جمله بهانه ی نگرانی از ماجراجوييهای نامسئولانه ی رژيم در فعاليتهای هسته ای، مخالفيم. البته بهتر آن است که همه ی سلاحهای هسته ای و کشتار جمعی يکسره از منطقه جمع آوری و خنثی شود. خيرخواهان مردم، از جمله حاملان و حاميان راستين دموکراسی برای ايران، خواه امروز درون مرزهای جغرافيايی کشور باشند خواه بيرون از آن، همصدا و همدرد با همه ی مردمند، و هرگز رضايت نمی دهند به حمله ی نظامی به ايران، به کشتن هزاران تن از آحاد ملت، و به تخريب زيرساختهايی که در طیّ چندين نسل گام به گام با تحمل هزينه های گزاف ايجاد شده است. صدای اعتراض به سیاست سرکوب واختناق جمهوری اسلامی از همه جا از درون و برون ايران برمی خيزد. شايسته نيست گردهمايی يا تشريک مساعی مخالفان رژيم به کمک بيگانگان سازماندهی گردد، يا در چارچوب منافع و مقاصد دولتهای خارجی پيش رانده شود. فعاليتها نبايد پشت درهای بسته ی بريده از نظارت مردم و مشارکت مستقيم تمامی نیروهای اوپوزیسیون که برای تحقق دمکراسی و حقوق بشر در ایران مبارزه می کنند پنهان بماند. ما امضاکنندگان اين نامه، با پرهيز از افتادن به دام دوگانه ی مغلطه آميز "يا رژيم ولايت فقيه يا خاورميانه جديد"، از همگان می خواهيم تا در اين برهه ی سرنوشت- ساز هم نسبت به سرکوبگری رژيم هم نسبت به خطر تهاجم نظامی بيگانگان هشيار باشند و هشدار دهند. به ملاحظه ی مصلحت کشور به حکومت جمهوری اسلامی اکيداً توصيه می کنيم در جهت رفع ابهام از برنامه هسته ای کشور با آژانس انرژی اتمی و ناظران بين المللی همراهی کند تا دليلی برای تهديد به جنگ و ويرانی باقی نماند. از پژوهندگان آزاده می خواهيم تا هم فساد گسترده ی دستگاه ولايت فقيه را افشا کنند، هم نتايج ويرانگر نظامیگری جهانی را. امضاکنندگان: يرواند آبراهاميان، شجاع آذری، سيروس آرين پور، داريوش آشوری، حميد احمدی،رضا افشاری، مهران اديب، ابوالفضل اردوخانی، زينت اسماعيل زاده ، رضا اغنمی، محمد جواد اکبرين، بابک امير خسروی، نوشابه اميری،ابراهيم خليفه سلطانی، فريبا امينی ، محمد امينی، مهدی امينی ، عبدالعلی بازرگان، گلبرگ باشی، منيره برادران، محمد برقعی ، نسرين بصيری، رضا بورقانی، بهروز بيات، فرزانه بذرپور،حميد بهشتی،کورش پارسا، سياوش پارسانژاد، شهرنوش پارسی پور، اکرم پدرام نيا،علی پرسان، امير پيشداد، شهرام تهرانی، اسدالله تيورچی، محمد جلالی، رامين جهانبگلو، بهرام چوبينه،رضا حاجی، هوشنگ حسن ياری، فاطمه حقيقت جو، حميد حميدی،محسن حيدريان، مهدی خانبابا تهرانی، حميد دباشی، پرويز دستمالچی، مهرداد درويش پور، مهران راد، مصطفی رخ صفت، محسن رضوانی،علی رضايی، سعيد رهنما، محمد رهبر، مينا زند ، ماندانا زنديان، حميد زنگنه،حميد سالک، بهروز ستوده، فرج سرکوهی، محمد سهيمی، جلال سرفراز،علی شاکری، احمد شاکری، معصومه شفيعی، پرويز شوکت،محمد صابر،شهلا صالح پور، احمد صدری، محمود صدری، فرهاد صوفی، اشکبوس طالبی، رضا عليجانی، نورالدين غروی، رضا فانی يزدی، حسين فروزين، پرستو فروهر، منصور فرهنگ ،پويان فخرايی، کامبيز قائم مقام،محسن قائم مقام، حسين قاضيان، فيروز قريشی، مصطفی قهرمانی،سام قندچی،مرتضی کاظميان، عبدی کلانتری، ، مهرانگيز کار، عزيز کراملو، علی کشتگر، علی کشگر،حسين کمالی، حميد کوثری، آزاده ی کيان،تقی کيميايی اسدی، مهدی گرامی، ايرج گرگين،اکبر گنجی، رضا گوهرزاد، عبدالکريم لاهيجی ، بهمن مبشری، مليحه محمدی، مرتضی محيط ، فرخنده مدرسی، عباس معروفی، رضا معينی ، حسن مکارمی، علی اکبر مهدی،هايده مغيثی، محمد علی مهرآسا، همايون مهمنش، زيبا مير حسينی، ياسر ميردامادی،رضا نافعی، شيرين نشاط ، اصغر نصرتی،مهدی نوربخش، محمد رضا نيکفر، بهمن نيرومند، سهيلا وحدتی، پروين وفايی،نادر هاشمی، عطا هودشتيان، حسين هوشمند،يوسف يزدی Copyright: gooya.com 2016
|