فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر: حکم زندان منصوره بهکیش برای ترساندن مدافعان حقوق بشر صادر شده است

پاریس ـ ژنو، 17 فروردین 1391. برنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، حکم زندان برای مدافع حقوق بشر خانم منصوره بهکیش را به شدت محکوم می کند و خواهان پایان یافتن آزار و اذیت قضایی علیه اوست.

خانم منصوره بهکیش، از حامیان «مادران پارک لاله» («مادران عزادار» ایران)،[1] که در مبارزه علیه مجازات اعدام نیز فعال است، در تاریخ 15 فروردین 1391 اطلاع یافت که به چهار سال و نیم زندان محکوم شده است. شعبه 15 دادگاه انقلاب اسلامی که در تاریخ 4 دی 1390 او را محاکمه کرده بود، او را به اتهام «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی از طریق تشکیل مادران عزادار» به چهار سال زندان و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به شش ماه زندان محکوم کرد. خانم بهکیش که در زمان انتشار این بیانیه آزاد است، قصد دارد به این حکم اعتراض کند.

برنامه نظارت یادآوری می کند که گروهی از ماموران امنیتی در ساعت 8 شب 22 خرداد 1390خانم منصوره بهکیش را در یکی از خیابان های تهران دستگیر کردند و او در تاریخ 18 تیر 1390 با وثیقه آزاد شد. خانم بهکیش در گذشته بارها به خاطر فعالیت های حقوق بشری خود مورد بازجویی و بازداشت خودسرانه قرار گرفته است.

حامیان «مادران عزادار» به طور خاص قربانی آزار و اذیت، دستگیری و بازداشت خودسرانه هستند. خانم ژیلا کرمزاده مکوندی، خانم لیلا سیف اللهی و آقای نادر احسنی در آبان 1390 به اتهام «اجتماع و تبانی قصد ارتكاب جرايم عليه امنيت كشور و فعاليت تبليغي عليه نظام» به دو سال زندان محکوم شدند. حکم دادگاه آنها را به شرکت در «تشكيل غيرقانوني در جهت اقدام عليه امنيت كشور تحت عنوان مادران عزادار» متهم کرد و گفت آنها «خود را مدافعان حقوق بشر در ایران» می دانند. خانم ژیلا کرمزاده مکوندی در تاریخ 6 دی 1390 دستگیر و برای گذراندن حکم به زندان اوین منتقل شد و تا این تاریخ هنوز در این زندان به سر می برد.

سوهیر بالحسن، رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر گفت: «دولتمردان تمام کسانی را که به خاطر حقوق بشر فعالیت می کنند مجرم تلقی می کنند و می کوشند هر گونه فعالیت حقوق بشری در کشور را سرکوب نمایند. جامعه بین المللی باید این وضعیت نگران کننده را به شدت محکوم نماید.»

دبیر کل سازمان جهانی مبارزه با شکنجه، جرالد استابِرُک، نیز اضافه کرد: ««دولتمردان با صدور حکم های سنگین زندان، تبعید و محرومیت از اشتغال به حرفه حداکثر تلاش خود را برای به حاشیه راندن مدافعان حقوق بشر به عمل می آورند. زندانیان عقیدتی و دیگر زندانیان سیاسی پیوسته قربانی شکنجه و بدرفتاری های دیگر و نیز مجازات اعدام هستند. تمام این اقدامات با هدف ترساندن تمامی جامعه و وادار کردن آن به سکوت مرگبار انجام می شود.»

برنامه نظارت معتقد است که حکم خانم منصوره بهکیش تنها به قصد ترساندن و بازداشتن او از ادامه فعالیت های حقوق بشری صادر شده است. به علاوه، هدف از این حکم ترساندن تمام مدافعان حقوق بشر در ایران است.

بنابراین، برنامه نظارت از دولتمردان ایران به تاکید می خواهد فوری و بدون قید و شرط به آزار و اذیت قضایی علیه خانم منصوره بهکیش پایان دهند و تمام مدافعان حقوق بشر را که در بازداشت خودسرانه به سر می برند آزاد نمایند، و به طور کلی اعلامیه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر، اعلامیه جهانی حقوق بشر و عهدنامه های بین المللی حقوق بشر را که ایران تصویب کرده رعایت کنند.