یکشنبه 16 مهر 1391   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


خواندنی ها و دیدنی ها
بخوانید!
پرخواننده ترین ها

دهم اکتبر روز جهانی مبارزه عليه اعدام را گرامی داريم! بيانيه تشکل های همبستگی برای حقوق بشر در ايران

دهم اکتبر روز جهانی مبارزه عليه اعدام است. نخستين بار در سال ۲۰۰۳ در اروپا اين روز بعنوان اقدامی در دفاع از حرمت انسانی، « روز جهانی عليه اعدام » ناميده شد.

اعدام از دوران بربريت بعنوان نوعی انتقام گيری حاکمين متداول بوده و در دوران های بعد به آن لباس تنبيه مجرم برای جلوگيری از تکرار جرم هم پوشاندند. همچنين در طول تاريخ، اعدام برای نابود کردن و ترساندن مخالفين حکومت ها بطور وسيع بکار رفته است. اعدام يکی از شنيع ترين اعمالی است که دولت ها عليه مجرمين انجام می دهند. به رغم تاکيد و اصرار مدافعين اين حرکت ضد انسانی، هيچ مدرک و دليلی از تاثيرگذاری اعدام در کاهش جرايم موجود نيست. اعدام نه تنها موجب جلوگيری از جرم نشده، بلکه باعث تداوم و تشديد چرخه خشونت در جامعه است. در حقيقت، اعدام قتل انسانها بدست حکومت گران به نام "عدالت قضائی" است و بس.

در جهان، پس از چين، جمهوری اسلامی ايران مقام دوم را در کشتار انسان ها بصورت مجازات اعدام دارا می باشد. اين حکومت حيات خود را با اعدام مقامات حکومتی گذشته آغاز کرد. آنها در بيدادگاه های چند دقيقه ای به مرگ محکوم و بی درنگ اعدام شدند. در ۳۴ سال حيات اين حکومت، ماشين اعدامی که در پشت بام مدرسه رفاه و با نظارت مستقيم خمينی به کار افتاد، بيش از هزاران نفر از دگرانديشان و مردم عادی را بعنوان «محارب با خدا» و «مفسد فی الارض» با تيرباران، به دار آويختن و سنگسار در کام خود فروبرده است. طبق آمار سازمان عفو بين الملل در طی سال ۲۰۱۱ تعداد ۳۶۰ نفر رسما و ۲۷۴ نفراعلام نشده و در مجموع ۶۳۴ نفر در ايران اعدام شده اند. اضافه بر آن، صدور دستِ کم ۱۵۶ حکم تازه اعدام رسماً تاييد شده است.



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


در ميان محکومين و اعدام شدگان تعدادی کودک که کمتر از ۱۸ سال داشتند گزارش شده است که از جمله آنان می توان از شايان اميدی، عليرضا ملاسلطانی و دو نوجوان ديگر در بندرعباس نام برد.

جمهوری اسلامی ايران در اعدام نوجوانان زير ۱۸ سال يکی از خون خوارترين رژيم های عصر کنونی می باشد. در قوانين قضايی جمهوری اسلامی معيار سنی برای اعدام وجود ندارد.

جمهوری اسلامی ايران از اعدام بعنوان يکی از اصلی ترين حربه ها عليه مخالفين سياسی خود بهره برداری کرده و می کند. فقط در طی تابستان ۶۷، بيش از ۴۰۰۰ نفر از زندانيان سياسی ايران پس از چند دقيقه حضور در برابر «هيئت های تفتيش عقايد»، به چوبه های دار آويخته شدند. از نظر کشتار دگرانديشان، حکومت اسلامی ايران مقام نخست را در عصر کنونی داراست.

ما به مناسبت فرارسيدن دهم اکتبر روز جهانی مبارزه عليه اعدام، بار ديگر خواستار لغو اعدام و قوانين قصاص، در ايران برای هميشه هستيم و تاکيد می کنيم که تمام مجرمين کيفری محکوم به اعدام بايد دوباره در دادگاه های عادلانه محاکمه شوند و مجازاتی انسانی و مطابق باآخرين يافته های علوم انسانی و جامعه شناسی و هم چنين متناسب با جرم مرتکب شده برای آنها در نظر گرفته شود.

ما خواستار توقف ماشين کشتار دگر انديشان در ايران بوده و از تمام سازمان ها، گروه ها و شخصيت های جهانی می خواهيم از اين خواست بحق و انسانی ما حمايت کنند.

ما خواستار آزادی بی قيد و شرط تمام زندانيان سياسی و عقيدتی هستيم.

ما خواستار لغو احکام جاری اعدام همه زندانيان سياسی از جمله: رشيد آخکندی، منصور آروند، جابر آلبوشوکه، مختار آلبوشوکه، عبدالرضا امير خنافره، شريفی امير معاوی، سيد سامی حسينی، غلامرضا خسروی سوادجانی، سمکو خورشيدی، هادی راشدی، انور رستمی، عبدالوهاب ريگی، مهر الله ريگی، حبيب ريگی نژاد، عبدالغنی زنگی زهی، هوشنگ رضايی، عبدلله ‌سروريان، مصطفی سليمی، نويد شجاعی، هاشم شعبانی نژاد، عبدالرحيم صحرازهی، شهاب عباسی، غازی عباسی، رحمان عساکره، محمد علی عموری، ابراهيم عيسی پور، عبد الرضا قنبری، حبيب الله‌ گلپری پور، حبيب الله ‌لطيفی، عبدالامير مجدمی، عزيز محمدزاده‌، سيد جمال محمدی، زانيار مرادی، لقمان مرادی، شيرکو معارفی، بختيار معماری، سيروان نژاوی، علی نعامی، سلمان ميايی، خواستار اعتراض مجامع بين المللی به اين قوانين ضد انسانی در جمهوری اسلامی هستيم.

ما تمام نهادهای حقوق بشری را در حمايت از اين خواسته ها، به کمپين جهانی عليه اعدام دعوت ميکنيم.

همبستگی برای حقوق بشر در ايران
امضا کنندگان:
اتحاد برای ايران ـ بلژيک
اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی درايران ـ آمريکای شمالی
اتحاد برای پيشبرد سکولاردموکراسی در ايران ـ نيويورک
اتحاد برای پيشبر سکولاردموکراسی درايران ـ لوس آنجلس
اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی در ايران ـ واشنگتن
اتحاد برای پيشبرد سکولاردموکراسی در ايران ـ شيکاگو
اتحاد برای پيشبرد سکولار دموکراسی در ايران ـ اورنج کانتی کاليفرنيا
اروپرس ـ بلژيک
انجمن حقوق بشرودموکراسی ـ هامبورگ
انجمن همبستگی ايرانيان ـ دالاس
انجمن حقوق بشرجنوب کاليفرنيا
کميته مستقل ضد سرکوب شهروندان ايرانی ـ پاريس
بنياد اسماعيل خوئی ـ آتلانتا
حاميان مادران پارک لاله ـ لوس آنجلس/ ولی
حاميان مادران پارک لاله ـ دورتموند
حاميان مادران پارک لاله ـ ژنو
حاميان مادران پارک لاله ـ ايتاليا
حاميان مادران پارک لاله ـ کلن
کانون ايران آزاد
کانون حقوق بشر سيمرغ ـ دورتموند
جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران – اتريش
جمعيت دفاع از حقوق مردم ايران ـ اتريش
جنبش سبز کارديف ـ انگليس
حنبش سبزلندن ـ انگليس
جنبش آذربايجان

برای پشتيبانی از اين حرکت با ايميل زير تماس بگيريد
[email protected]


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016