آيا جنگ اسرائيل و حماس مانع سازش امريکا با ايران می شود؟ ناصر مستشار

بار ديگر يک جنگ ويرانگر به منطقه خاورميانه ، ميان اسرائيل و حماس بازگشته است. امريکا بطور همه جانبه در کنار اسرائيل و عليه حماس ايستاده است.امريکا به اسرائيل بطور جدی توصيه کرده است که از کشتن اشخاص غير نظامی خودداری ورزد اما در مبارزه با حماس کوتاه نيايد .درست در همين ايام که اسرائيل و حماس به نبرد برخاسته اند ،جمهوری اسلامی نيز سازش با امريکا را در دستور خويش قرار داده است.

حکومت اسلامی ۳۴ سال در همه زمينه ها از جنبش فلسطين حمايت کرده است.اما اين روزها به يک سکوت همه جانبه در قبال جنگ اسرائيل و حماس روی آورده است.دريک دوره طولانی ، پشتيبانی ايران از فلسطين در واقع همه امور خارجه نظام را در برگرفته است وعملا به شناسنامه حکومت اسلامی در جهان تبديل شده است. وضعيت سوريه به نفع بشار اسد نيست. جمهوری اسلامی در داخل در همه زمينه ها به تنگنا رسيده است!

اختلافات جناحی در درون حکومت اسلامی به اوج خود رسيده است! هريک از جناح های مدعی در حکومت اسلامی می خواهد تا سازش با امريکا را به نام خود پايان بخشد!

اينک جمهوری اسلامی بايد يا سازش با امريکا که کنار اسرائيل ايستاده است را برگزيند و يا حيثيت ۳۴ ساله جهانی حمايت از فلسطين را به فراموشی بسپارد.

شايد جمهوری اسلامی برای حفظ اقتدارخويش، همه پرنسيب های گذشته خودرا در سازش با امريکا قربانی نمايد که آنگاه ديگر جمهوری اسلامی محبوب نيروهای حزب الله داخل و جهان نخواهد بود!

باراک اوباما پس از انتخاب مجدد ، مرحله تازه ای را برای مذاکره با ايران و با پيشنهاد های بهتر در زمينه هسته ای آغاز کرده است که همين جای نگرانی اسرائيل بوده است!

يا حکومت اسلامی بايد سازش با امريکارابپذيرد تا خود را نجات دهد اما آنگاه در مقابل مردم شرمنده و شرمسار باقی خواهد ماند ويا اينکه نظام حاکم برايران بارديگر از حماس حمايت خواهد کرد و با امريکا سازش نخواهد کرد که بلادرنگ با مشکلات عديده داخلی و خارجی بايد همه چنان دست وپنجه نرم کند!

در ضمن حماس نيز بشار اسد را تنها گذاشته است ومقر خود را در دمشق ترک کرده است که همين موضوع باعث تيرگی حماس و جمهوری اسلامی شده است.

به نظر می رسد که جمهوری اسلامی در اين روزها به حفظ نظام خواهد انديشيد و از حماس بطور جدی دفاع نخواهد کرد!

اگر حکومت اسلامی به دفاع از حماس برخيزد ،اما اين بار بسيار شرمگينانه و با احتياط عمل خواهد نمود!

امکان حمله از جانب اسرائيل به ايران بايد وجود داشته باشد "به صورتی که ادامه وجود رژيم مورد پذيرش باشد، و جنگ آغاز نشود، اما به طور موثر و اطمينان آور مانع از دستيابی ايران به توان بالقوه هسته ای (با کاربری) نظامی شود." (۱)

اين مطلب را دکتر "يوزی آراد" طی سخنانی در کنفرانس اتحاديه های دفاعی که در اتاوا کانادا برگزار شد بيان کرد. (۲) يوزی آراد سوابق زير را در کارنامه خود دارد:
مشاور امنيت ملی در کابينه دوم نتانياهو نخست وزير اسرائيل (۲۰۱۱ - ۲۰۰۹)
مشاور سياست خارجی نتانياهو (۱۹۹۹ - ۱۹۹۷)
مدير اطلاعات موساد و ساير سمت ها (۱۹۹۷ - ۱۹۷۵)

همان گونه که از جمله وی به وضوح بر می آيد، اسرائيل يک ايران اتمی را تحمل نمی کند اما يک جنگ وسيع به گونه ای که منجر به سرنگونی حکومت جمهوری اسلامی شود را ايده آل خود نمی داند. آيا اسرائيل تنها کشوری است که می خواهد ايران در دست حکومتی به شدت بی لياقت، فاسد و عقب مانده مانند حکومت جمهوری اسلامی باشد؟ چرا؟

پاسخ کوتاه اين است که تعدادی ديگر از کشورها نيز از چنين حکومتی سود می برند: برخی از کشورهای عربی حاشيه خليج فارس در سايه بی لياقتی حکومت ايران، مرکز تجارت و اقتصاد اين منطقه استراتزيک شده اند و می خواهند به اين روند ادامه دهند. ترکيه از قبل اين حکومت فاسد و ناتوان صاحب درآمد های بادآورده ای شده است و از صنعت گردشگری ايجاد شده در اثر سخت گيری های قرون وسطائی حکومت ايران منافعی مستمر می برد. اين حکومت غرب ستيز، و ضمناً منادی نسخه موميائی و فاشيستی از اسلام، نه خود به حياط خلوت روسيه يعنی آسيای ميانه راه می يابد و نه جاده را برای ساير کشورها هموار می کند. پاکستان و حتی برخی غربی ها هم که از ديرباز مشهور به اختلاف انداختن و حکومت کردن بوده اند، با شبح "شيعه رافضی"، مردم خود را دل مشغول کرده اند. در مورد چين هم که نياز به هيچ توضيح نيست که چگونه کالاهای بی کيفيت خود را بدون الزامات مربوط به استاندارد، گارانتی و غيره به بازارهای ايران سرازير کرده است. ادامه حيات جمهوری اسلامی و ظلم عمومی که به ساکنان استان های کشور می کند، به تدريج بذر تجزيه طلبی را در کشور می کارد و از اين جهت لبخند مرموزی را بر لب اغلب کشورهای همسايه که چشم طمع به خاک ايران داشته اند آورده است. و اين انتهای فهرست کسانی که از وجود اين حکومت سياه سود می برند نيست.

هيچ يک از کشورهای مذکور، از يک ايران بدون جمهوری اسلامی خشنود نخواهند شد. مهم تر آن که ايران بدون جمهوری اسلامی، در درجه اول با اتکای به نيروی انسانی بسيار متخصص خود که در داخل و خارج کشور هستند، و در درجه دوم با تکيه بر منابع طبيعی سرشارکشور، می تواند با سرعت کشور را در مسير رشد و ترقی قرار دهد. اسرائيل هم همواره تلاش کرده که خود را تنها ياور جهان غرب در خاورميانه بنماياند، خوش ندارد چهره کشور ايران بدون جمهوری اسلامی که همانا چهره دوستی و همزيستی است از صورت فعلی آن يعنی تروريسم، آدمکشی و تهديد در آيد. در ضمن، وجود ايران تهديد کننده اسرائيل، بازی قدرت در داخل اسرائيل را به نفع تندروها تغيير داده و چهره آن کشور را نزد افکار عمومی دنيا به شدت بهبود بخشيده است. چه موهبتی بهتر از يک جمهوری اسلامی ناتوان، بی لياقت، فاسد اما از نظر اتمی بی خطر؟

بی جهت نيست تنها چند ماه پس از سرکوب خونين مردم ايران در عاشورای هشتاد و هشت زمزمه نگرانی مردم از تنها ماندن، و نيز سازش های پشت پرده غرب با جمهوری اسلامی، شنيده شد. زمزمه ای که امروز در کوچه و بازار بيشتر شنيده می شود و متاسفانه موجب سردرگريبانی و نااميدی تعداد قابل توجهی از مردم شده است. (۳)

« يک نماينده دولت اسرائيل که پنجشنبه از شهر «کريات ملاخی» ديدار می کرد، در مصاحبه با راديوی سراسری اسرائيل گفت که اسرائيل زخمی شدن يک نوزاد و ريخته شدن خون او را با وخامت بسيار تلقی کرده است، و اين را نيز گفت که «خون يک يهودی بيشتر از خون تمامی چند ميليون مردم غزه اهميت دارد و اگر لازم به گسترش عمليات نظامی باشد، کاری خواهيم کرد که همه مردم غزه به صحرای سينای فرار کنند».

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاورقی ها:
(۱) نقل جمله مورد اشاره در متن و خبر سخنرانی را می توانيد در روزنامه "جوئيش تريبون" چاپ کانادا، نسخه هشتم مارس ۲۰۱۲، صفحه ۹ ملاحظه فرمائيد:
http://www.jewishtribune.ca/archives
(۲) ويدئوی سخنرانی يوزی آراد را در لينک زير ببينيد:
http://cda-cdai.ca/cda/annual-general-meeting/ottawaconference2012
(۳) لينک زير را ملاحظه بفرمائيد:
http://iranstat.files.wordpress.com/2010/08/nazarsanji_1389-05-16_weblog.pdf