خوزستان من، ايران من است! نامه سرگشاده کورش زعيم به مهدی طائب

جناب حجت الاسلام مهدی طائب،
رياست محترم قرارگاه راهبردی عمار

سخنان اخير شما درباره خوزستان و سوريه، وحشت به دل ايرانيان باشرف و ميهن پرست در ايران و برونمرز انداخت. اين اظهارات شما که فرموديد "دشمن اگر بخواهد سوريه يا خوزستان را بگيرد، الويت با اين است که ما سوريه را نگه داريم، و اينکه سوريه استان سی و پنجم برای ماست، يا اينکه اگر سوريه را نگه داريم، خوزستان را می توانيم پس بگيريم، يکی از شگفت انگيزترين انديشه های راهبردی در تاريخ سياست خارجی کشورهاست.

نخست اينکه کشور سوريه يک کشور مستقل، عضو سازمان ملل و دارای ملتی با غرور ملی و پيشينه چند هزار ساله است. من تصور نمی کنيم که ملت بزرگ سوريه از اينکه شما کشورشان را استانی از استانهای جمهوری اسلامی بخوانيد شادمان شوند. برعکس اين سخنان تخم دشمنی را در ذهن آنان خواهد کاشت، اگر که هم اکنون با ما دشمن خونی نشده باشند.

دوم اينکه سوريه سرنوشت خود را دارد و اين سرنوشت در دست چندين کشور قدرتمند قرار گرفته که جمهوری اسلامی را هم می توان در آن زمره شمرد. آن کشورهای قدرتمند ديگر، که مجموعشان دهها بار از ما قدرتمندتر هستند، از شکست راهبردی خود در سوريه خوششان نمی آيد، ولی از شکست راهبردی جمهوری اسلامی شادمان می شوند. آنها قصدشان همين است که همه گناهان را متوجه جمهوری اسلامی کنند تا بتوانند گامهای بعدی را آسان تر، و با مواضعی حق بجانب تر در برابر افکار عمومی جهان، بردارند. آيا هيچکدام از سياستمداران و ديپلمات های آنها را ديده يا شنيده ايد که با چنين ادبياتی در ملاء عام سخن بگويند؟ حضرتعالی در سمت رييس قرارگاه راهبردی عمار مسئول اقدامات "راهبردی" شناخته می شويد و سخنان شما دست کم گرفته نمی شود. سياستمداران کشورهای موفق در جنگ سخت نرم سخن می گويند، در صورتيکه حضرتعالی در جنگ نرم بسيار سخت سخن می رانيد.

جنابعالی با اعلام علنی برنامه تشکيل بسيج سوريه با ۶۰ هزار حزب‌اللهی و تحويل گرفتن جنگ کف خيابان‌ها از ارتش سوريه، عملا کشتار بيش از ۷۰ هزار نفر در سوريه را به گردن ايران انداختيد. اين دقيقا اعترافی است که دشمنان جهانی ما می خواستند از دهان ما بشنوند.

سوم اينکه اگر خوزستان را از دست بدهيم، هرگز نخواهيم توانست آن را پس بگيريم، زيرا دشمنان ما شرايطی را بوجود خواهند آورد که طبق قانونهای بين المللی دست ما از آن منطقه کوتاه شود. اگر برای بازپس گيری آن حمله کنيم، مواجه با نيروهای بين المللی از جمله ناتو خواهيم شد. من ترجيح می دهم وارد جزئيات نشوم، حضرتعالی می توانيد از مشاوران آگاه خود استفسار کنيد. از سوی ديگر، با رفتن خوزستان، درآمد کشور از نفت از دست خواهد رفت و شما ديگر توان کمک به سوريه را نخواهيد داشت. البته برای ملت خودمان از دست دادن اين درآمد تفاوتی نخواهد کرد. مدتهاست که از بهره اين درآمد محروم هستند.

تاکيد شما بر عدم وجود تهديد منطقه ای برای ايران، با نام بردن از افغانستان و پاکستان و عراق، از يک "قرارگاه راهبردی" نيز شگفت انگيز بود. ما دشمنان ثروتمند و تا دندان مسلح در جنوب خود داريم که چيزی بجز درهم شکستن ايران را در سر ندارند. اگر خودشان جرات حمله نداشته باشند، بزرگترين پايگاه دريايی و هوايی تاريخ بشريت در دويست کيلومتری ماست و دستکم پنج کشور مقتدر در نزديک مرزهای ما حضور و آمادگی جنگی دارند. پيرامون ما هيچ کشوری دوست ما نيست و همه با رغبت به دشمنان ما کمک خواهد کرد.

جناب حجت الاسلام طائب، با توجه به موقعيت قدرتمندی که در گذشته داشته و اکنون داريد، من می دانم که طرف شدن با شما کار بسيار بسيار خطرناکی است؛ ولی من ميهنم را بيش از اين ملاحظات دوست دارم، و اگر شما بخواهيد خوزستان من را با سوريه معاوضه کنيد من با شما سر جنگ خواهم داشت.

با گراميداشت و ترس از واکنش شما،

کورش زعيم
عضو شورای مرکزی جبهه ملی ايران
۲۷ بهمن ۱۳۹۱