خامنه‌ای؛ فحاشی به اروپاييان يا خط و نشان برای رفسنجانی؟! مجتبی واحدی

ترديدی وجود ندارد که گروهی از مردم به توصيه‌های نخبه‌نمايان اصلاح‌طلب و در رأس آن‌ها گروهی از حاميان خاتمی و رفسنجانی توجه می‌کنند. لذا ورود اين گروه به رقابت‌های انتخاباتی، بزرگ‌ترين نگرانی خامنه‌ای، يعنی سردی فضای انتخابات را برطرف خواهد نمود بدون آن‌که هيچ نشانه‌ای از "اقتدار رئيس‌جمهور آينده برای حل‌وفصل بحران‌ها" مشاهده شود

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

ويژه خبرنامه گويا

اظهارات اخير علی خامنه ای در توصيف ملت های اروپايی و امريکايی، بازتاب گسترده ای در رسانه های گروهی داشت. اين اظهارات قبل از هر چيز ساختار معيوب جمهوری اسلامی و شدت استبداد در حکومت ولی فقيه را به نمايش گذاشت. هيچکس اجازه ندارد به انتقاد از اظهارات رهبر بپردازد در عين حال اين «بی ربط گويی» آنقدر برای کشور و نظام هزينه ساز است که در صورت وجود کوچک ترين روزنه برای انتقال ديدگاههای خردمندانه، يقيناً کسانی بلافاصله درمقام توجيه و جبران بر می آمدند. سکوت مقامات و رسانه های رسمی در برابر اين رسوايی، نشان گر واقعيتی است که در تحليل ها نسبت به عقده گشايی اخير خامنه ای ، مورد توجه قرار نمی گيرد و اين يادداشت به ان خواهد پرداخت.

در سالهای رياست احمدی نژاد بر دولت، بسياری از افراد نسبت به اظهارات بی ادبانه و تحريک آميز او هشدار دادند. اين هشدار ها چهار سال پيش و در اوج تبليغات انتحابات رياست جمهوری در سال ۱۳۸۸ به اوج رسيد. در همان زمان رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی بيست و هفتم ارديبهشت ماه ۱۳۸۸ خود در جمع مردم مريوان تلويحاً به دفاع از درشت گويی های و تنش زايی های احمدی نژاد پرداخت و گفت :« امروز وقتی کسی جنايات امريکا و صهيونيست ها را در تريبونهای جهانی مطرح می کند ملت های جهان شجاع می شوند اما متأسفانه عده ای درداخل عده ای احساس خجالت و شرمندگی می کنند».البته اين هشدارهای رهبر، کار ساز نشد و انتقادات از ادبيات و عملکرد دولت و رئيس آن در مواجهه با ساير کشورها همچنان ادامه يافت. يکی از منتقدان جدی احمدی نژاد در اين عرصه ، اکبر هاشمی رفسنجانی بوده وهست . او اخيراً و به ويژه با افزايش احتمال کانديداتوری برای نمايش انتخاباتی ۲۴ خرداد ، بر حجم انتقادات خود افزوده است . حاميان رفسنجانی نيز برای موجه جلوه دادن حمايت خود از شرکت در آنچه انتخابات ناميده می شود به توانمندی رفسنجانی در بازسازی روابط خارجی جمهوری اسلامی اشاره می کنند. من بر اين باورم زشت گويی اخير علی خامنه ای ، پاسخی به آن انتقادات و اين اظهار اميدواری هاست. در واقع رهبر جمهوری اسلامی ، خط ونشان کشيدن برای هاشمی رفسنجانی را از مهم ترين دغدغه ابراز شده او و حاميانش آغاز کرده تا کسی گمان نکند تغيير مسير سياست خارجی ، توسط کسی جز رهبر امکان پذير است. رهبر کينه جوی جمهوری اسلامی ، اکنون به رفسنجانی تفهيم می کند که اگر لازم باشد نه تنها تنش با دولت های بزرگ و قدرت های منطقه ای ، ادامه پيدا خواهد کرد بلکه رهبر و مزدبگيران بی اراده او، به جنگ ملت های دنيا نيز خواهند رفت.

اگر از اين زاويه به اظهارات اخير ولی فقيه توجه شود آنگاه تحليل گران به جای دست بر دست کوبيدن و احساس عصبانيت، به چالش با کسانی برخواهند خاست که بدون توجه به قدرت تخريب گری خامنه ای در سياست داخلی و خارجی، درحال فريب مردم و کشاندن آنها به بازی انتخاباتی رهبرهستند. ترديدی وجود نداردکه گروهی از مردم به توصيه های نخبه نمايان اصلاح طلب و در رأس آنها گروهی از حاميان خاتمی و رفسنجانی توجه می کنند. لذا ورود اين گروه به رقابت های انتخاباتی ، بزرگترين نگرانی خامنه ای يعنی سردی فضای انتخابات را برطرف خواهد نمود بدون آنکه هيچ نشانه ای از « اقتدار رئيس جمهور آينده برای حل و فصل بحران ها »‌مشاهده شود. نگارنده به اصلاح طلبان مشتاق حکومت، توصيه می کند در تحليل عقده گشايی اخير خامنه ای، به اين فرضيه نيز توجه کنند شايد نخستين خط و نشان خامنه ای ، تصميم گيری انتخاباتی آنها را تحت تأثير قرار دهد.