ساعت‌های سرنوشت‌ساز برای ايران و جهان، همايون نادری‌فر

خبرهای روزهای اخير و بخصوص پس از حمله وحشيانه شيميايی حکومت سوريه بر عليه مردم بی دفاع خود ،نشان می دهد که احتمال برخورد نظامی با اين رژيم بسيار بالا رفته است . آنچه که برای يک ايرانی مهم است ، آينده ايران و چگونگی پايان اين سناريوی پيچيده و ميزان تاثير آن در روند حرکت برای رسيدن به دمکراسی درايران آينده است .

چنانچه می بينيم و از خبرها و تحليلهای متعدد قابل فهم است ،جمهوری اسلامی با توسل به استراتژی تهديد در ظاهر و نرمش در پشت پرده ، در صدد جلوگيری از بروز جنگ بر عليه سوريه به هر شکل ممکن است و تلاش می کند تا متحدين سنتی خود چون روسيه را نيز در اين فاز تهديد و معامله سهيم سازد.

چرايی تلاش بی وقفه جمهوری اسلامی و لابی های آن در خارج از کشور برای جلوگيری از برخورد نظامی با رژيم بشار اسد را می توان در دو فاز جداگانه بررسی کرد ؛ ابتدا فرض را بر اين می گيريم که برخورد نظامی آغاز شده و جمهوری اسلامی نيز بنابه گفته های قبلی و قول و قرارهايی که با رژيم اسد و حزب اله لبنان دارد ،بصورت مستقيم وارد اين کارزار شود. در اينصورت مطمئنا گستره جنگ تا مرزهای ايران نيز کشيده خواهد شد و اين بهانه ای خواهد شد برای برخورد سنگين غرب با جمهوری اسلامی ،که تا کنون به خاطر منافع کوتاه مدت هر يک از قدرتهای غربی اروپايی و آمريکايی ، نمی توانستند به يک موضع و اتحاد جامع در مورد برخورد قاطع با جمهوری اسلامی برسند.

از زاويه ديگر ،اگر جمهوری اسلامی وارد اين کارزار نگردد و به نوعی بی طرفی را اتخاذ کند ،اين پيام را به دنيا و بخصوص متحدينش خواهد داد که همه سخنان و تعهدهای اين رژيم به هم پيمانانش ،شعاری بيش نبوده و نبايد هرگز به اين نظام اعتماد کرد و در معادلات سياسی راه داد ؛ که اين خود نيز باعث تضعيف بيش از پيش نظام بخصوص در عرصه بين المللی و از دست دادن بيشترمتحدين خود خواهد گرديد .

با اشاره ای خلاصه وار به دو گزينه فوق به چرايی تلاش بی امان جمهوری اسلامی، برای جلوگيری از آغاز جنگ عليه رژيم حافظ اسد پی می بريم و در اين ميان همانطور که مشهود است در ادامه اين تلاشها ،رژيم حتی توانسته است رژيم فرصت طلب روسيه را با دادن امتيازات بيشتر و وعده های ضد منافع ملّی ايران ، وارد اين مقوله کند . البته نبايد فراموش کرد که سياستهای روسيه و عملکردهای آن همواره نشان داده است که هرگز به دنبال تقابل جدی با تصميمات غرب نمی باشد و در اين مواقع با نشان دادن شاخ و دندان ، به دنبال معاملات پر سود با غرب بوده و هست و در نهايت بازنده اصلی اين بازی ،نظام فاسد جمهوری اسلامی خواهد بود .

با ذکر خلاصه ای از سناريوهای ممکن و مقدمه فوق ،آنچه مهم است توجه و دقت و هوشياری بيش از پيش نيروهای اپوزيسيون واقعی برای نجات ميهن از آسيب های احتمالی حاصل از سياستهای ماجراجويانه جمهوری اسلامی است .شرايط امروز کشور حاکی از اميدی واهی در ميان قشر عادی جامعه برای تغيير بعلت روی کار آمدن رئيس جمهور جديد است . نا آگاهی و گاه فراموشی مزمن در مورد کيستی رئيس جمهور جديد نظام و تکرار شعارهای عوام فريبانه معمول در زمان انتخابات نمايشی مختلف نظام ، باعث شده است که بيشتر مردم چشم و گوش از تحولات در حال بروز در منطقه بپوشند و با اميدی کم رنگ ،به دنبال حداقلها در زندگی روزمره باشند .غافل از اينکه شخص رئيس جمهور جديد ،خود در طول ۳۴ سال گذشته ،يکی از مهره های اصلی مديريت نظام در رده های بالا بوده و نقشی تاثير گذار در سياستهای انتخابی نظام در طول ۳۴ سال عمر آن داشته است .

از سويی ديگر پيامهای دول غربی و جامعه بين المللی در هفته های گذشته که حاکی از نوعی نرمش سياسی در مقابل جمهوری اسلامی بود ، خود قسمتی از يک روند ديپلماتيک قدم به قدم برای کاهش هزينه ها در مورد رسيدن به يک هدف مشخص است و اين غير از آموزه های آکادميک سياسی نمی باشد و بارها از آن با عبارت مشت آهنين درون دستکش مخملی از سوی کارشناسان سياسی نام برده شده است. اين روند در پيش گرفته شده از سوی غرب ،همان موردی است که به مذاق ما مخالفين نظام و خواستاران براندازی جمهوری اسلامی خوش نمی آيد ، ولی در نهايت بايد واقع بينانه به موضوع نگريست و متوجه شد که هر کشوری در مرحله اول به دنبال منافع ملی تعريف شده خود می باشد و ما در جايی که هنوز خود نمی توانيم منافع ملی را حفاظت و پاسداری کنيم ،نبايد به دنبال دلسوزی ديگران و چشم پوشی آنها از منافع ملی خودشان باشيم .آنچه مهم است بازگويی حقايق و اصرار بر آگاه سازی سياستمداران جهان برای اثبات اين موضوع مهم است که هرچند جمهوری اسلامی ، منافع کوتاه مدت آنها را به طرق مختلف در منطقه تامين می کند ،ولی مطمئنا در بلند مدت ،به دنبال رسيدن به شعارهای ايدئولوژيک خود و تسلط بيشتر برتصميمات بين المللی خواهد بود و در اين ميان از امتياز ماجراجويی و تهديد و تروريست و بمب اتمی ،استفاده خواهد کرد و در نهايت مردم ايران نيز همچون مردم کره شمالی در جامعه ای عاری از ارزشهای انسانی و حقوق بشر ،به زندگی نباتی ديکته شده ،ادامه خواهند داد .

در اين ميان آنچه مهم است ،آمادگی نيروهای مخالف رژيم و بخصوص نيروهای داخل کشور است که اين روزها در صدد سازماندهی همفکران و نيروهای متخصص بصورت گروهی باشند و بتوانند در مورد هر يک از سناريوهای بوجود آمده در روزهای آتی ،نقشی موثر و راهبردی برای جلوگيری از وارد شدن حتی کمترين آسيب به بنيادهای اقتصادی و اجتماعی انجام دهند .

آنچه مسلم است و عقل سليم حکم می کند ،اين است که بايد همه گزينه های احتمالی را در نظر گرفت و حتی گزينه احتمالی جنگ را که مخالف سرسخت آن هستيم و می دانيم که تبعات منفی بسياری را برای کشور و مردم کشورمان خواهد داشت ، را نيز مد نظر داشته باشيم و جدای از اينکه بايد خود را به خاطر کم کاری و عدم رويکرد حداکثری برای تغيير نظام فاسد و ماجراجو ملامت کنيم ، و خود را باعث و بانی بوجود آمدن شرايط حاضر و احتمال خطر جنگ بدانيم ؛ از سويی بايستی منتظر مسائل و اتفاقات حاصل از ماجراجويی و قدرت طلبی رژيم فاسد نيز باشيم و در اين ميان آنچه مهم است ،درک مسائل و مديريت آن به نحو صحيح و به نفع ملت و ميهن عزيزمان ايران است .

مطمئنا کسانی و گروههايی در روزهای آينده و درکشور پيروز هر اتفاق خواسته و ناخواسته خواهند بود که برای تمام اتفاقات احتمالی در آينده ، برنامه ای مدون و صحيح و کارشناسی شده داشته باشند و ضمن همراه کردن اکثريت مردم با آگاهی رسانی و اعمال صادقانه خود، سياست درست تعامل با جامعه بين الملل به نفع منافع ملی را مد نظر داشته باشند که شخصا اميدوارم ، اين کار از سوی نيروهای سکولار و دمکراسی خواه ميهن پرست ، تا به امروزانجام شده باشد و ادامه يابد.