فرارسيدن روز واقعی زن ايرانی با انحلال حکومت اسلامی همزمان است! بيانيه سازمان های سکولار دموکرات و انحلال طلب ايران

هشتم مارس، روز جهانی زن، در تقويم سکولار دموکراسی جهان دارای جايگاه پر اهميتی است؛ چرا که سکولار دموکراسی جنبشی است برخاسته از دل اعلاميهء جهانی و جهانگير حقوق بشر در جهت رفع تبعيض از انسان؛ انسانی که «زن» آن نيمه ای از او است که در طول تاريخ بيشترين ستم ها را تحمل کرده و، با عنوان مجعول جنس ضعيف تر و ناتوان تر، در اغلب ساحت های زندگی اجتماعی، اقتصادی، حقوقی و فرهنگی تبعيض را با کل وجود خود لمس کرده است؛ آنگونه که در آغازگاهان قرن بيست و يکم ديگر شکی در ميانه نيست که مقام و موقعيت زن در هر جامعهء بشری معياری برای تشخيص پيشرفتگی يا عقب ماندگی آن جامعه نيز هست.

در سراسر يک قرن گذشته، با وجود نهضت ها و انقلابات گوناگون در کشور ايران، کمتر بخشی از جامعه دچار تلاطم و فراز و نشيبی دردآور تر از آنی بوده است که زنان ايران با آن روبرو بوده اند و، بنا بر شهادت همهء تاريخ کشورمان، همواره بازتوليد استبداد و تداوم تسلط ارزش های جامعهء مردسالار نخستين قربانی های خود را از دل آزادی ها و حقوق زنان جامعه انتخاب کرده اند.

اکنون، پس از ۳۵ سال از آغاز دوران نکبت بار حکومت اسلامی، بسهولت می توان نشان داد که چگونه اين حکومت بر اساس گوهر «تبعيض آفرين و زن ستيز»ش ساخته شده و هيچ روزنه ای هم برای خروج از بن بست مشکل زنان در اين حکومت وجود ندارد. برشماری آنچه اين حکومت از زنان جامعه ستانده، و آنچه هائی که زنان از آنها محروم گشته اند، کار آسانی نيست و فهرستی بلند بالا را در بر می گيرد که بلندايش خود نشانهء بارزی از گريزناپذيری ضرورت انحلال همهء اشکال سياسی اين حکومت و لغو قانون اساسی شريعت بنياد آن بشمار می رود. يعنی، تا اين حکومت هست، و تا احکام شريعت فرقهء اثنی عشريه بنياد قانون اساسی آن را تشکيل می دهند، هيچ راه گشايشی برای معضل زنان در ساختاری اينگونه مذهبی ـ ايدئولوژيک وجود ندارد. اين حکومت می تواند از انرژی و بمب اتمی دلبندش بگذرد اما قادر به اعطای حقوق انسانی زنان کشور بر اساس اعلاميهء حقوق بشر نيست.

سازمان های سکولار دموکرات ايران در خارج کشور بر اين عقيده اند که زنان ايرانی، چه در داخل و چه در خارج کشور، مهمترين نيرو برای طلب استقرار حکومتی سکولار دموکرات در ايرانند؛ حکومتی که بتواند جانشين ساختار حاکميت تبعيض آفرين کنونی شده و، به جبران اين همه بيدادی که بر مردم ايران و بخصوص زنان کشور رفته است، بکوشد.

در اين شرايط است که هر گام کوچک زنان ايرانی در جهت شکستن کليشه ها، باورها و قوالب ظاهراً نامتغيير سنتی و مذهبی نه تنها از منظر انسانی قابل ستايش است بلکه حرکتی رو به جلو و مهم محسوب می شود که در جهت انحلال نظام ها، سياست ها و حکومت هائی است که انسان را فقط در قالب جنسيت اش می شناسند و، با اتکاء به قوانين مذهبی و با جعل عناوين غيرعلمی، مانع رشد و حرکت او در اغلب ساحت های زندگی اجتماعی، سياسی، اقتصادی، حقوقی و فرهنگی می شوند. و به همين دليل است که بايد بر ضرورت حضور زنان رزمندهء ايرانی در صحنهء مبارزات سکولار دموکراتيک بيش از پيش تأکيد کرد.

باری، از نظر ما، روز واقعی زن ايرانی هنگامی فرا خواهد رسيد که ديوارهای قلعهء ديو حکومت اسلامی فرو می ريزند و اسيران بندهای مرئی و نامرئی اش آزاد شوند.

تا آن روز چشم ها و دست های همهء سکولار دموکرات های انحلال طلب به سوی مبارزات زنان شجاع ايران گشوده است.

نام سازمان های امضاء کننده، به ترتيب الفبا:
اتحاد عشاير و اقوام جنوب ايران
جبههء مردم بلوچستان
جبههء ملی ايران در خارج کشور
جنبش سکولار دموکراسی ايران
حزب پان ايرانيست ايران (برون مرز)
سازمان دفاع از حقوق ملی خلق ترکمن
سازمان سياسی ـ فرهنگی ايران پاد
شبکهء سکولارهای سبز ايران
کانون فرهنگی پارس لر بختياری ايرانبان
گروه ايران اميد
گروه رايزنی برای اتحاد
مرکز مطالعات سياسی و تحقيقات استراتژيک اپوزيسيون