پاريس: تظاهرات روز جهانی زن از ميدان باستيل به ريشيليو، شنبه ۸ مارس

آنچه که ما می‌خواهيم، برابری است!
هشت مارس، ساعت ۱۴:۳۰
راه پيمايی از ميدان باستيل به ريشيليو

«آنچه که ما می‌خواهيم، برابری است!» امسال اين شعار اصلی راهپيمايی هشتم مارس در پاريس است. زنان و مردان آزاده با ده ها شعار و خواست در سه زمينه مهم «حق زن بر بدنش»، «استقلال مالی و اجتماعی» و «برابر حقوقی»، که به شعار و خواستِ محوری «برابری» تعیّن می‌بخشد و آن را متحقق می‌کند، با راهپيمايی در خيابان‌های پاريس بزرگداشت روز جهانی زن را برگزار می‌کنند.

در فراخوانِ راهپيمايی ۸ مارس، ده ها انجمن مدافع حقوق زنان، سنديکاها و احزاب پيشرو فرانسوی، سياست‌های دولت در زمينه های اقتصادی و اجتماعی را مورد انتقاد قرار داده و آن را به عقب نشينی در برابر نيروهای ارتجاعی و کارفرمايان تعبير می‌کنند. آنها با تاکيد بر اين واقعيت که فشارهای ناشی از بحران کنونی، سياست سختگيری اقتصادی و کاهش بودجه های رفاهی در درجه اول متوجه زنان است، از دولت می‌خواهند که از کاهش بودجه در زمينه های اجتماعی، بهداشت و فرهنگ به ويژه از بسته شدن بيمارستان‌ها، زايشگاه ها، مهدهای کودک و مراکز فرهنگی و تفريحی برای کودکان پيشگيری کند.

همچنين در اين فراخوان، به رشد نيروهای واپسگرا و راست افراطی و کمبود سياست‌های دولت برای پيشگيری و کاهش خشونت عليه زنان اشاره شده و بر همبستگی با مبارزه زنان و مردانی که برای برابری حقوق زن و مرد و عليه هرگونه تبعيض و خشونت جنسيتی در دنيا مبارزه می‌کنند تاکيد شده است.

کميته مستقل ضد سرکوب شهروندان ايرانی از ايرانيان آزاده ساکن پاريس و حومه دعوت می‌کند تا برای همراهی با خواست‌های برگزارکنندگان اين راهپيمايی، در آن شرکت کنند. در همان حال، فرصت خوبی خواهد بود برای اعتراض به نقض پيوسته حقوق پايه ای زنان در ايران و افشای سياست‌های ضد زن جمهوری اسلامی که اساسش بر تبعيض آشکار جنسيتی بنا شده است.

در نظام جمهوری اسلامی، همه نابرابری‌هايی که نيروهای پيشرو در کشورهای اروپايی عليه آنها مبارزه می‌کنند، با شدتی بسيار بيشتر، بر زنان اعمال می‌شود. برابری زنان با مردان در ايران تنها در برابر سرکوب حاکميت است. محکوميتِ کُنشگر دانشجويی مريم شفيع پور به هفت سال زندان و اعدام فرزانه مرادی در روزهای اخير، دليل روشنی است که دستگاه شکنجه، حبس و اعدام در جمهوری اسلامی تفاوتی بين زنان و مردان ايرانی قائل نمی‌شود.

هم اکنون ده ها کُنشگر جنبش زنان، زنان روزنامه نگار، کُنشگر اجتماعی و سياسی در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر می‌برند. وضعيت ده ها زن بهايی هم که تنها به خاطر دين‌شان به حبس‌های طولانی محکوم شده اند اسف‌بار است.

حضور ما در کنار نيروهای پيشرو جامعه فرانسه برای درخواست برابری حقوقی بين زنان و مردان و رفع خشونت عليه زنان در اين جامعه، وظيفه انسانی ماست. همراه با آن، افشای تبعيض و اعتراض به سرکوب در جامعه ايران، کمترين وظيفه ای است که ما می توانيم در همبستگی با زنان ميهن‌مان که در زندانی به گستردگی ايران اسيرند و در پشتيبانی از مبارزه آنها برای برابری حقوق، انجام دهيم.

Samedi, 8 mars 2014 à 14h30
Place de la Bastille, 75012 Paris

کميته مستقل ضدسرکوب شهروندان ايرانی
(عضو شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ايران)