پیکر ریچارد فرای، سرگردان میان ایران و تاجیکستان

ف.م.سخن - خبرنامه گویا

ریچارد فرای٬ ایران شناس و ایران دوست مشهور امریکایی٬ در سن ۹۴ سالگی درگذشت. فقدان او در میان اهالی فرهنگ ایران زمین٬ ضایعه ای تاسف بار به شمار می رود. پروفسور فرای نیز همچون استادش پروفسور آرتور اپهام پوپ درخواست کرده بود تا پیکرش بعد از مرگ در کنار زاینده رود و جایی نزدیک پل خواجو دفن شود ولی این درخواست اکنون با هیاهوی هیاهوگران حرفه ای و اراذل و اوباش حکومتی تبدیل به معضلی شده است؛ معضلی دردناک که قلب هر ایرانی با فرهنگی را جریحه دار می کند.

پروفسور ریچارد فرای ایران دوست را بی پروا جاسوس امریکا می نامند و پروفسور پوپ و همسرش فیلیس اکرمن را که در کنار رودخانه ی خشک شده ی زاینده رود دفن اند دزدان میراث فرهنگی ایران٬ که باید مقبره شان تخریب شود.

دشمنی اینان دشمنی مردم عادی و عوام با فرای و پوپ نیست. سران فکری این ها که در گوشه ای از دفتر «کیهان» جا خوش کرده اند و هم اکنون با سرعت بسیار مشغول جمع آوری اسناد «نیمه پنهان» پروفسور فرای و پروفسور پوپ هستند٬ اصولا با هر چه ایران پیش از اسلام را بزرگ بنامد و بزرگ بداند مخالفت می کنند. هویت ایران برای اینان تنها از بعد از اسلام معنا می یابد و ایران اینان٬ ایران اسلامی ست.

به همین خاطر دیدیم که چه بر سر احمد تفضلی آوردند و چه هتاکی هایی به استاد بزرگ مان دکتر عباس زریاب خویی کردند.

جالب این جاست که این دانشمندان هرگز تفکیکی میان ایران معاصر و ایران پس از اسلام قائل نمی شدند و دوره ی بعد از اسلام را٬ فرهنگی تاثیر گرفته از اسلام و تاثیر گذار بر اسلام می دانستند. در اصل٬ بزرگداشت اینان٬ بزرگداشت همان چیزی ست که آقایان معترض علی القاعده باید خواهان آن باشند اما امان از کوته فکری سران جهل.

پیش از درگذشت ریچارد فرای٬ بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار٬ -که ریاست اش را دکتر سید مصطفی محقق داماد از اسلام شناسان برجسته ی معاصر بر عهده دارد- در زمان حیات استاد بزرگ ایرج افشار٬ جایزه جهانی ایران شناسی این بنیاد را به پروفسور فرای اهدا کرد. ماجرای اهدای خانه توسط احمدی نژاد به او را نیز همه به یاد داریم.

اکنون اراذل و اوباش حکومتی تظاهراتی برگزار کرده اند و بر در و دیوار مقبره ی پروفسور پوپ و همسرش شعار های زشت و زننده ای نوشته اند و از دولت فعلی خواسته اند تا پیکر فرای در اصفهان دفن نشود.

اما دولت تاجیکستان٬ که فرای در آن جا بیش از ایران زندگی کرده بود٬ اعلام آمادگی کرده است تا اگر حکومت ایران پیکر فرای را نپذیرد٬ او را در شهر دوشنبه دفن کند. واقعا که جای تاسف بسیار است. کسی که سمبل ایران شناسی و ایران دوستی ست باید در قلب دوشنبه با عزت و احترام بسیار دفن شود و در ایرانی که آن را می پرستید٬ با شعارهای زشت مشایعت گردد.

یادش گرامی باد.

عکس های خبرگزاری فارس از تجمع اعتراض آمیز نسبت به تدفین ریچارد فرای در کنار زاینده‌رود: