رضا ضراب، زمينه‌ساز ديدار زنگنه و اردوغان

خزانه‌دار اتاق بازرگانی تهران با اشاره به ارتباطات گسترده رضا ضراب با مقامات عالی‌رتبه ترک گفت: چند هفته پيش که آقای زنگنه به ترکيه رفته بود و می‌خواست با اردوغان ديدار کند، رضا ضراب زمينه اين ديدار را فراهم کرد.

حميد حسينی در گفت‌وگو با هفته‌نامه «تجارت فردا» با انتقاد از روند فضاسازی‌ها عليه رضا ضراب اظهار کرد: ما قدر آدم‌ها و فرصت‌هايمان را نمی‌دانيم و‌گرنه الان دوستان بسياری در کنار خود داشتيم. اينقدر که ما عليه خودمان، ظرفيت‌هايمان و نيروهايمان فعال هستيم در کشورهای ديگر اين چنين نيست.

وی ادامه داد: همين رضا ضراب که اينقدر از او انتقاد کرديم، با ارتباطاتی که داشت توانست بخشی از منابع مالی ما را آزاد کند اما می‌بينيم که هنوز مسئولان ايرانی عليه او مصاحبه می‌کنند. خب، اين کارها چه نفعی برای ما دارد؟

خزانه‌دار اتاق بازرگانی تهران افزود: برای چه می‌آييم رضا ضراب را به بابک زنجانی متصل می‌کنيم؟ ضراب را در ترکيه می‌سوزانيم که ديگر کاری برايمان انجام ندهد. همين رضا ضراب که اينقدر او را مورد عتاب قرار می‌دهيم برای ديدار مسئولان ما با ترک‌ها زمينه‌سازی می‌کند. چند هفته پيش که آقای زنگنه به ترکيه رفته بود و می‌خواست با اردوغان ديدار کند، رضا ضراب زمينه اين ديدار را فراهم کرد. حالا ما فردی را که از چنين نفوذی برخوردار است، می‌سوزانيم. قطعا قدرت و اختيار ضراب در ترکيه از سفير ما بيشتر است که کاری که او نتوانست انجام دهد را انجام داد.

وی خاطرنشان کرد: در همه کشورهای جهان از اين آدم‌ها زياد داريم اما جريانی در کشور سعی می‌کند اين افراد را وابسته به سرويس‌های جاسوسی و اطلاعاتی کشور ميزبان نشان دهد. آدمی که می‌تواند رابطه برقرار کند و کمک‌کننده باشد، يک سرقفلی برای کشور است. احمد رمضانی را به خاطر می‌آوريد که چه نفوذی در روسيه داشت؟ چه بر سر او آمد؟

به گفته حسينی، ايران در تمام کشورها ظرفيت‌های بی‌شماری دارد اما به جای استفاده از اين ظرفيت‌ها، آنها را از بين می‌برد، چرا که نه سازمان‌های قانونگذار ما آشنايی به محيط بين‌المللی دارند و نه مجريانمان.

وی با طرح اين موضوع که «کسی نمی‌پرسد رشد شش‌درصدی اقتصاد کشور در سال‌های ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ به چه سرانجامی رسيد؟»، يادآور شد: اما برای پيگيری بحث‌های حاشيه‌ای که هيچ آب و نانی برای ما ندارد، استاد هستيم.

خزانه‌دار اتاق بازرگانی تهران گفت: دو سه سال است که ما در حال پيگيری برخی پروژه‌های اقتصادی با ترک‌ها هستيم که يکی تهاتر در نحوه پرداخت‌هايمان است و ديگر بحث تعرفه‌های ترجيحی. ما از آنها خواستيم تا برای کالايی که ما توليد نمی‌کنيم تعرفه ترجيحی قائل شوند و کالايی که آنها توليد نمی‌کنند را شامل تعرفه ترجيحی ما کنند که به دليل همين فضاسازی‌هايی که به آنها اشاره کردم تا کنون موفقيتی نداشته‌ايم.