چه کسانی در دولت مخالف رفع حصر هستند؟ ("به گفته یکی از اعضای دولت یازدهم")

سایت خودنویس: این مطلب از سوی یکی از اعضای دولت یازدهم برای خودنویس ارسال شده و طبیعی‌ است که خودنویس تنها می‌تواند صحت منبع را تایید کند و صحت ادعاهای نویسنده باید در گذر زمان مشخص شوند.

دو نفر نقش اصلی را در جلوگیری از مطرح شدن موضوع رفع حصر موسوی و کروبی در دولت و وارد شدن آقای روحانی به این موضوع دارند.

بر اساس آنچه راقم این سطور در متن مناسبات داخل کابینه دریافته دو نفر نقش اصلی را در جلوگیری از مطرح شدن موضوع رفع حصر موسوی و کروبی در دولت و وارد شدن آقای روحانی به این موضوع دارند.

آن‌ها معتقدند ورود دولت به این موضوع هزینه زیادی را بر آن تحمیل می‌کند. یکی از این افراد کسی است که پیش‌تر در یکی از شبکه‌های صدا و سیما مقابله روانی با جنبش سبز را بر عهده داشت. و دوسال پیش بصورت اتفاقی به تیم دولت پیوست و هم اکنون مشاور آقای روحانی شده است. نفر بعدی و اصلی یکی از افراد بسیار نزدیک به شخص رییس جمهور است و نفر اول نهاد ریاست جمهوری محسوب می‌شود. او با برخی از اصلاح طلبان سابقه دوستی دارد.

عملکرد او باعث نارضایتی خیلی‌ها شده است. نکته جالب توجه این است که فرد اول در واقع سخنگوی رسمی نفر دوم است و بواسطه نزدیکی به او به آقای روحانی نزدیک شده است. نفر دوم در پشت پرده نقش اصلی را در دور نگهداشتن آقای روحانی از همکاران سابق خود واصلاح طلبان دارد و‌حتی گفته می‌شود بخاطر جلوگیری از وزیر ورزش و جوانان شدن آقای صالحی از همکاران قدیمی آقای روحانی در پشت پرده با جبهه پایداری همکاری کرده است. او در بسیاری از عزل و نصب‌ها نقش اصلی را دارد و بدلیل داشتن پرونده مالی و سایر پرونده‌ها، مخالفان او را پاشنه آشیل رییس جمهور در آینده می‌دانند. عده‌ای معتقدند هر دو نفر مورد تایید مخالفان دولت هستند. زبرا مانع از نزدیکی رییس جمهور به اصلاح‌طلب‌ها و جنبش سبز می‌شوند.

نفر اول کسی است که اخیرا با حمله به سعید حجاریان گفته بود «بهتر است وی اپوزسیون دولت باشد». او قبلا هم گفته بود: «بهتر است آقایان موسوی و‌ کروبی کوتاه بیایند تا مساله حصر حل شود.» منظور وی این بود که دولت نباید در این مورد هزینه بدهد. این فرد دارای سابقه امنیتی و مذهبی از مخالفان جدی جنبش سبز در گذشته بود و به دعوت آقای سرفراز به صدا و سیما رفت تا به مقابله با موج رسانه‌ای حمایت از جنبش سبز بپردازد. او با حمایت نفر دوم یکی از مشاوران دیگر رییس جمهور را حاشیه نشین کرده است تا خودش نفر اول در حوزه مشاوره باشد.

گفته می‌شود این دو نفر با بازبینی نامه‌ها و گزارش‌های ارسالی به روحانی مانع از آن می‌شوند که تحلیل‌هایی غیر از آنچه خودشان می‌خواهند به دست رییس جمهور برسد. نکته جالب توجه و به یک معنا معمای قضیه در آنجاست که محافل رسانه‌ای تندرو‌ها تا کنون در مورد این دو نفر چیزی ننوشته و از آن‌ها انتقاد نکرده‌اند و لذا این شایعه تقویت شده است که آن‌ها با موافقت تندرو‌ها توانسته‌اند این پست‌ها را گرفته و تا این اندازه به رییس جمهور نزدیک شوند که کمتر کسی جرات مخالفت با آن‌ها را داشته باشد.

گفته می‌شود نفر دوم در استیضاح فرجی دانا هم نقش مهمی داشته تا در عمل بتواند وزارت علوم را توسط یکی از اقوام خود مدیریت کند.

مطرح کردن نام صالحی بعنوان رحیم مشایی جدید هم کار نفر دوم بوده تا رابطه بسیار ویژه خود با آقای روحانی را فرعی جلوه دهد. برخی انتصابات مشکوک و «افتضاح» معرفی سفیر جدید ایران در سازمان ملل هم دسته گلی بوده که این فرد به آب داده و باعث نارضایتی خیلی‌ها شده است. همچنین گفته می‌شود، وی در صدد دور کردن آقتی نهاوندیان از نهاد ریاست جمهوری است تا به‌طور کامل نهاد را در اختیار خود بگیرد. او برای راضی کردن تندرو‌ها برخی از افراد نزدیک به آقای احمدی‌نژاد را به‌کار دعوت کرده به برخی از آن‌ها نیز پست دولتی داده است. لیست سفرا، استاندار‌ها و حتی بودجه نهاد با تایید این فرد نهایی می‌شود و‌اختیارات ویژه او باعث نارضایتی خیلی‌ها در داخل دولت شده است. این فرد تا کنون مانع از آن شده است که دولت به مساله رفع حصر وارد شود و خیلی‌ها این موضع وی را امتیازی می‌دانند که او به مخالفان می‌دهد تا آن‌ها را راضی و ساکت نگهدارد. در مورد این دو نفر بیشتر خواهیم نوشت.