بيانيه ۱۰۶ نفر از کنشگران سياسی و مدنی و اساتيد دانشگاه ايرانی خارج از کشور پيرامون دور نهايی مذاکرات هسته ای در وين

هشدار به رئيس دولت يازدهم آقای حسن روحانی:
موفقيت مذاکرات هسته ای را فدای ميزان غنی سازی و حفظ ساختار موجود هسته ای نکنيد

در حالی که تنها قريب به يک هفته به پايان مهلت ۲۴ نوامبر باقی مانده است ، طبق اظهارات مذاکره کنندگان ايرانی و غربی اختلافات بر سر مسائل اساسی کماکان حل نشده است. اين اخبار ناخوشايند بيم و ترديد ايجاد می کند که فرصت مغتنم پيش روی برای دستيابی به مصالحه هسته ای از دست برود و کشور پس از يک وقفه ده ماهه دوباره آماج مخاطرات ناشی از بازگشت به شرايط پيش از توافق موقت ژنو واقع شود.
در ماه های گذشته موضع گيری های تحريک کننده رهبری جمهوری اسلامی و نيرو های افراطی اصول گرايان موسوم به " دلواپس" ها باعث سخت گشتن مذاکرات و محدود شدن حوزه مانور و ابتکار مذاکره کنندگان هسته ای شده است. در آستانه مذاکرات عمان اين نيرو ها محور تبليغات خود را بر اين گذاشته اند که هدف از مذاکرات " اتمام حجت " و افشای کارشکنی دولت آمريکا است. بيش از دويست نماينده مجلس نيز با صدور بيانيه ای شروطی را تعيين کردند که عملا دست دولت را در پيدا کردن توافق می بندد. رصد کردن موضع گيری های رهبری و بخش مسلط قدرت و بخصوص تشديد حملات به آمريکا و تاکيد بيشتر بر نابودی اسرائيل از اراده آنها در کارشکنی در مسير توافق جامع هسته ای و تداوم سياست خصمانه در مناسبات جهانی و منطقه ای پرده بر می دارد.

ولی فقيه بار ها در طی مذاکرات تاکيد کرده که مذاکره با آمريکا بی نتيجه است و نسبت به فرجام مذاکرات خوش بين نيست. از اين رو خامنه ای می خواهد با اندکی عقب نشينی در سياست هسته ای، تحريم ها برداشته شوند بدون اينکه تغييری معنادار در رفتار حکومت در خارج يا داخل صورت گيرد.
ما امضا کنندگان اين بيانيه که در سال های گذشته پيوسته بر لزوم توقف ماجراجوئی هسته ای و ضرورت مصالحه و تنش زدايی در چارچوب منافع ملی تاکيد کرده ايم ، از رئيس جمهور می خواهيم که به شعار ها و وعده های خود در انتخابات وفادار بماند و بر اساس پيام ۲۴ خرداد و در ادامه تصويب اقدام مشترک شش ماهه ژنو ، توافق هسته ای را در دور آخر مذاکرات به مقصد نهايی خود برساند .
نبايد گذاشت منافع ملی، گردش چرخ های اقتصادی کشور و رفاه مردم ،گروگان عظمت طلبی اتمی و مانور قدرت ولی فقيه و نيرو های سياسی همسو قرار گيرد. همچنين تجربه ويران کننده بی اعتنايی محمود احمدی نژاد به تحريم ها و ورق پاره خواندن آنها درس عبرتی است تا رئيس دولت اعتدال توجه کند که تحريم ها «سلاح زنگ زده» نيست و تبعات کمر شکن بر زير ساخت ها و سرمايه های کشور داشته و می تواند دوباره بعد از يک بازه زمانی در مسيری مخرب تر تداوم يابد .
بر خلاف ادعای حسن روحانی در باکو نه تنها آثار تحريم ها صفر نشده است بلکه هنوز تاثيرات مشهود آن بر موقعيت جهانی و وضعيت اقتصادی کشور هويدا است. اکثريت ملت ايران نه تنها خواهان پرداخت هزينه برای سياست های غير ملی و تنش آفرينی های حکومت و برنامه هسته ای آن نيستند بلکه برای لغو تحريم ها در ميان گرايش های متفاوت حکومت ناگزير به کسی رای دادند که چرخش سانتريفوژها را در مقابل توقف چرخ اقتصاد، به مصلحت نمی دانست.
تغييرات در عرصه سياسی آمريکا بعد از انتخابات ميان دوره ای کنگره نيز هشداری است که فرصت مذاکرات پيش رو بيش از پيش مغتنم شمرده شود . با توجه به ديدگاه سخت گيرانه جمهوری خواهان در آمريکا و صحنه گردانی احتمالی جريان های افراطی هر دو طرف ،ناکامی در دستيابی به توافق جامع تا ۲۴ نوامبر و عدم ترسيم چشم انداز اميدوار کننده در حل و فصل مشکلات در آينده نزديک ،وضعيت را برای توافق آينده اگر ناممکن نگرداند ، بسيار مشکل می سازد.
در آخرين روزهای مذاکره نبايد سرنوشت مذاکرات را به سطح و ميزان غنی سازی اورانيوم و حفظ ساختار موجود هسته ای گره زد. غنی سازی اورانيوم از ديدگاه ما توجيه اقتصادی ندارد هر چند که به لحاظ اصولی ايران بر اساس معاهده ان پی تی حق غنی سازی دارد . از آنجا که جمهوری اسلامی کماکان بر ادامه غنی سازی مصر است، رسيدن به توافق ايجاب ميکند که ميزان غنی سازی تابعی از نيازهای واقعی نيروگاه های هسته ای در کشور و قرارداد های مربوطه باشد و پذيرش پروتکل الحاقی و همکاری و تعامل سازنده با آژانس انرژِی اتمی، نظارت بر روند غنی سازی را امکان پذير سازد.
در اين ميان دولت های غربی و بخصوص دولت آمريکا بايد بر اساس واقع بينی ، همه جانبه گرايی ،انتظارات منطقی و رعايت حقوق جامع ملت ايران قدم های متناسبی در حل بن بست موجود بردارند.
ما امضا کنندگان در پايان با تاکيد بر نکاتی چون تعارض منافع ملی با خواست های ايدئولوژيک ولی فقيه، حمايت از رويکرد مذاکره و حل و فصل ديپلماتيک بحران هسته ای ، مخالفت با تحريم هايی که مضر به حال ملت ايران و زير ساخت های کشور هستند و محکوميت استفاده ابزاری از فناوری و علم برای اهداف امنيتی و سياست خارجی ستيزه جويانه، از مذاکره کنندگان هسته ای می خواهيم با تاکيد بيشتر بر تنش زدايی با غرب انعطاف لازم را نشان دهند تا توافق جامع در مهلت مقرر تحقق يابد و تحريم ها در چارچوبی منطقی به صورت واقعی ملغی شوند و يا به تعليق درآيند. بديهی است که منافع ملی در عرصه های مهمتری چون کنار گذاشتن سياست خارجی خصومت محور نهفته و رعايت آنان را به مذاکره کنندگان اتمی گوشزد می کنيم.
شکست اين مذاکرات فرادستی دوبارهٔ سياست خارجی وليفقيه را در پيخواهد داشت که جوهر اساسيآن سياست نه جنگ نه صلح در منطقه همراه با تداوم شعار مرگ بر آمريکا و اسرائيل است، سياستی که نتايج فاجعه بار آن را مردم ايران تحمل می کنند. چنين شکستی همچنين موجب تقويت جنگ افروزان در منطقه خاور ميانه و نيرو های افراطی در اسرائيل خواهد شد.

امضا کنندگان به ترتيب حروف الفبا
الف- (۱۱-۱) آينده آزاد، مجتبی آقا محمدی، سعيد آگنجی، حامد ابراهيمی، بابک اجلالی، فريد اشکان، بيژن افتخاری، علی افشاری، مهدی اقدم، شاهين انزلی ، مريم اهری
ب- (۱۸-۱۲) ايرج باقرزاده، حسين باقرزاده، رضا بديعی، مهران براتی، خسرو بندری،
شهلا بهار دوست، بهروز بيات
پ- ( ۲۴-۱۹) ميثاق پارسا، کوروش پارسا، مهناز پراکند، حبيب پرزين، احمد
پورمندی، بيژن پيرزاده
ت- (۲۹-۲۵) حبيب تبريزيان، حسين ترکاشوند، عارفه تهرانی، نيره توحيدی، محمد
علی توفيقی
ث- (۳۰) ستاره ثابتی
ج- (۳۴-۳۱) محمد حسين جعفری، آرش جنتی عطايی، پويا جهاندار، فرزاد جواهری
چ- (۳۶-۳۵) رضا چرندابی، علی چينی ساز
ح- (۳۷) بيژن حکمت
خ- (۴۰- ۳۸) جواد خرمی مقدم ، اسفنديار خلف، سحر خمسه
د-(۴۲-۴۱) مهرداد درويش پور، آرش دشتکار
ر- (۴۶-۴۳) شاپور رشنو ، شيده رضائی، هوتن رضائی، علی اصغر رمضانپور
ز- (۴۷) ارسلان زيازی
س- (۵۱- ۴۸) بهروز ستوده، نسيم سرابندی، حجت سلطانی، ژيلا سياسی
ش- (۵۵-۵۲) رحيم شامبياتی، داراب شباهنگ، منصوره شجاعی، صادق شجاعی
ص- (۵۸-۵۶) علی صمد، مهدخت صنعتی، فرهاد صوفی
ط- (۶۰-۵۹)حسن طالبی، اسفنديار طبری
ظ- (۶۱) حميد رضا ظريفی نيا
ع- (۶۹-۶۲) غلام عباسی، مهدی عربشاهی، کتايون عظيمی فرد، خسرو علاف
اکبری، کاظم علمداری، حسين علوی، رضا علوی، شاهد علوی
ف- (۷۵-۷۰) امير حسين فتوحی، ناهيد فرهاد، منصور فرهنگ، ثريا فلاح، فيروزه
فولادی، شهاب فيضی
ق- رضا قريشی(۷۶)
ک- (۸۰-۷۷ )سمانه کريم زاده، علی کلالی، حميد کوثری، اميد کوهی
گ – (۸۳-۸۱) امير حسين گنج بخش، علی گوشه، رضا گوهر زاد
م- (۹۶-۸۴) مجيد محمدی، پرويز مختاری، مصطفی مريد، احمد مشعوف، الهه
مشعوف ، منصور معدل، مريم مقدم، حسن مکارمی، پروين ملک، بهناز مهرانی،
عليرضا موسوی، رضا موصولی، مهران مير فخرائی
ن- ( ۱۰۱-۹۸) حسن نايب هاشم، بورگان نظامی نرج آباد، شکر الله نظری، آرسن
نظريان، سجاد نيک آئين
ه- ( ۱۰۵-۱۰۲) سحر هادی پور، نادر هاشمی، مرسده هاشمی، احمد هاشمی
ی- (۱۰۶) ولی يوسفی