بگو در باب روشنفکر دينی
که مريخی ست ايشان يا زمينی؟

طرفدار کدامين مکتب است او
فرويدی يا که زين العابدينی؟

کدامين راه فکری را بپويد
حسينی يا بلانسبت لنينی؟

کدامين فلسفه را می پسندد
دکارتی يا اميرالمؤمنينی؟

چه گويد بابت آغاز انسان
کليسا مسجدی يا داروينی؟

بپرس از حجت الاسلام معروف
چو در اسکايپ خود! او را ببينی:

اگر پايش بيفتد، صيغه ها را
تکاتک می پسندد يا دوجينی؟

نويسد بهر زن ها حکم اعدام
به جرم نقشه سقط جنينی؟

جنابش هيچ کرده اعتراضی
به دسته دسته اعدام اوينی؟

از آن بوسه که زد بر دست آقا
چه بوئی آمدش بر طرف بينی؟

شترمرغ است ايشان يا که آدم،
و يا درمانده در آنی و اينی؟

مسلمان است از روی صداقت
و يا از مؤمنان ويترينی؟

بگوئيدش تفکر با تدين
ندارد مرد مؤمن همنشينی

برايت فکر کرده دين ات از پيش
نهاده روی ميز و توی سينی

در آنچه مرجع تقليد گويد
نه شک جايز بود نه بازبينی

تعبّد حکم دين بوده ست و بايد
که تو باشی مطيعش با متينی

تو روشنفکر باشی؟ واقعاَ که!
عجب ساده ست عنوان آفرينی

چه روشنفکر يونيفورم پوشی‪!‬
سلاحش نيز کوته آستينی

هم از توبره، هم از آخور؟ نه جانم
مشخص کن، يساری يا يمينی؟

و بعد از آن بخور تا ميتوانی
شله زرد لذيذ اربعينی

«تدارکچی» خودت را خوانده بودی
خوشم آمد از اين سرراست بينی

به حق خويش قانع باش و، راحت
بکن از خرمن دين خوشه چينی