گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
30 اردیبهشت» برای گناباد که قرار است ميزبان احمد زيد آبادی باشد، علی تهرانی
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! گزارشگران بدون مرز: کينورزی دستگاه قضايی عليه احمد زيدآبادی را محکوم میکنيم• اين محروميتها با اصلهای ۱۲ و ۱۳ اعلاميه جهانی حقوق بشر و ميثاق جهانی حقوق مدنی و سياسی که ايران از امضا کنندگان آن است، مغاير هستند . احمد زيدآبادی بايد در کنار خانواده خود بماند و بتواند آزادنه فعاليتهای حرفهای خود را از سر گيرد. گزارشگران بدون مرز کين ورزی قضايی مقامات ايران عليه چهره برجسته روزنامهنگاری ايران احمد زيدآبادی را محکوم میکند. اين روزنامهنگار در تاريخ ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۴ پس از تحمل شش سال زندان برای سپری کردن پنج سال مجازات تکميلیاش به شهر گناباد تبعيد شد. احمد زيدآبادی امروز ۵۰ ساله و پدر سه فرزند، در تاريخ ۲۴ خرداد ١٣٨٨ دو روز پس از انتخاب مجدد محمود احمدینژاد به رياست جمهوری اسلامی ايران در انتخاباتی بحثبرانگيز، بازداشت و در دادگاههای استالينی مرداد و شهريور همان سال محاکمه شد. بنا بر حکم صادره از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به تاريخ ۲ آذرماه، به شش سال زندان و پنج سال تبعيد به شهر گناباد و محروميت هميشگی از فعاليتهای رسانهای و سياسی محکوم شد. رضا معينی مسئول بخش ايران و افغانستان گزارشگران بدون مرز در اين باره اعلام کرد: « ما بار ديگر اقدامهای سرکوبگرانهی دستگاه قضايی ايران را محکوم میکنيم. جمهوری اسلامی ايران يکی از سرکوبگرترين کشورهای جهان است که نه تنها به بازداشتهای خودسرانه و محکوم کردن در دادگاههای ناعادلانه بسنده نمیکند، که شهروندان ايران را با مجازاتهای تکميلی محروم از حقوق خود و محکوم به سکوت هميشگی میکند. اين محروميتها با اصلهای ۱۲ و ۱۳ اعلاميه جهانی حقوق بشرو ميثاق جهانی حقوق مدنی و سياسی که ايران از امضا کنندگان آن است، مغاير هستند . احمد زيدآبادی بايد در کنار خانواده خود بماند و بتواند آزادنه فعاليتهای حرفهای خود را از سر گيرد. احمد زيدآبادی پيش از آخرين بازداشت در خرداد ۱۳۸۸ بارها تهديد، بازداشت و زندانی شده بود. از اين ميان در سالهای ۱۳۷۹، ۱۳۸۲ و ۱۳۸۷ که بيش از يک سال را نيز در زندان بسر برد وی از جمله برای نوشتن نامهای سرگشاده به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی که در آن پرسيده بود " به چه علت شرعی، عقلی، قانونی و يا عرفی و بر اساس کدام مصلحت عمومی، پرسش علنی از رهبری و يا نقد گفتهها و عملکرد وی، عملا در جامعه ايران ممنوع است؟ " اين پرسش برای او انفرادی، فشار و آزار ماموران وزارت اطلاعات در بند امنيتی ۲۰۹ زندان اوين را برای وادار کردنش به عذر خواهی علنی از رهبر، در پی داشت. اين روزنامهنگار و همکار بسياری از روزنامههای ايرانی از اين ميان اطلاعات، و همشهری از چهرههای برجسته مطبوعات ايران است. وی همچنين برنده جايزه جهانی آزادی مطبوعات ٢٠١١ سازمان يونسکو و گياموروکانو و جايزه معتبر قلم طلايی ٢٠٠٩ برای آزادی مطبوعات (WAN-IFRA) است. Copyright: gooya.com 2016
|