گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
18 تیر» "ویدئو کنفرانس محرمانه" اوباما با هئیت مذاکرهکننده آمریکا در وین17 تیر» ایران خواستار لغو تحریم تسلیحاتی این کشور شد
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! ظريف: هيچ وقت يک ايرانی را تهديد نکنيد، لاوروف: و يک روس رادر ۲۴ ساعت گذشته رسانهها به نقل از منابع آگاه خود چه اروپايی و چه روسها و چه آمريکايیها از بگو مگوها و فريادهايی صحبت کردهاند که در جلسه دوشنبه شب ايران و ۱+۵ ميان ظريف و وزيران خارجه طرف مقابل و نيز موگرينی صورت گرفته است. به گزارش خبرنگار انرژی هستهای خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا) اعزامی به وين زيادهخواهیها همچنان ادامه دارد و کشورهای ۱+۵ هر لحظه و هر جا که بتوانند از خواستها و امتيازات باربط و بیربط به موضوع هستهای دست بر نمیدارند. مذاکرات هستهای به جايی رسيده است که دو طرف بر روی برخی مسايل فنی و سياسی مهم در حال چانه زنی هستند هر چند که به گفته ديپلمات های عمده مسايل بررسی و تکميل شده است. تلاش ۱+۵ برای وارد کردن موضوعات دفاعی و نظامی به توافق جامع هسته ای و در اين چارچوب تاکيدشان به حفظ تحريم های تسليحاتی موضوعی است که از ابتدای مذاکرات طرف مقابل به ويژه آمريکايیها بر روی آن مانور دادهاند و همواره نيز اين مساله به طور جدی از سوی ايران رد شده است. مقامات و ديپلمات های کشورمان در مذاکرات هيچ وقت زير بار زورگويی طرف مقابل و وارد کردن موضوعات دفاعی به بحث ها نشدند و اين مقاومت در لحظات حساس پايانی کار هم چنان با جديت ادامه دارد. نشست مشترک وزيران خارجه ايران و ۱+۵ در دوشنبه شب که دومين نشست وزيران بود با حاشيههايی همراه بوده است که شايد برای اولين بار در مذاکرات اتفاق افتاده است. تاکنون بسيار شنيدهايم که ظريف بر سر دفاع از مواضع ايران بر سر همتای آمريکايی خود فرياد کشيده است به نحوی که محافظان در بيرون از اتاق نگران شده و به داخل رفتهاند، اما اين بار در نشست وزيران خارجه که تمامی معاونان و کارشناسان هيات ها در آن حضور داشتند و به گفته برخی منابع روسی، اروپايی و ايرانی موضوع بحث تحريمهای تسليحاتی بوده است، ظريف از موضع اين کشورها در مقابله با رفع تحريم های تسليحاتی به شدت عصبانی شده و با فريادهای بلند با آنها صحبت میکند. ظاهرا وزيران خارجه اروپايی و آمريکا مخالفت خود را با برداشتن تحريمهای تسليحاتی در جلسه مطرح میکنند در حالی که يکی از اصول مهم توافق ژنو و بيانيه لوزان لغو کليه تحريم های مرتبط با موضوع هسته ای است و کشورهای غربی به ناحق فروش تسليحات نظامی را در چارچوب قطعنامه های ۱۷۴۷ و ۱۹۲۹ تحريم و خريد را به تعداد از اقلام دفاعی محدود کردند. آنها برای نگه داشتن تحريم های تسليحاتی ايران را متهم به برهم زدن امنيت منطقه می کنند و وزير خارجه کشورمان با ترسيم تحولات گذشته و حمايت اين کشورهای در جنگ تحميلی از صدام و حمايت و فروش تجهيزات نظامی به گروه های افراطی و برخی کشورهای تندرو در منطقه، اين کشورها را تهديد منطقه می خواند. ظريف در واکنش به تهديد فدريکا موگرينی در نشست که در مقابل مخالفت ايران با برداشته نشدن تحريمهای تسليحاتی گفت: «پس برويم خانههايمان.» میگويد: «هيچ وقت يک ايرانی را تهديد نکنيد!» که در اين لحظه سرگی لاوروف نيز با اشاره دست میگويد، «و يک روس را!» مذاکرات هستهای ديگر از دقيقه «۹۰» و «وقت اضافه» گذشته و به «گل طلايی» رسيده است. با ضرب الاجل پشت ضرب الاجل مذاکرات ادامه میيابد و تيمهای مذاکراتی مصمم برای رسيدن به نتيجه کار را ادامه میدهند. با وجود اينکه آمريکايیها تا ۹ جولای برای ارايه توافق به کنگره وقت دارند و از سويی برای ايران بهتر است که تا اين تاريخ به کنگره کار ارايه شود چون در غير اين صورت مدت بررسی توافق به جای يک ماه به دو ماه تبديل خواهد شد اما هيچ يک حاضر به حرکت به سمت توافقی که نتوانند در کشورهايشان از آن دفاع کنند نيستند. از اين رو يک روز همه چيز خوب است و روز ديگر بد و اين روند تا ساعات پايانی ادامه دارد. با توجه به تمديد چندباره توافق اما ديگر دو طرف تمديد برای چند ماه ديگر را به نفع مذاکرات و نتايجی که به دست آمده نمیدانند از اين رو کار را هر تعداد روز که نياز باشد ادامه میدهند تا جايی که يا به توافق برسند يا به اين نتيجه برسند که نمیتوانند توافق کنند. Copyright: gooya.com 2016
|