گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
23 مرداد» آخن (آلمان): ۲۷مین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی: این زخمها التیامپذیرند؟ سخنرانی محمدرضا نیکفر، رضا علیجانی و رضا کاظمزاده، ۱۲ سپتامبر13 مرداد» استکهلم: مراسم گراميداشت جان باختگان دهه ٦٠، با شرکت گروهی از هنرمندان و نویسندگان، ١٩ سپتامبر
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! داد خواهیم این بیداد را، کشتار زندانیان سیاسی و عقیدتی در سال۶۷ فراموش نخواهد شد، همبستگی برای حقوق بشر در ایرانکشتار زندانیان سیاسی و عقیدتی در تابستان سال ۱۳۶۷و بطور کلی اعدام هائی که از فردای برقراری حکومت اسلامی و به حکم قضات شرع دادگاه های به اصطلاح انقلابی در ایران صورت گرفت، یکی از سیاه ترین صفحات تاریخ این کشور را تشکیل می دهد، این دوران سیاه را فقط می توان با دوران انگیزاسیون قرون وسطی در اروپا و هولوکاست هیتلری در آلمان نازی مقایسه کرد که هزاران هزار انسان آزادی خواه و دگراندیش به فرمان کلیسا و فاشیسم هیتلری به مرگ محکوم شدند. با وجود اینکه بیش از سه دهه از اعدام های سال های نخست حکومت اسلامی و ۲۷ سال از کشتار فجیع سال ۱۳۶۷ می گذرد، مسئولان جمهوری اسلامی نه تنها از چرایی و چگونگی این کشتارها سخنی نگفته اند و هویت قربانیان گورهای دسته جمعی را مشخص ننموده اند، بلکه هنوز حتی اجازه برگزاری مراسم آزادانه یادبود به خانواده های قربانیان آن فاجعه هولناک نمی دهند و هر گونه ایستادگی بازماندگان را برای کشف حقیقت، با ضرب و شتم و بازداشت و تهدید پاسخ می گویند، هم چنین پس از گذشت سه دهه از نسل کشی دگراندیشان در ایران، قوه قضائیه جمهوری اسلامی که به استناد اعلامیه جهانی حقوق بشر، می بایستی نهادی مستقل و مرجعی برای دادخواهی شهروندان ایرانی باشد، از طرح دادخواهی بازماندگان کشتار۶۷ جلوگیری میکند. در حالی که هنوز برخی از آمران و عاملان اعدام های دهه ۶۰ در بالاترین مشاغل قضائی و حکومتی ایران مشغول به کار هستند و با سرکوب حق دادخواهی، مذبوحانه تلاش می ورزند وقایع هولناک آن سال ها و به ویژه کشتار زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران را از حافظه تاریخی مردم ایران و افکار عمومی جهان بزدایند. علیرغم تلاش مستمر حاکمان اسلامی برای محو نمودن آثار جنایاتی که مرتکب شده اند، در طی این سال ها و به کوشش شاهدان عینی جنایات، زندانیان جان به در برده و پیگیری و ایستادگی مادران و خانواده ها از جمله: مادران خاوران و دیگر مادران و خانواده های داغدار شده از ابتدای به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی تا کنون و بلند کردن صدای دادخواهی این خانواده ها توسط مادران پارک لاله و دیگر فعالان عرصه دادخواهی، حق دادخواهی به مهمترین مطالبه بازماندگان قربانیان بدل شده است. در همین رابطه نیز مادران پارک لاله کتابی با عنوان "مفاهیم دادخواهی به زبان ساده و مروری بر فعالیت های دادخواهانه" توسط نشر خاوران منتشر کرده اند. همبستگی برای حقوق بشر در ایران نشست پالتاکی شبکه " همبستگی برای حقوق بشر در ایران " امضاء: Copyright: gooya.com 2016
|