دیلی بیست: آیا ایران در صنعت هوانوردی به "دبی" بعدی تبدیل خواهد شد؟

سرویس اقتصاد خرداد: نشریه "دیلی بیست" با اشاره به این که اگر کسی تنها ده سال پیش می گفت که شلوغ ترین فرودگاه های جهان برای ترافیک هوایی بین المللی بزودی در یکی از بیابان های عربی خواهند بود کسی باور نمی کرد. این نشریه می افزاید: "با این حال، جای شگفتی است و جالب توجه است که کل جغرافیای مسیرهای هوایی بین المللی از طریق خاورمیانه به دیگر نقاط متصل می شوند. ایران پس از انقلاب بیش از چهار دهه تحت تحریم های بین المللی بوده است. اکنون سوال این است آیا برای به بازی گرفته شدن آن کشور در صنعت هوانوردی خیلی دیر شده است"؟

دیلی بیست معتقد است کسانی که می گویند ایران نمی تواند به اوج صنعت هوانوردی خود بازگردند اشتباه می کنند در این باره می نویسد:"باید به دهه 60 میلادی بزگشت. در آن زمان خطوط هواپیمایی نخستین نسل از هواپیماهای بین قاره ای را به کار گرفته بودند. در آن زمان سرعت پروازهای تجاری میان قاره ای در حال افزایش بود. یکی از خطوط هوایی که در این زمینه واقعا قوی بود "پان امریکن" بود که همیشه به نظر می رسد که درصدد تسخیر فضای هوایی است. پس از آن زمانی که بوئینگ نخستین هواپیمای بین قاره ای موفق 707 را ساخت مشتریان بیش تری داشت. طراحان آن مدل هواپیما برای بهبود و ارتقای این مدل دائمی تلاش می کردند. این نسل از هواپیما از رم به نیویورک و بالعکس به طور مداوم در حال حرکت بود. در آن زمان این دو خط هوایی از باتجربه ترین کاپیتان ها برخوردار بود و مدیران اجرایی قوی ای داشتند که سایر خطوط هوایی هرگز تجربه نکرده بودند. یکی از مکان هایی که مقصد اصلی هواپیماهای پان آمریکن تهران بود. پس از کودتای سال 1953 میلادی که توسط دستگاه های اطلاعاتی امریکا و بریتانیا صورت گرفت و در جریان آن "محمد مصدق" نخست وزیر ایران از قدرت برکنار شد، شاه به مشتری اصلی تمریکا تبدیل شد و نیازمند آن بود که خود را بازیگری مهم در آینده صنعت هوانوردی نشان دهد و از این رو هواپیماهای جنگی و غیر جنگی امریکایی را خریداری نمود".

دیلی بیست اشاره می کند که علاوه بر آن تهران همیشه به مکانی مطلوب در مسیرهای هوایی برای ارتباط اروپا، خاورمیانه و آسیا تبدیل شده بود. این نشریه می افزاید:"در نقشه هوایی پان امریکن پس از پایان جنگ جهانی دوم می توان دید که شهرهای مطلوب هواپیماهای آن شرکت لندن، فرانکفورت، رم، استانبول، تهران، دهلی نو، بانکوک، هنگ کنگ و توکیو بودند".

این نشریه اشاره می کند که تعداد هواپیماهای آن شرکت در ایران افزایش یافتند به طوری که 747 جامبو نیز به ایران آمد و همین امر موجب تسریع و تسهیل سفرهای بین قاره ای می شد. این نشریه می افزاید:"برای مثال، هواپیماهای پان امریکن می توانستند به طور مستقیم از لندن یا فرانکفورت به تهران و از تهران به بانکوک و یا هنگ کنگ سفر کنند. تهران علاوه بر آن دارای یک فرودگاه بود که در شبکه حمل و نقل بین المللی پیشتاز بود. موقعیت جغرافیایی ایران نیز ارزشمند بود چرا که پروازهای بین المللی می توانستند به آن به دید یک توقف گاه نگاه کنند همان دیدی که در امریکا در پروازهای داخلی نسبت به آتلانتا، بالتیمور و شیکاگو وجود دارد".

این نشریه اشاره می کند که مسیرهای بین المللی آن گونه که بیان شد سالها ادامه داشتند تا این که "تیم کلارک" مدیر شرکت هوایی تازه "امارات" در سال 1985 در دبی کار خود را آغاز کرد. دیلی بیست در این باره می نویسد:"او به کارتل های بزرگ وصل نبود بلکه یک شرکت هواپیمایی مستقل کوچک بریتانیایی را مدیریت می کرد که کالدونین نام داشت. با این حال، او متوجه شد که دبی مکان خوبی است چرا که در میانه اروپا و اسیا قرار دارد و به همان میزان محل خوبی برای اتصال به آفریقا است. او می دانست که برای مسیرهای طولانی بین قاره ای پرواز از پاریس، لندن و فرانکفورت نیاز به توقف منطقی وجود دارد در نتیجه امارات از آن زمان تصمیم گرفت به یک مرکز ایده آل برای اتصال پرواز با احداث فرودگاه های تازه تبدیل شود. از آن زمان بود که با افزایش تعداد مراکز خرید و هتل ها دبی به یک مرکز بین المللی تبدیل شد و امروز شلوغ ترین فرودگاه جهان است. فرودگاه دبی در سال 1990، 4.3 میلیون مسافر داشت و در سال 2015 میلادی با 70 میلیون مسافر در صدر جدول پر رفت و آمدترین فرودگاه های جهان قرار گرفت. مجموعه فرودگاه های جدید آن کشور پنج باند و چهار ترمینال دارند که قرار است در سال 2020 تکمیل شوند و میزان مسافر آن به 160 میلیون نفر در سال خواهد رسید".

این نشریه اشاره می کند که کلارک با تکیه بر دو هواپیمای ایرباس ای 380 بزرگترین در جهان و بوئینگ 777 که برای مسیرهای طولانی مناسب است شرکت هواپیمایی امارات را گسترش داد و توانست برای مسافت های دور و نزدیک برنامه ریزی کند. از همین روست که امسال امارات طولانی ترین مسافت پرواز 8.600 مایلی را از دبی به پاناما سیتی معرفی خواهد. اکنون پروازهای امارات به شهرهای مختلف امریکا از جمله شیکاگو، نیویورک، دالاس، سیاتل، لس آنجلس، واشنگتن، سانفرانسیسکو، بوستون و اورلاندو در جریان هستند و از نظر کیفیت هم بسیار بهتر از خطوط هوایی امریکایی هستند.

این نشریه اشاره می کند که سالانه درآمد حاصل از صنعت هوانوردی در دبی 27 میلیارد دلار است که 27 درصد از تولید ناخالص ملی آن کشور را تشکیل می دهد.

این نشریه این پرسش را مطرح می کند که اگر دیگر ایران در زمره کشورهای محور شرارت قرار نداشته و به عنوان عضوی عادی در جامعه بین المللی برسمیت شناخته شود ایا می تواند جای دبی را در عرصه هوانوردی بگیرد ؟ و در پاسخ می نویسد:"از نظر جغرافیایی تهران جایی به خوبی دبی است و شاید بتوان گفت که جایی بهتر است چرا که می تواند پرواز اروپایی و آسیایی را به یکدیگر نزدیک تر سازد چرا که بیش از دبی در بخش شمالی قرار دارد. تهران هم چنین ظرفیت این را دارد که به توقف گاه هواپیماهای خارجی تبدیل شود. امروز اولین اولویت ایران جایگزینی هواپیماهای قدیمی ناوگان بوئینگ است که بیش از 20 تا 35 سال سابقه پرواز دارند. پس از اعلام لغو تحریم ها دولت ایران گفت که قصد دارد 114 هواپیمای جدید را از ایرباس و بوئینگ خریداری کند که سفارشی بزرگ محسوب می شود. گفته شده است که ایران نیازمند 580 فروند هواپیما جدید تا یک دهه اینده است که 300 هواپیمای مورد نیاز ظرف پنج سال آینده خریداری می شوند".