نامه ای به احمد توکلی، غلامحسین حسن‌تاش

جناب آقای دکتر احمد توکلی

بعد از سلام

۱- فساد ستیزی بسیار خوب است اما اگر این ستیز با همه فساد‌ها نباشد و تنها در آنجاهائی باشد که چراغ سبز وجود دارد و کاربرد جناحی دارد. ارزشی ندارد.

۲- عدالت طلبی بسیار خوب است اما اگر همراه با بی‌عدالتی حمله مستمر یکسویه به کسانی باشد که در حصر بی‌محاکمه هستند و امکان پاسخگوئی ندارند، ارزشی ندارد.

۳- استعمارستیزی و مخالفت با دخالت خارجی بسیار خوب است اما اگر فقط با دخالت انگلستان باشد و به حمایت صریح روسیه از بعضی جناح‌ها و رفتارهای آقای پوتین هیچ توجهی نشود ارزشی ندارد. اگر با همین منطق قوی! شما حرکت کنیم، به فرض این‌که انگلیس‌ها از کسانی حمایت کرده باشند، حتما قبول دارید که انگلیس‌ها بسیار مکار هستند شما آنجا تحصیل فرموده‌اید و بهتر ایشان را می‌شناسید، اگر اندک هوشی هم داشته‌ باشند حتما تا حالا منطق! شما را فهمیده‌اند و فهمیده‌اند که چگونه بدل بزنند و سوژه خراب کردن و متهم کردن کسانی را بدست شما بدهند!

۴- اگر قدری مطالعه‌ تاریخی داشته باشید متوجه می‌شوید که انگلیسی‌ها همیشه در این کشور طرفدار نظام سلطنتی و احیاء آن بوده‌اند و اتفاقا از این جهت با همفکران شما که همین مشارکت نصفه نیمه مهندسی شده و محدود شده اکثریت مردم برای انتخاب بین بد و بد‌تر را هم بر نمی‌تابند، و چنین نگران و برافروخته‌اند و از هیچ ترفندی فروگزار نمی‌کنند، همسو هستند.

۵- همانطور که یکبار دیگر نیز خدمت شما یادداشت گذاشتم، جسارتا جنابعالی با دو دوره رای دادنتان به کسی که کشور را در آستانه نابودی قرارداد و اعترافی که چندی پیش به اشتباه بودن این کارتان کردید، صلاحیت سیاسی خود را نشان داده‌اید! آیا کافی نیست؟

ما درون را بنگریم و حال را / نی برون را بنگریم و قال را

عِرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

سیدغلامحسین حسن‌تاش