بیانیه کانون نویسندگان ایران: 8 مارس، روز جهانی زن،گرامی باد !

8 مارس، یادآور اعتراض زنان کارگرِ کارخانه های نخ ریسیِ شیکاگوی ایالات متحدآمریکا در سال 1857 میلادی است . در این روز جمعی از زنان مبارز در اعتراض به شرایط غیرانسانی ِکار به خیابان آمدند و خواستار کاهش ساعت کار، دستمزدهای عادلانه و برابر با کارگرانِ مرد و برخورداری از حق رای برای زنان شدند. پس ازآن بود که با کوشش های پیگیر زنان و مردان آگاه و ترقی خواه جهان، روز 8 مارس به عنوان روز جهانی زن، ثبت و به رسمیت شناخته شد .

حضور اجتماعی زنان در ایران از انقلاب مشروطیت شروع شد و در انقلاب 1357 باشرکت گسترده و توده گیر زنان عمومیت یافت امّا بلافاصله بعد از انقلاب، با وجود اراده ی زنان برای شرکت در فعالیت های اجتماعی ، تبعیض و نابرابری نسبت به زنان تشدید و تحکیم شد و سیاست های زن ستیزانه با ابزارهای واپسگرایانه مانند وضع قوانین ارتجاعی و تبعیض آمیز، آشکارترین ستم ها را درحق زنان روا داشت.

همچنین با تحمیل پوشش اجباری، تبعیض در اشتغال و تفکیک جنسیتی در ادارات ، دانشگاه ها، اتوبوس ها، قطارهای مترو و دیگرعرصه ها به سلب حقوق زنان برخاست وکوشید تا زنان را از حضور فعال در جامعه باز دارد و آنان را به درون خانه ها براند و در یک جمله نه تنها حق زنان را نصف حق مردان تعیین کردند بلکه کمر به انکارحقوق طبیعی زنان بستند امّا زنان با آگاهی به حقوق انسانی واجتماعی خود از پای ننشستند و در مقابل فشارها و ستم وسرکوب مقاومت کردند . ازجمله ی این مقاومت ها می توان و باید از ایستادن در مقابل لایحه ی " تکریم خانواده"، لایحه ی فرزند خواندگی، لایحه ی طلاق، لایحه ی ممنوعیت خروج از کشور بدون اجازه ی شوهر و ایستادگی در مقابل اسید پاشی های هدایت شده و . . . اشاره کرد . همچنین فعالیت ها و مقاومت های زنان درسال های اخیر به رغم فشارها ی بسیار در راه به دست آوردن آزادی بیان و اندیشه، ستودنی است .

کانون نویسندگان ایران این روز فرخنده را به زنان شادباش می گوید و پیگیرانه از مطالبات برابری خواهانه ی زنان در تمام عرصه های اجتماعی، اقتصادی، حقوقی، سیاسی و فرهنگی پشتیبانی می کند و معیارِآزادی جامعه را در گروی آزادی زنان می داند .
کانون نویسندگان ایران
14اسفند1394