چرا "حسن روحانی" کم پیدا است؟

فرارو - از آخرین نشست خبری حسن روحانی با رسانه ها در ایران بیش از هفت ماه می گذرد. آخرین حضور رئیس جمهور در تلویزیون نیز مربوط به دو ماه پیش است. رئیس جمهور نه در سالگرد برجام و نه در سالگرد روی کار آمدن دولت یازدهم به ایراد سخنرانی یا برگزاری نشست خبری با رسانه ها اقدام نکرد. اگرچه روحانی در سه سال گذشته هم خیلی ارتباطی با رسانه ها نداسته است اما این ارتباط در شش ماه نخست امسال کمتر شده است.

چرا روحانی کم پیدا است؟

5 دلیل عدم حضور روحانی در نشست خبری با رسانه ها

دکتر عبدالله ناصری استاد دانشگاه و فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با فرارو گفت: «این سوال برای بنده نیز مطرح است که چرا آقای روحانی کمتر در رسانه ها حضور پیدا می کنند. به نظر من این موضوع می تواند چند دلیل داشته باشد. دلیل اول آنکه شاید خیال آقای روحانی از بحث انتخابات 96 دیگر راحت شده است و به خصوص بعد از اتفاق اخیر به نظر می رسد دیگر دغدغه ای درباره حضور یک رقیب جدی ندارند.»

وی ادامه داد: «دلیل دوم فشار سنگینی بود که در موضوعات مختلف از سوی جریان رادیکال و تندرو و به خصوص بعد از امضای برجام به آقای روحانی وارد شد. قطعا آقای روحانی این انتظار را داشت که تعهدات آمریکا در برجام زودتر اجرایی شود یا تعللی در آن صورت نگیرد اما اظهارات مسئولین دولت حاکی از وجود برخی دست اندازها در این زمینه است. البته برجام از پیچیدگی های خاص خود برخوردار است و لذا به نتیجه رسیدن آن زمان بر است و با دیگر رفتارهای داخلی و بین المللی ایران نیز مرتبط است و نباید آن را مستقل از دیگر قضایا دید.»

وی افزود: «دلیل سوم حواشی است که در ماههای اخیر برای آقای روحانی ایجاد کردند؛ همچون مسئله فیش های نجومی یا مسائل مربوط به اخوی ایشان که باعث شد آقای روحانی تا حدودی انفعال را پیشه کرده و کمتر در رسانه ها حضور پیدا کنند.»

ناصری اظهار کرد: «اما دلیل چهارم که اتفاقا باید باعث شود آقای روحانی با افکار عمومی بیشتر صحبت کند این است که انتظار افکار عمومی از بهبود شرایط اقتصادی برآورده نشده است و شاید این موضوع باعث شده آقا روحانی کمتر در رسانه ها حضور یابند.»

وی ادامه داد: «دلیل پایانی که شاید بخش اعظم حضور کم رنگ آقای رئیس جمهور در رسانه ها مربوط به این دلیل باشد به ضعف ستادی و نهادی ریاست جمهوری باز می گردد. تیم رسانه ای آقای روحانی از همان ابتدا منفعل بود در حالی که حوزه سخنگویی دولت، حوزه ستادی و ارتباطاتی دفتر رئیس جمهور و رسانه های رسمی وابسته به دولت باید رئیس جمهور را وادار به سخن کرده و برای وی برنامه بریزند. در حالی که به نظر می رسد این حوزه خود منفعل تر از رئیس جمهور است.»

حضور کم رنگ روحانی در رسانه ها از روی تدبیر است
اما محمدصادق جوادی حصار فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با فرارو گفت: «بنده خیلی اعتقادی به این ندارم که رئیس جمهور باید دائم در رسانه ها حضور داشته باشد؛ بلکه به نظر من رئیس جمهور باید برنامه ها و ایده های کاری خود را از طریق دولت دنبال کند.»

وی ادامه داد: «شاید انتقادات زیادی که در ماههای اخیر از سوی منتقدان به دولت وارد شده این حدس و گمان را در آقای روحانی شکل داده که برخی می خواهند دولت را در ماههای آخر خود درگیر جدل و بگو مگو کرده و از تحقق یا پیشرفت برنامه ها ممانعت کنند.»

وی افزود: «لذا بنده حدس می زنم آقای روحانی تلاش می کنند در ماههای باقی مانده اقدامات موثرتری انجام دهند چراکه «دو صد گفته چو نیم کردار نیست»؛ البته دولت در سه سال گذشته نیز اقدامات بزرگی انجام داده اما تیم رسانه ای دولت آنطور که باید و شاید نتوانسته این اقدامات را پوشش کامل دهد و آقای روحانی در خیلی موارد احساس کردند خود باید وارد میدان شده و از خود و کابینه دفاع کنند.»

این فعال سیاسی اصلاح طلب تصریح کرد: «منتهی به نظر من خیلی شایسته نیست رئیس جمهور این کار را انجام دهد و تیم رسانه ای دولت باید متکفل این موضوع باشد و رئیس جمهور صرفا باید به صورت رفتارهای نمادین در عرصه ملی حضور پیدا کند.»

وی ادامه داد: «البته بدیهی است که رئیس جمهور حتما باید با افکار عمومی ارتباط داشته باشند، اما من خیلی با این موضوع موافق نیستم چراکه فضای عمومی کشور ما به این سمت رفته که مسئولین گمان می کنند باید مدام حرف بزنند و به گفتار درمانی بپردازند و دیگران هم به جای آنکه از مجموعه دولت کار بخواهند طلب حرف می کنند که جز توجیه شرایط موجود هیچ عایدی نخواهد داشت.»

وی افزود: «البته رئیس جمهور باید با مردم صحبت کند و به وعده های خود عمل کند. اما به نظر من به اندازه کافی حرف هایی که باید گفته شود از سوی دولت گفته می شود که نمونه آن جلسات دو هفته ای سخنگوی دولت است.»

جوادی حصار اظهار کرد: «لذا به نظر من اتفاقا حضور کم رنگ آقای روحانی در رسانه ها عمدا و از روی تدبیر صورت می گیرد. یعنی حواشی که در ماههای اخیر برای آقای روحانی و دولت ایجاد شده است در راستای این است که ایشان را درگیر کرده و ذهن ایشان را به این موضوعات مشغول کنند.»

وی ادامه داد: «بنابراین این تیم رسانه ای دولت است که باید به این حواشی پاسخ دهد و لذا آقای روحانی کار درستی می کند که وارد این حواشی نمی شود و باید به مسائل کلان تر بپردازند.»

وی افزود: «لذا عدم حضور رئیس جمهور در رسانه ها نوعی تدبیر است تا دولت را از پرداختن به این مسائل حاشیه ای فارغ کند و به مسائل اصلی بپردازد که از جمله آنها اجرا کردن برنامه های برجام است.»

با حرف زدن مشکلات حل نمی شود
اما داریوش قنبری نماینده اسبق مجلس و فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با فرارو گفت: «آقای روحانی خیلی دنبال تبلیغات رسانه ای نیست و هدف ایشان این است که وقت و انرژی خود را برای حل مشکلات کشور بگذارند تا بحران اقتصادی کشور را حل کنند. واقعیت این است که با حرف زدن این مشکلات حل نمی شود و نیاز به برنامه عملیاتی و عزمی جدی دارد و آقای روحانی در این مسیر عمل می کنند.»

وی ادامه داد: «البته ارتباط رئیس جمهور با افکار عمومی از طریق رسانه ها یک نیاز است و آقای روحانی نیز سعی کردند به وقتش گزارش هایی به مردم ارائه کنند. منتهی ایشان به دنبال حرف های عالمانه و نه تبلیغاتی هستند و شاید تکرار حرف های عالمانه نیز خیلی مناسب نباشد.»

وی افزود: «در عین حال به نظر من تیم رسانه ای دولت یازدهم ضعیف است و خیلی نتوانسته اطلاع رسانی مناسبی از اقدامات دولت انجام دهد. متاسفانه اطلاع رسانی اقدامات دولت محدود به رئیس جمهور و بعضا سخنگوی دولت شده که گهگاه موضوعاتی را بیان می کنند و برخی وزرا اطلاع رسانی خوبی ندارند. لذا دولت باید عمکلرد رسانه ای خود را تقویت کند و بهتر از این عمل نماید.»

قنبری در پاسخ به این سوال که آیا می توان گفت حواشی ایجاد شده برای دولت موجب سرخوردگی رئیس جمهور و عدم ارتباط با افکار عمومی شده است؟، گفت: «قطعا تخریب دولت و وارونه نشان دادن حقایق تا حدودی باعث دلسری می شود اما آقای روحانی فردی نیستند که به این سادگی میدان را ترک کنند.»

وی ادامه داد: «برخی بی انصافی ها و هجمه ها حتی باعث شده فردی مانند آقای ظریف بعضا عصبانی شوند که هر فرد دیگری هم بود عصبانی می شد. اما وقتی امیدواری عامه مردم ملاحظه می شود قطعا دلسردی دیگر معنا ندارد و بعید است آقای رئیس جمهور با امیدواری قاطع مردم ایران به سمت دلسردی پیش بروند.»